این نویسندگان مشهور 40 سالگی را ندیدند! + تصاویر

به گزارش اقتصادنیوز به نقل از روزنامه خراسان، در دنیای ادبیات کلاسیک، نویسندگان بزرگی حضور داشتند که دوران زندگی پرفراز و نشیبی را پشت سر گذاشتند؛ اما برخی از آن‎ها فرصت پیدا نکردند که اتفاقات زیادی را در زندگی خود تجربه کنند؛ مرگ پیش از آن‌که بتوانند با رویداد‌های بیشتری روبه‌رو شوند، به دنیای آن‌ها خاتمه داد. در ادامه به معرفی  نویسنده های مشهور جهان خواهیم پرداخت که با وجود شهرتی که داشتند، کمتر از ۴۰ سال عمر کردند.

استیون کرین: ۲۹ سال

استیون کرین ادیبی با استعداد چندگانه بود؛ هم داستان می‌نوشت، هم شاعر بود و در زمینه نقاشی مهارت‌هایی داشت. او در سال ۱۸۷۱ م در نیوجرسی آمریکا به دنیا آمد و از نوجوانی نوشتن را آغاز کرد. «نشان سرخ شجاعت» یکی از مشهورترین آثار اوست که آن را در ۲۳ سالگی نوشت. کرین دانشگاه را به دلیل فعالیت در عرصه نویسندگی رها کرد، به آلمان رفت و در آن‌جا، در ۲۹ سالگی درگذشت. وی مجموعه شعر معروفی به نام «سواران سیاه» هم دارد.

آن برونته: ۲۹ سال

خالق آثار ماندگاری مانند «اگنس گری» و «مستأجر عمارت وایلدفل» در سال ۱۸۲۰ م، در یورکشایر انگلیس به دنیا آمد. خانواده‌اش نویسندگان مشهوری بودند؛ اصلا نویسندگی در خون آن‎ها بود. آن برونته خیلی زود نویسندگی را با استفاده از استعدادی که داشت آغاز کرد، اما در جوانی به بیماری سل مبتلا شد و پیش از آن‌که بتواند آثار دیگری را خلق کند در سال ۱۸۴۹ م، در ۲۹ سالگی درگذشت. آن برونته در عرصه شعر نیز توانایی بسیاری داشت.

دنتون ولش: ۳۳ سال

موریس دنتون ولش در سال ۱۹۱۵ در شانگ‌های چین به دنیا آمد؛ خانواده‌اش اهل بریتانیا بودند. او علاوه بر نویسندگی، به نقاشی هم علاقه فراوانی داشت و آثار مختلفی از وی باقی مانده‌است. دنتون در سال ۱۹۴۳، در ۲۸ سالگی به شهرت رسید؛ دو رمان او به نام‌های «لذت جوانی» و «سفر برای عشق» بیش از دیگر آثارش شهرت یافتند و نامش را بر سر زبان‌ها انداختند. دنتون که در سال ۱۹۳۵ طی یک سانحه، دچار آسیب جسمی شدید شده‌بود، در ۱۹۴۸ در آمریکا درگذشت. او هنگام مرگ ۳۳ سال داشت.

ریموند رادیگه: ۲۰ سال

ریموند رادیگه یکی از استعداد‌های سوخته جهان ادبیات است. او در سال ۱۹۰۳ در سنت‎مائوری فرانسه به دنیا آمد و پیش از آن‌که به ۱۷ سالگی برسد، تجربیات فراوانی در نویسندگی داشت و موردتوجه ژان کوکتو، نویسنده و نمایشنامه‌نویس شهیر فرانسوی قرار گرفت. او در ۱۸ سالگی رمان معروف خود با عنوان «دیو در تن» را منتشر کرد که در نوع خود یک شاهکار ادبی بود. با این حال، ریموند حتی از جوانی عبور هم نکرد. او در سال ۱۹۲۳، بر اثر بیماری حصبه جان خود را از دست داد.
 

جان کندی تول: ۳۱ سال

کندی تول از آن نویسنده‌های ناکام است که بعد از مرگشان معروف شدند. او در سال ۱۹۳۷ م در ایالت لوئیزیانای آمریکا به دنیا آمد. وی خیلی زود کار نوشتن را آغاز کرد، اما هیچ‎کس زیر بار چاپ آثار وی نمی‌رفت. جان در کمال ناامیدی و در ۳۱ سالگی، در سال ۱۹۶۸ خودکشی کرد! مادرش سال‌ها بعد از مرگ وی به کار گردآوری آثارش پرداخت و با هزینه خودش آن‎ها را منتشر کرد؛ همین اقدام باعث شد که کتاب «اتحادیه ابلهان» جان کندی تول، برنده جایزه ادبی پولیتزر در سال ۱۹۸۱ شود.

