جزئیاتی تازه از توطئه بوش پسر و تونی بلر برای حمله به عراق
به گزارش اقتصادنیوز به نقل از فارس، یک رسانه مستقر در انگلیس امروز پنجشنبه (۲۳ آبان/ ۱۳ ژانویه) جزئیاتی از گفت‌وگوی میان «جورج دبلیو بوش»، رئیس‌جمهور اسبق آمریکا و «تونی بلر»، نخست‌وزیر اسبق انگلیس قبل از حمله به عراق ارائه داده است.
پایگاه خبری «میدل‌ایست‌آی» به سندی دست یافته که در بردارنده روایتی از دیداری است که تقریباً یک سال قبل از آغاز جنگ عراق میان رهبران وقت دو کشور انجام شده است.
مطابق این سند، جورج دبلیو بوش به نخست‌وزیر انگلیس گفته که نمی‌داند بعد از سرنگونی حکومت «صدام»، دیکتاتور وقت عراق چه کسی جایگزین او خواهد شد و اینکه این مسئله برای او «اهمیت چندانی ندارد.»
پایگاه میدل‌ایست‌آی نوشته بوش پسر در این دیدار حساس که در مزرعه‌اش در ایالت تگزاس انجام شده دیدگاهی سهل‌انگارانه درباره تبعات آغاز جنگ در عراق داشته است.
در یادداشتی که در آن زمان توسط مشاور وقت تونی بلر در سیاست خارجی نوشته شده آمده است: «او [جورج بوش] نمی‌دانست اگر صدام را سرنگون کنیم چه کسی جایگزین او خواهد شد. اما او اهمیت چندانی به این موضوع نمی‌داد. در حال بررسی این فرض بود که هر کسی بهتر از او خواهد بود.»
طبق نوشته میدل‌ایست‌ای، بوش معتقد بوده که روی کار آمدن یک «حکومت سکولار میانه‌رو» در عراق آثار مطلوبی روی عربستان سعودی و ایران خواهد داشت. اما مطابق سند مذکور، این چیزی بوده که بوش در محافل علنی به آن اذعان نمی‌کرده است.
بوش می‌گفته تضمین اینکه اقدام علیه صدام باعث از بین رفتن ثبات منطقه نمی‌شود ضروری است. او به همین جهت «به ترک‌ها اطمینان خاطر داده بود که بحث تجزیه عراق و تشکیل یک دولت کردی مطرح نیست.»
طبق نوشته میدل‌ایست‌آی سند مذکور نشان می‌دهد تونی بلر آوریل ۲۰۰۲، یعنی هشت ماه قبل از ورود بازرسان سازمان ملل به عراق، مطلع بوده چنانچه صدام به این بازرسان آزادی عمل بدهد، انگلیس و آمریکا مجبور خواهند بود «رویکردشان را [منطبق با اقدام صدام] تنظیم کنند.»
این سند، یافته‌های «جان چیلکات»، رئیس هیئت تحقیق انگلیس درباره جنگ عراق را تقویت می‌کند که در سال ۲۰۱۶ به این جمع‌بندی رسید که انگلیس قبل از بررسی گزینه‌های مسالمت‌آمیز تصمیم خودش را برای ملحق شدن به آمریکا در جنگ‌افروزی علیه عراق گرفته بود و اینکه تونی بلر عامدانه تهدید صدام را بزرگنمایی کرد و بوش به توصیه‌ها درباره برنامه‌ریزی برای عراق در دوران پس از صدام بی‌اعتنایی کرد.
سند مورد استناد میدل‌ایست‌آی در تاریخ ۶ آوریل ۲۰۰۲ توسط «دیوید منینگ»، مشاور ارشد نخست‌وزیر وقت انگلیس در مسائل سیاست خارجی نوشته شده است.
غیر از تونی بلر و جورج بوش، تعداد محدودی از مقام‌های دو کشور در آن جلسه حاضر بوده‌اند و البته بخش زیادی از گفت‌وگوهای میان سران دو کشور به صورت تک‌نفره انجام شده است.
بعد از حملات مشکوک ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱ در آمریکا رابطه نزدیکی میان جورج بوش و تونی بلر شکل گرفته بود. نخست‌وزیر انگلیس بعد از وقایع ۱۱ سپتامبر که روایت رسمی دولت آمریکا از آن مورد تردید دانشمندانی از علوم مختلف است قول داده بود که انگلیس «شانه به شانه در کنار دوستان آمریکایی خود خواهد ایستاد.»
حادثه 11 سپتامپر را می‌توان از جمله حوادثی دانست که سر فصل تازه‌ای در سیاست خارجی آمریکا گشود. پس از این روز، دولت آمریکا با این استدلال که هدف تهاجم عملیات تروریستی قرار گرفته، دفاع را حق خود دانست و اذهان عمومی را برای تهاجم نظامی به افغانستان و عراق آماده کرد.
روایت‌های رسمی آمریکا تأکید می‌کردند ۱۹ تن از تروریست‌های القاعده، ۴ هواپیمای تجاری ـ مسافرتی این کشور را ربوده‌اند و آنها را به برج‌های دو قلوی مرکز تجارت جهانی در نیویورک و ساختمان پنتاگون در شهر «ارلینگتون» کوبیده‌اند.
