اختلاف اهالی روستای حمیدیه بر سر تانکرهای آبرسان
به گزارش اقتصادنیوز به نقل از خبرگزاری مهر: روستاهای پائین‌دست کرخه در شهرستان حمیدیه در شرایط خشکسالی و بی‌آبی حاکم بر خوزستان بسیار متأثر شده‌اند به‌گونه‌ای که آب مناسبی برای احشام آنها نمی‌رسد.
این روستاها اغلب لوله‌کشی آب دارند ولی آبی در لوله‌های روستاهایشان جریان ندارد و مجبور هستند به‌صورت روزانه آب خود را از فروشندگان دوره‌گرد که به‌صورت وانت و سه‌چرخه وارد روستا می‌شوند، خریداری کنند.
شاخه‌ای از رودخانه کرخه وارد روستا می‌شود ولی اکنون خشک شده و علاوه بر اینکه توان کشاورزی اهالی از آنها را گرفته امکان تأمین آب احشام را نیز ندارند.
تانکرهای آبرسان نیز وارد این روستاها می‌شوند ولی به علت نبود برنامه‌ریزی دقیق باعث اختلاف و حتی درگیری روستاییان شده است. برای نمونه در روستای «گبر ازهیر» و روستای کناری بر سر همین مسئله چندین نوبت درگیری رخ داده است.
گاومیش‌ها در حال تلف شدن
در همین روستاها حدود یک هزار رأس گاومیش وجود دارد که آبی برای آنها نیست و در آستانه تلف شدن هستند. گاوهای نژاد خارجی نیز به دلیل کم‌طاقت بودند به دلیل کم‌آبی تلف شده یا در آستانه تلف شدن هستند.
علی سیلاوی یکی از اهالی روستای «گبر ازهیر» به خبرنگار مهر گفت: روستاهای بالادست برنج کاشته‌اند و تاوان این کار آنها را ما با بی‌آبی می‌دهیم.
آب می‌خریم
وی افزود: چندین سال است لوله‌کشی آب به این روستا صورت گرفته ولی لوله‌ای که برای تأمین آب تعبیه شده، آنقدر کوچک است که توان رساندن آب ندارد و اصولاً آب آشامیدنی خود را خریداری می‌کنیم.
سیلاوی بیان کرد: مسئولان در خوزستان ضعیف هستند و توان مقابله با کشت برنج را ندارند. چرا در بالادست باید برنج بکارند و در پائین‌دست حتی آبی برای احشام وجود نداشته باشد؟
عباس سیلاوی یکی دیگر از اهالی روستا هم به خبرنگار مهر گفت: امیدمان را از دولت روحانی از دست داده‌ایم و برای حضور سید ابراهیم رئیسی لحظه‌شماری می‌کنیم.
وی افزود: امیدواریم رئیسی بتواند نگاه عادلانه‌ای به مشکلات خوزستان داشته باشد. با این رهاسازی مقطعی آب نمی‌توان به راحتی مشکلات روستاهای پائین‌دست رودخانه‌های خوزستان را حل کرد.
خالی شدن روستاها
وی تأکید کرد: وقتی آب شرب نداریم یعنی دولت به‌صورت مستقیم و غیرمستقیم به ما می‌گوید از روستاها مهاجرت کنید و به شهرها بیایید. با تداوم این وضع باید شاهد خالی شدن روستاهای منطقه باشیم.
صادق یکی دیگر از اهالی روستا هم به خبرنگار مهر گفت: چهار تانکر آبرسان برای ما و روستاهای اطراف آبرسانی می‌کنند ولی آنقدر کم هستند که باعث اختلاف و درگیری اهالی منطقه شده است.
وی افزود: اگر شما نمی‌رسیدید قطعاً بین اهالی درگیری رخ می‌داد و این مسئله روزانه انجام می‌شود چرا که برنامه‌ریزی مناسبی برای این تانکرها اندیشیده نشده است و برخی آب زیادی می‌برند و همین مسئله باعث درگیری می‌شود.
تأیید امام‌جمعه
حجت‌الاسلام سعید لفته پور امام‌جمعه حمیدیه نیز در گفتگو با خبرنگار مهر با تأیید مشکلات پیش‌آمده برای روستاهای پائین‌دست کرخه در حمیدیه با بیان اینکه حتی در تخصیص آب بین روستاها هم تبعیض وجود دارد، بیان کرد: یکی از مسئولان برای رساندن آن با تانکر برای روستاها با کمال وقاحت می‌گوید، تانکر نداریم و مردم باید تانکر پیدا کنند. این حرف زیبنده مسئولی در حکومت اسلامی هست؟ باید با این مدیران قاطعانه برخورد کرد. اکنون به علت بی‌آبی و کم‌آبی دامداران مرتب در حال از دست دادن دام‌ها خود هستند. دام‌های شیری را مردم دارند ذبح می‌کنند. گاومیش‌ها در حال سقط جنین هستند. این‌همه ضرر و زیان را چه کسی باید پاسخگو باشد؟
وی با بیان اینکه در حمیدیه چهار هزار گاومیش‌ها داریم که همه در خطر قرار دارند و آب برای آنها نیست؟ گفت: گاومیش‌ها باید روزانه سه نوبت وارد آب شود تا خنک شود اگر این‌گونه نشود با مشکل مواجه می‌شود و می‌میرد یا سقط چنین می‌کند. همچنین در حمیدیه ۷۲ هزار رأس دام سبک داریم که اکنون آب برای آنها نیست. مهم‌ترین خواسته مردم حمیدیه اکنون آب برای دام‌ها است.
امام‌جمعه حمیدیه بیان کرد: به‌صورت روزانه تلفات گاو گاومیش داریم. فراتر از تلفات، مسئله بیماری دام‌هاست. دامی که آب به آن نرسد مریض می‌شود و دیگر نگهداری و فروش آن به‌صرفه نیست. یعنی کسی دامی که مریض را نمی‌خرد و روی دست دامدار باقی می‌ماند.
حجت‌الاسلام لفته پور در مورد کشت شلتوک در این شرایط بی‌آبی نیز گفت: مردم سال‌هاست که شلتوک می‌کارند و کار دیگری بلد نیستند. جهاد کشاورزی هم در این زمینه ضعیف است و کشت‌های جایگزین باصرفه خوب اقتصادی را به کشاورزان منطقه آموزش نداده است. ما قبول داریم که شلتوک آب بر است ولی کشاورز راهی دیگری برای تأمین زندگی خود ندارد. برای نمونه به مردم کنجد پیشنهاد شده است ولی در مقابله برنج هیچ صرفه اقتصادی برای کشاورز ندارد و مردم با کشت آن آشنا نیستند.
برنامه بلندمدت
هر چند در روزهای اخیر آب بیشتری از سدهای دز و کرخه رهاسازی شده است ولی این آب برای روستاهای پائین‌دست هنوز به‌صورت کامل نرسیده است و به نظر می‌رسد برای حل مشکل آب در خوزستان یک برنامه بلندمدت باید اندیشید.
کارهای مقطعی جز ضرر و زیان و نارضایتی مردم و تلف شدن سرمایه‌ها، عایدی خاصی به همراه ندارد.