توماس چترتون: ۱۷ سال

احتمالاً چترتون را باید جوان‌ترین نویسنده‌ای بدانیم که پیش از کسب تجربه‌های جدیدتر، درگذشت. او در سال ۱۷۵۲ م در بریستول انگلیس به دنیا آمد و کودکی سخت و پررنجی را پشت سر گذاشت؛ آن‌قدر که به خلاف هم رو آورد و در کار جعل سند تبحر داشت! چترتون را احیاگر سبک گوتیک در تاریخ ادبیات بریتانیا می‌دانند. او در ۱۶ سالگی به یک بیماری ذهنی مبتلا شد؛ با این حال کار نوشتن را متوقف نکرد و در سال ۱۷۷۰ م، درحالی که به شهرت رسیده بود، در ۱۷ سالگی درگذشت.

آلن فورنیه: ۲۷ سال

آلن از آن دسته نویسندگان میهن‌پرست فرانسوی بود که در سال ۱۹۱۴، اوایل جنگ جهانی اول، در جبهه کشته شد. او در سال ۱۸۸۶ م در شاپل دانژیون به دنیا آمد. آلن فورنیه بیشتر در حوزه شعر فعال بود، اما کتاب رمان مشهور او، با عنوان «مولن بزرگ» به عنوان یک شاهکار ادبی در ادبیات فرانسه، در سال ۱۹۱۳ م، یک‎سال قبل از مرگ آلن، به بازار نشر راه یافت و با استقبال گسترده‌ای روبه‌رو شد. فورنیه از نظر فکری تحت تأثیر متفکرانی مانند موریس مترلینگ بود.

سیلویا پلات: ۳۰ سال

سیلویا پلات نویسنده‌ای آمریکایی بود که نخستین تجارب ادبی‌اش با بیماری افسردگی پیشرفته‌ای که داشت، آمیخته شد. او در سال ۱۹۳۲ م در بوستون آمریکا به دنیا آمد و خیلی زود به سرودن شعر رو آورد. پلات قالب اشعارش را با همان رویکرد ناامیدی و افسردگی می‌سرود. او با وجود استعداد فراوانش در نوشتن رمان، تنها به خلق رمان «حباب شیشه‌ای» اکتفا کرد؛ اثری که ظاهراً برداشتی از زندگی خود پلات بود. او در سال ۱۹۶۲ م، در لندن دست به خودکشی زد و به زندگی‌اش خاتمه داد.

ا

امیلی برونته: ۳۰ سال

خواهر بزرگ‎تر آن برونته که تنها با شاهکار ویژه‌اش، «بلندی‌های بادگیر» شناخته می‌شود، در سال ۱۸۱۷ در یورکشایر انگلیس به دنیا آمد. او هم مانند خواهرش نویسندگی را از نوجوانی آغاز کرد و خیلی زود کارش بالا گرفت. امیلی شاعر هم بود و برخی از اشعار او، در کنار سروده‌های خواهرانش، آن و شارلوت، در یک مجموعه منتشر شده‌است. امیلی در سال ۱۸۴۸ م، یک‎سال قبل از مرگ خواهرش آن برونته، به بیماری ذات‌الریه مبتلا شد و در اوج شهرت، در ۳۰ سالگی، درگذشت.

آرتور رمبو: ۳۷ سال

آرتور رمبو در سال ۱۸۵۴ م در شارل‌ویل فرانسه به دنیا آمد و از کودکی به سرودن شعر پرداخت؛ آن‌قدر که در دوران دبستان و دبیرستان برنده جوایز متعدد ادبی شد. او یکی از شاعران برجسته سبک سمبولیسم در فرانسه است. رمبو در زمینه داستان‌نویسی‌هم تجاربی داشت. وی با وجود روحیه لطیف شاعرانه، تاجر برده هم بود و از این راه ثروت زیادی به دست آورد! او در اواخر عمر به بیماری روانی مبتلا شد و حتی به دزدی از کتاب‌فروشی‌ها می‌پرداخت. وی در ۱۸۹۱ م درگذشت.