از قالیباف و سعید محمد تا عارف و محسن رضایی؛ چرا به کلاب‌هاوس نمی‌آیید؟
به گزارش اقتصادنیوز به نقل از روزنامه شرق، ایرانی‌ها سال 1400 را با پدیده‌ای به نام کلاب‌هاوس آغاز کرده‌اند؛ شبکه‌ای اجتماعی که با وجود تعداد همچنان محدود کاربران و مشکلات دسترسی‌اش، توانسته فضای رسانه‌ای فارسی‌زبان را تحت تاثیر قرار دهد.
حتی رسانه‌های رسمی هم این روزها حواس‌شان جمع است تا مباحثی را که در اتاق‌های گرم کلاب‌هاوس درمی‌گیرد از دست ندهند و مطبوعات به دنبال خوراک خبری از این فضا هستند.
دلیل اقبال به کلاب‌هاوس چندان پیچیده نیست. اینجا همه می‌توانند بی‌واسطه در ارتباط باشند. بدون فحاشی و تندی‌های رایج در شبکه‌ای مثل توییتر. بدون سنگینی فضای ارتباط معمولا یک‌طرفه اینستاگرام.
اینکه یک شهروند معمولی بتواند با وزیر مملکت رودررو صحبت کند، هم جذاب و وسوسه‌کننده است و هم غبارآلودگی و بی‌اعتمادی رایج در جامعه میان مردم و مسوولان را می‌زداید.
مسوولانی که همیشه متهمند که از حال و حرف مردم بی‌خبرند و با بدنه جامعه ارتباط مستقیم ندارند. حالا کلاب‌هاوس آمده و همه این موانع را برداشته و در فضایی عریان و قابل‌تحمل، اجازه می‌دهد تا صداهای متفاوت در کنار هم شنیده شود.
اینکه بخشی از مسوولان از حضور این شبکه اجتماعی هراسان شده‌اند هم قابل درک است. مسوولانی که معمولا به محصولات تازه تکنولوژیک روی خوش نشان نمی‌دهند و رسانه و گفت‌وگوی عمومی را آسیبی برای آرامش و امنیت کشور می‌دانند.
برای همین هم هست که هر روز صحبت تازه‌ای از فیلتر شدن کلاب‌هاوس به میان می‌آید و حتی شنیده می‌شود که برخی اپراتورها، دست پیش را گرفته‌اند و با توصیه‌های شفاهی از بالا، دسترسی کاربران‌شان به این شبکه اجتماعی را بسته یا محدود کرده‌اند.
اما در همین شرایط پرتعلیق و با توجه به تجربیاتی که از فیلترینگ فضاهایی چون تلگرام و توییتر و فیس‌بوک وجود دارد، می‌توان راهکارهای متفاوتی برای استفاده و ارتباط با کلاب‌هاوس پیشنهاد کرد که همان نتایج مأیوس‌کننده و بیهوده قبلی را به دنبال نداشته باشد. اولین پیشنهاد، اتاق‌های ثابت روزانه برای تحلیل و اطلاع‌رسانی درباره موج‌های خبری است. این اتفاق به شکل پراکنده و نسبی در کلاب‌هاوس می‌افتد، اما خبرگزاری‌ها و رسانه‌های معتبر می‌توانند با تشکیل اتاق‌های ثابت، هر روز به مهم‌ترین رویدادها بپردازند ...
از کارشناسان برای صحبت درباره وقایع دعوت کنند و با حضور مسوولان و مدیران مرتبط با موضوع، شبهات را برطرف و از رواج شایعات و گمانه‌زنی‌های نادرست جلوگیری کنند. اتفاقی که مثلا با حضور ظریف و توضیحاتش درباره پیمان همکاری با چین افتاد، اما می‌تواند سیستماتیک و ادامه‌دار باشد.
دومین پیشنهاد حضور منظم و بابرنامه روابط عمومی‌ها در کلاب‌هاوس است. اگرچه روابط عمومی بسیاری از سازمان‌ها و نهادها تمام تلاش‌شان را می‌کنند تا سکوت را نشکنند و در مقابل پرسش‌ها پاسخگو نباشند، اما اقلیتی هم هستند که خود را متعهد و مسوولیت‌پذیر می‌دانند و تلاش می‌کنند تا در اسرع وقت و بهترین شکل عملکرد سازمان مربوطه و سوالات افکار عمومی درباره آن را جواب بدهند.کلاب‌هاوس بهترین امکان برای این دوستان است.
همان‌طور که دیده‌ایم و برخلاف آنچه به نظر می‌رسد، مسائلی که در کلاب‌هاوس مطرح می‌شود در اتاق‌ها و جمع‌های این پلتفرم محدود نمی‌ماند و بلافاصله به رسانه‌ها و فضای جامعه راه پیدا می‌کند. به دلیل اشتیاق و تازگی این رسانه، بازتاب‌های آن هم بسیار قابل تامل و مناسب است.
