سرنوشت قدیمی ترین نشریه سینمایی چه می‌شود؟

در همین راستا پویا مهرابی، فرزند زنده یاد مسعود مهرابی که امتیاز ماهنامه «فیلم» به او تعلق گرفته است، در گفت‌وگویی با ایسنا در این زمینه اظهار کرد: سال ۶۱  پدرم به همراه دوستانشان آقایان گلمکانی و یاری تصمیم گرفتند که مجله سینمایی راه بیاندازند. پدرم تا سال ۶۹ و برای ۸۹ شماره نخست ماهنامه به صورت تک‌شماره مجوز دریافت می‌کردند. در واقع بیش از ده درصد ماهنامه مجوزهای تک شماره داشته‌اند.

او با بیان اینکه «حیات و تداوم ماهنامه "فیلم" برای ما بسیار مهم است»، ادامه داد: تمام این فشارها و سختی‌هایی که پدرم برای انتشار ماهنامه در این سال‌ها تحمل کرد، از نظر روحی ایشان را تحت فشار قرار داده بود و حتی در سال آخر حیاتش نیز به بیماری سخت و مهلکی گرفتار شد. در این مدت آقایان گلمکانی و یاری با پدر اختلافی داشتند که بعضاً اهالی رسانه نیز در جریان بودند.  این اختلاف‌ها بعد از فوت پدرم نیز ادامه داشت. پیش از فوت پدر اختلاف به حدی بالا می‌گیرد که آقایان گلمکانی و یاری تصمیم می‌گیرند درخواست مجوز برای یک رسانه جدید بدهند که این مجوز در سامانه رسانه کشور نیز به ثبت رسیده است. دو هفته بعد از فوت پدر، درخواست ایشان در سامان ثبت می‌شود و نشان از این دارد که این تصمیم چند هفته پیش از فوت پدرم گرفته شده و آنها از قبل پیگیر دریافت مجوز بودند. 

پویا مهرابی خاطرنشان کرد: بعد از فوت پدر، دوستان به فکر این بودند که امتیاز ماهنامه «فیلم» به آنان منتقل شود اما طبق مشارکت‌نامه‌ای که میان این سه نفر امضا شده بود، در صورت فوت یکی از سه نفر، کلا این شراکت باطل شده و در آن نوشته شده است که تمام حقوق و امتیاز ماهنامه فیلم متعلق به مسعود مهرابی است و مستقلا می تواند از آن استفاده کند. هر سه نفر این مشارکت‌نامه را امضاء کرده‌اند، اما متأسفانه چند روز بعد از فوت پدر، این دوستان به شکل‌های مختلف اعلام کردند که امتیاز ماهنامه به ارث نمی‌رسد و متعلق به ما است.

او افزود: به هر صورت امتیاز ماهنامه «فیلم» به من منتقل و آن مشارکت‌نامه باطل شده بود. بعد از چهلم پدر در جلسه‌ای که داشتیم، قرار شد که ماهنامه بدون وقفه منتشر شود و با هم به تفاهم جدیدی برسیم تا تفاهم‌نامه‌ای جدیدی برای همکاری تنظیم شود؛ اما همزمان فشارها روی من بود که باید امتیاز مجله به آنها منتقل شود، چراکه باور داشتند چون سال‌ها در این مجله همکار پدرم بودند، باید امتیاز به آنها منتقل یا فروخته شود. این در حالی است که این موضوع برخلاف خواست پدرم بود.

مهرابی یادآور شد: از زمان فوت پدر ۶ ماه می‌گذرد و در این مدت ما کار را بدون وقفه انجام داده‌ایم، اما هر مقدار که به زمان دریافت مجوز نشریه جدید آقای گلمکانی نزدیک‌تر می‌شدیم، فشارها روی من نیز بیشتر می‌شد و احساس می‌کردم که عملاً از زمانی که مجوز مجله آقای گلمکانی صادر شود، مجله «فیلم» نیز به پایان راه خود نزدیک می‌شود. الان هم که مجوز آمده است، تصمیم من برای ادامه همکاری با این آقایان اصلا تاثیر ندارد.

او با تاکید بر اینکه تمایل به ادامه همکاری با گلمکانی و آقای یاری را دارد، گفت: حتی با آقای حسین انتظامی (رییس سازمان سینمایی) نیز صحبت و اعلام کردم که تصمیم به ادامه همکاری با این دو دوست را در مجله «فیلم» دارم و ایشان هم که نگران این موضوع بود، اعلام کرد که با آنها جلسه‌ای می‌گذارند تا در انتشار ماهنامه فیلم خللی وارد نشود.

مهرابی گفت: آقایان گلمکانی و یاری پیشکسوت هستند و با وجود تمام اختلافاتی که با پدرم داشتند، سال‌ها با هم همکاری کردند، اما الان مجله «فیلم» را رها کرده‌اند و می‌خواهند نشریه دیگری منتشر کنند. این‌گونه اعلام می‌کنند که اختلاف‌ها به یک باره پیش آمده است و این درحالی است که اگر اختلافی یک بار به وجود آمده، چطور آقای گلمکانی ۶ ماه پیش درخواست مجوز داده‌اند؟ 

مهرابی درباره آینده مجله «فیلم» نیز اظهار کرد: درِ ماهنامه «فیلم» به روی جوانان و علاقه‌مندان جوان و پرانرژی باز است. پدرم نیز همیشه تاکید داشت که ماهنامه فیلم باید از حضور جوانان و علاقه‌مندان استقبال کند تا این مسیر ادامه پیدا کند. ما هم سعی می‌کنیم راه پدر و دوستانشان را ادامه بدهیم. اما متاسفم قدیمی‌ترین ماهنامه سینمایی کشور به چنین شرایطی رسیده است.