مهندسان و معماران، کارشناسان تخریب، فیزیکدانان و خلبانان بخشی از مهمترین گروه‌هایی هستند که با ارائه مدارک و شواهد علمی گزارش رسمی آمریکا درباره ۱۱ سپتامبر را زیر سوال برده‌اند.
انگلیس، یکی از اصلی‌ترین کشورهای عضو ائتلاف تحت رهبری آمریکا بود که در اکتبر ۲۰۰۱ به عراق حمله کردند. عراق که تا آن زمان به بهانه داشتن برنامه‌های تسلیحاتی تحت تحریم سازمان ملل قرار داشت نیز در سال ۲۰۰۳ هدف حمله ائتلاف قرار گرفت.
در یادداشت دیگری که چند هفته قبل از دیدار در مزرعه بوش برای تونی بلر ارسال شده، منینگ گزارش داده که کاندولیزا رایس، مشاور امنیت ملی وقت آمریکا در ضیافت شام به او گفته که بوش واقعا به حمایت تونی بلر نیاز دارد زیرا که از واکنش‌هایی که در اروپا وجود دارد عصبانی است.
در آن زمان، برنامه‌ریزی برای حمله به عراق، رازی کاملاً محرمانه بود که تنها حلقه کوچکی از فرماندهان ارشد نظامی آمریکا از آن مطلع بودند. منینگ در آن یادداشت نوشته تنها «گروه بسیار کوچکی» در ستاد فرماندهی مرکزی (سنت‌کام) در حال طراحی نقشه مله هستند و اکثر مقام‌های ارشد نظامی اطلاعی از آن ندارند.
منینگ در آن سند نوشته است: «این نامه، فوق‌العاده حساس هست و نخست‌وزیر دستور داده که باید از آن مراقبت ویژه به عمل بیاید. نامه باید فقط به کسانی که کاملاً نیاز به اطلاع آنها وجود دارد نشان داده شود و هیچ رونوشت دیگری نباید از آن تهیه شود.»
نامه‌ای که منینگ از آن سخن می‌گوید خطاب به «سیمون مک‌دونالد»، دستیار ویژه جک استراو، وزیر خارجه وقت انگلیس نوشته شده و در اختیار چند مقام دیگر انگلیسی هم قرار گرفته است.
افراد دیگری که نامه برای آنها ارسال شده بود عبارت بودند از «جاناتان پاول»، رئیس ستاد مشترک ارتش انگلیس، «مایکل بویس»، رئیس دفتر وزیر دفاع، «پیتر واتکینز»، دستیار ارشد مشاور وزیر دفاع، کریستوفر میر، سفیر انگلیس در واشنگتن و مایکل جی، دبیر دائم وزارت خارجه انگلیس.
رایس در جلسه‌ای که در مزرعه بوش برگزار شده گفته که «99 درصد سنت‌کام خبری از برنامه‌ریزی‌ها برای حمله به عراق ندارند.»
مطابق این سند، تونی بلر و جورج بوش هر دو درباره میزان مخالفت اروپایی‌ها با اقدام نظامی نگران بوده‌اند. در این سند خاطرنشان شده بوش پذیرفت که «لازم است ما جنبه‌های تبلیغاتی همه این رویدادها را با دقت زیاد مدیریت کنیم.»
منینگ نوشته است: «نخست‌وزیر می‌گوید ما به لازم است ما یک راهبرد تبلیغاتی مشترک داشته باشیم که در آن بر مضرات برنامه تسلیحاتی صدام و سوابق وحشتناک حقوق بشری او تأکید می‌شود.»
در ادامه آن یادداشت آمده است: «نخست‌وزیر برای شرکای اروپایی توضیح خواهد داد که به صدام فرصتی برای همکاری داده شده. اگر صدام، همان‌طور که نخست‌وزیر انتظار دارد از همکاری امتناع کند اروپایی‌ها مقاومت در برابر این منطق را که ما باید در برابر یک رژیم شیطانی که برنامه تسلیحات کشتار جمعی او تهدیدی برای ما است دشوار خواهند یافت.»
تونی بلر از این نگران بوده که صدام به بازرسان سازمان ملل اجازه دهد وارد عراق شوند و کارشان را انجام دهند-یعنی همان اتفاقی که در سال ۲۰۰۳ واقعا رخ داد.
بازرسان سازمان ملل نوامبر ۲۰۰۲ به عراق بازگشته و تا یک روز قبل از حمله عراق به آن کشور در آنجا باقی ماندند. در فوریه ۲۰۰۳، هانس بلینکس، رئیس وقت بازرسان سازمان ملل به شورای امنیت گفت که عراق با بازرسی‌ها همکاری‌های لازم را انجام داده و هیچ سلاح کشتار جمعی در این کشور یافت نشده است.
تونی بلر بعد از یک گفت‌وگوی خصوصی با رئیس‌جمهور امریکا به منینگ گفت: «بوش اذعان کرده که این احتمال وجود دارد که صدام به بازرسان اجازه دهد وارد عراق شده و کارشان را انجام دهند. اگر این اتفاق رخ داد، مجبوریم مطابق با آن رویکردمان را تنظیم کنیم.»