ظرفیتی که نباید از چشم روابط عمومی‌ها دور بماند. مثال واضح و دردناک این قضیه غیبت مسوولان بهداشت کشور در رسانه‌ها و صحبت کردن با مردم است. برای وزیر بهداشت و مدیران ستاد مقابله با کرونا که مدام از محدودیت‌ها گلایه می‌کنند و یکی از مصیبت‌های دایمی‌شان بی‌توجهی مردم به هشدارهاست،
یکی از بهترین راهکارها آمدن به میان جامعه و برطرف کردن دل‌نگرانی‌های عمومی و دادن اطلاعات دقیق و مورد نیاز است. اتفاقی که به بهترین شکل می‌تواند در کلاب‌هاوس بیفتد و تا امروز نیفتاده.
جز اتاق‌های موردی -مثل حضور یکی، دو نفر از مسوولان وزارت بهداشت و اعضای شورای شهر در اتاقی که روزنامه همشهری تشکیل داده بود- تا امروز شاهد این گفت‌وگوی سازنده نبوده‌ایم. بگذریم از اینکه وزیر بهداشت در 18 ماه گذشته حتی یک‌بار در میان اصحاب رسانه حاضر نشده و از هرگونه پاسخگویی مستقیم و صریح طفره رفته است.
و آخرین پیشنهاد تن دادن مسوولان و چهره‌های سیاسی به حضور در کلاب هاوس است.
نزدیک دو ماه مانده به انتخابات ریاست‌جمهوری انتظار این است کسانی که داعیه‌ای دارند و آنها که تکلیفی بر دوش خود احساس می‌کنند، به عنوان یکی از پیش‌نیازها و برای بیان دلایل این احساس تکلیف به شبکه‌اجتماعی تاثیرگذار و بی‌پرده بیایند.
رفتن به میان مردم و سخنرانی، به عنوان ارتباطی یک‌سویه و البته که برای کسانی که نمی‌خواهند به چالش‌ها پاسخی بدهند، می‌تواند شیرین‌تر باشد. اما همه می‌دانیم که اگر کسی حرفی برای گفتن دارد باید آن را میان منتقدان، روزنامه‌نگاران، کارشناسان و شهروندان دغدغه‌مند بیان کند؛ برای چنین تعاملی جایی بهتر از کلاب‌هاوس سراغ نداریم.
در حالی که پیش از این چند وزیر به میان پرسش‌کنندگان آمده‌اند و فاجعه‌ای هم اتفاق نیفتاده است، چرا امثال محسن رضایی، سعید محمد، محمدرضا عارف، علی لاریجانی و بقیه باید از پاسخگویی در این اتاق طفره بروند.
این نگرانی از رودررویی، ظاهرا بیشتر هم شامل حال مسوولانی است که خود را اصولگرا و از جبهه انقلابیون می‌دانند و همیشه این شائبه را تقویت می‌کنند که بزرگواران به دنبال مسیرهای موفقیتی هستند که به مقبولیت افکار عمومی و شفافیت در برابر آن مشروط نباشد.
محمدباقر قالیباف، غلامعلی حدادعادل و همه چهره‌هایی که پرچمدار جریان اصولگرایی محسوب می‌شوند، برای نشان دادن میزان اعتماد به نفس و تسلط خود می‌توانند در عرصه‌ای با حضور حامیان‌شان حاضر شوند و کمی هم به نظرات متفاوت گوش کنند و پاسخ بدهند.
کاری که محمدجواد ظریف وزیر امور خارجه و علی‌اکبر صالحی رییس سازمان انرژی اتمی یا علی مطهری نایب‌رییس سایق مجلس، کرباسچی و تاجزاده و جمعی دیگر چهره‌های شاخص اصلاح‌طلب از آن نهراسیدند. و آخرین پیشنهاد به جناب علی‌عسگری رییس سازمان صدا و سیماست.
از شما دعوت می‌کنیم به کلاب‌هاوس بیایید و کمی درباره عملکردتان در رسانه ملی توضیح بدهید. رسانه‌ای که به‌زعم و با آمارهای ارایه شده از طرف خودتان، به حمایت و استقبال زیاد از سوی شهروندان مستظهر است و قاعدتا دفاع از آن باید آسان و لذتبخش باشد.
کسی که چنین رسانه بزرگی با این همه شبکه رادیویی و تلویزیونی در دست دارد و هرچه بخواهد در ابعاد ملی و بین‌المللی منتشر می‌کند، چرا نباید با مخاطبان و صاحبان اصلی‌اش که مردم هستند، صحبت کند. شما که در صدا و سیما امکان چنین تضارب افکاری را ندارید و همیشه از آن گریزان بوده‌اید، آقای علی‌عسگری. خودتان هم که مثل اسلاف‌تان در آن مجموعه، هیچ‌وقت حاضر نشده‌اید در مقابل رسانه‌ها به پاسخگویی بنشینید. حالا اینجا مردم عادی هستند و حتما می‌خواهند بابت این حجم از تولیدات و عملکرد شما که هزاران میلیارد خرج روی دست و جیب ما می‌گذارد از شما بپرسند. خیلی‌ها نیز می‌خواهند از شما تشکر کنند. یک‌بار جسارت نشان دهید و در فضای عمومی، در کلاب‌هاوس حاضر شوید. نمی‌خورد!
