تاثیر جنسیت فرزند اول بر احتمال جدایی والدین

به گزارش اقتصادنیوز به نقل از اکونومیست، بررسی داده‌های تجربی حاکی از آن است که احتمال جدا شدن والدین، زمانی که فرزند اول آن‌ها دختر باشد افزایش می‌یابد، اما این همبستگی به صورت برجسته زمانی ظاهر می‌شود که فرزند دختر سنین نوجوانی را سپری می‌کند.

رابطه بین جنسیت فرزند اول و طلاق والدین

رابطه بین جنسیت فرزند و احتمال جدایی والدین در موارد متعدد تایید شده است. داده‌های مربوط به طلاق در کشور آمریکا که از سال 1980 جمع‌آوری شده‌اند، همبستگی شدید بین جنسیت فرزند اول و احتمال طلاق والدین را نشان می‌دهد. در ابتدای امر این همبستگی را با تمایل بیشتر والدین به داشتن فرزند پسر ارتباط می‌دادند. تمایل به داشتن فرزند پسر پدیده‌ای است که به شکل افراطی، حتی به شکل سقط جنین انتخابی یا کشتن نوزادان دختر اتفاق افتاده است.

دختر بودن فرزند در طلاق نقش دارد؟

بررسی‌های جدید این ایده را اصلاح و سعی کردند، تاثیر دختر بودن فرزند اول، بر احتمال جدایی والدین را به صورت دقیق‌تر بررسی نمایند. محققین دانشگاه جورجیا و ملبورن، متغیر سن فرزند هنگام طلاق را به مدل خود وارد کردند. نتیجه حاکی از آن بود که احتمال جدایی هنگامی که فرزند اول دختر است، افزایش می‌یابد و این تاثیر زمانی که فرزند سنین نوجوانی را سپری می‌کند، بسیار برجسته‌تر و پیش از سنین 12 سالگی این رابطه بسیار ضعیف است.

بر این اساس اگر تمایل پدرها به داشتن فرزند پسر، علت جدایی بود تا سن 13 سالگی فرزند صبر نمی‌کردند. پس باید علت طلاق را در موردی غیر از تمایل به داشتن فرزند پسر جستجو کرد. به عنوان مثال بحث و جدل والدین برای تربیت دختر نوجوان و چالش‌هایی که با آن مواجه است، می‌تواند محرکی برای جدایی باشد.

بررسی داده‌های مربوط به طلاق در کشور هلند همبستگی بین جنسیت فرزند و احتمال طلاق در طول تمامی سال‌های رشد کودک را تایید می‌کند، اما این همبستگی به نسبت همبستگی ظاهر شده در سنین نوجوانی بسیار کوچک است. داده‌های آماری کشور هلند نشان داد، زمانی که فرزند اول 18 ساله است، 20.48 درصد از والدینی که فرزند اول دختر دارند و 20.12 درصد از والدینی که فرزند اول پسر دارند، از یکدیگر جدا می‌شوند.

 یعنی احتمال جدایی والدین هنگامی که فرزند اول دختر است 1.8 درصد افزایش می‌یابد. اما زمانی که فرزند اول در سنین بین 13 تا 18 سال است، این اختلاف به 5 درصد می‌رسد. بیشترین اختلاف در احتمال طلاق نیز، بین والدین فرزندان 15 ساله ظاهر می‌شود که 9 درصد است. یعنی بر اساس داده‌های آماری جمع‌آوری شده، احتمال جدا شدن والدین دختر بچه 15 ساله 9 درصد از احتمال جدا شدن والدین پسر بچه 15 ساله بیشتر است. 

بحث و جدل بین والدین بر سر فرزند دختر و پسر

دوره نوجوانی دوره‌ای پر تلاطم است. تحقیقات نشان می‌دهند که پدرها و دختر‌های نوجوان به صورت عمده با چالش‌هایی در روابط خود مواجه می‌شوند و می‌توانند یکدیگر را عصبی کنند. علاوه بر این والدین دخترهای نوجوان بیش از والدین پسرهای نوجوان در مورد تربیت و مراقبت از فرزند، با هم بحث و جدل می‌کنند.

علاوه بر این والدین بر سر این که چقدر باید به دختر نوجوان برای انتخاب‌‌های شخصی مانند لباس پوشیدن، روابط دوستانه و کار، آزادی دهند دچار عدم توافق می‌شوند. مادرهای دخترهای نوجوان بیشتر در مورد مسائل مالی با همسر خود به اختلاف خورده و ذهن خود را به روی ایده طلاق باز می‌کنند.

اما چالش‌های دوره نوجوانی فرزند دختر برای همه والدین به صورت محرک جدایی ظاهر نمی‌شود و دسته‌ای از والدین هستند که در مقابل تاثیر فرزند دختر مصون می‌مانند. هنگامی که پدر خانواده دوران کودکی خود را با یک خواهر سپری کرده باشد، این توانایی را خواهد داشت که مسائل دختر بچه نوجوان خود را از دید خواهرش ببیند. در این حالت یک هم‌آمیزی اجتماعی اتفاق افتاده و مسائل پدر و فرزند راحت‌تر حل می‌شود.