سه رفتار مختلف بازارهای مالی در هفته دوم پاییز
به گزارش اقتصادنیوز ، بررسی نرخ سود ها در هر هفته به سه بازار تعلق دارد. یکی از مهم ترین این بازارها که دولت در آن به تامین کسری بودجه خود می پردازد بازار اولیه اوراق بدهی بوده که روند نرخ سود در آن مسیر صعودی را طی کرده است. با این حال سطح فروش اوراق تغییر قابل توجهی نداشته و به تناسب هفته های قبل خود در مرتبه پایینی قرار گرفته است.
رشد بالای نرخ سود اوراق بدهی دولتی در هفته دوم مهر
به طور کلی در بازار اولیه اوراق بدهی ، دولت اوراق خود را به مشتریان خود عرضه می کند. غالبا مشتریان در این بازار دو دسته هستند. بانک ها و نهادهای تامین سرمایه که در این هفته ها سهم بورسی ها به عنوان نمایندگان بازار سرمایه مسیری صعودی گرفته است. در همین رابطه در هفته دوم مهر ماه کل اوراق فروخته شده از سوی دولت حجمی معادل با 230 میلیارد تومان بوده که نرخ سود آن تقریبا 22.3 درصد بوده است. این در حالی است که در دومین هفته متوالی سهم بانک ها در بازار اولیه صفر بوده و هیچ مشارکتی در حراج نداشته اند.
به طور کلی بانک ها با خرید اوراق در بازار اولیه می توانند فعالیت خود را در بازار باز تداوم بخشند.
نرخ سود ثابت در بازار باز
عملیات بازار باز از سه سال پیش راه اندازی شده و بانک مرکزی با خرید اوراق از بانک ها عملیات ریپو انجام داده و به نوعی به صورت هفتگی در نهادهای مالی تزریق پول می کند.
بده بستان بانک ها و بانک مرکزی در این بازار با وثیقه اوراق صورت می گیرد که البته تاریخ سررسید این معاملات غالبا یک هفته ای است. بررسی معاملات صورت گرفته به صورت هفتگی در این بازار نشان می دهد نرخ سود بازار باز برابر با 21 درصد بوده و برای سومین هفته متوالی ثابت مانده است.
ثبات نرخ سود در بازار باز به صورت دستوری از سوی بانک مرکزی اعمال شده و عدم تغییر آن می تواند سیگنالی از نرخ بهره بین بانکی در هفته های اخیر باشد.
افت نرخ بهره بین بانکی در هفته دوم مهر ماه
در هفته منتهی به 13 مهر ماه، مشاهده می شود نرخ بهره بین بانکی برابر با 20.88 درصد بوده و پس از سه هفته از کانال 20.9 درصد پایین می آید.
بانک ها در بازار شبانه می توانند نیازهای کوتاه مدت خود را از طریق بانک مرکزی و نهادهای مالی دارای مازاد برطرف کنند. در این هفته اعتبارات قاعده مند بانک مرکزی رشدی 212 درصدی داشته و به کانال 6 همت رسید.
برخی معتقدند روند صعودی استقراض بانک ها از بانک مرکزی می تواند علامتی از کاهش معاملات بانک ها با بانک های دارای مازاد و در نهایت کاهش نرخ بهره بین بانکی باشد.