حمله احمدینژاد به مجلس و دولت رئیسی
به گزارش اقتصادنیوز به نقل از قرن نو، اعتراضات از مجلس درحال افزایش یافتن است؛ مجلسی که برای کاندیداتوری ابراهیم رئیسی و حمایت از او بیانیهای بلندبالا تهیه و امضا کرده بود، این روزها که او سکاندار پاستور شده سرسختانه حامی دولت است و اگر گاهی نیز صدای نقدی از گوشه و کنار پارلمان بلند میشود بیشتر شعاری و نمایشی بهنظر میرسد تا نقدی جدی و مطالبهگرایانه.
انتقادات جدید نیز حول حمایت بیچونوچرای مجلس از دولت رئیسی خاصه در بحث توافقات و قراردادهای خارجی با برخی کشورها می چرخد.
درخواست عجیب احمدینژاد از مجلسیها
در میانه این اعتراضات محمود احمدینژاد نیز کنار ننشسته و اخیراً انتقاداتی تند و تیز روانه مجلس کرده؛ مجلسی که به عقیده او «اصلاً مطالبهگر» نیست. او درحالی خواستار مطالبهگری مجلس شده که در زمان ریاستجمهوریاش به مطالبهگریهای مجلس هیچ توجهی نداشت و تا آنجا که میتوانست تصمیمات نمایندگان را زیر پا میگذاشت.
او اخیراً به مجلس تاخته و گفته است؛ «یک مجلسی درست شده که اصلاً مطالبهگر نیست! جالب است که میگویند نماینده مردم هستند ولی وقتی از دولت انتقاد میکنیم، آنها جواب میدهند! اصلاً همه چیز معکوس شده است! شما باید حرف مردم را بزنید. نکند کشور را از چاله دربیاورید و در چاه بیندازید!»
قرارداد با روسیه و چین صدای احمدینژاد را درآورد
اما احمدینژاد این نقدها را ذیل نقدهایش به قراردادهای ایران با روسیه و چین مطرح کرده و مطالبهگری نمایندگان را درباره این قراردادها خواستار شده است.
«قرارداد ایران با چین بدتر از برجام است. حالا آمدهاند یک قرارداد با چین بستهاند که آن را دیگر به مجلس هم نمیبرند تا بخواهند در مدت بیست دقیقه تصویب کنند! و فاجعهبار اینکه در پاسخ به علت عدم انتشار محتوای آن میگویند طرف چینی خواسته متن قرارداد منتشر نشود! درحالیکه این حق ملت ایران است و به چین ربطی ندارد. مگر آنها حاکم بر سرنوشت کشور هستند؟ جسته و گریخته هم خبرهایی بیرون میآید که فلان جزیره را میخواهند بدهند، یا آنکه میخواهند نیروی نظامی وارد ایران کنند که همهاش خلاف قانون اساسی است.»
این تنها بخشی از نقدهای او به قرارداد 25 ساله ایران به چین است، او پیشتر نیز نقدهایی به این قرارداد داشت و ادعاهایش درباره فروش جزایر ایرانی و حتی وقف قله دماوند داشت که با تکذیب دولت روحانی روبهرو شد.
حمله به دیپلماسی دولت رئیسی بعد از سکوت نصفه و نیمه
او حالا اینبار هم مجلسیها هم دولت رئیسی را بهخاطر چنین قراردادی زیر تیغ برده و خواستار انتشار جزئیات قرارداد با این کشور شده است؛ «میگویند اگر متن قرارداد را منتشر کنیم آمریکاییها میفهمند و خرابکاری میکنند! سادهلوحانه است که فکر کنیم آمریکاییها خبر ندارند!؟ عوامل اسرائیل در تهران اسناد سرّی و فوق سرّی را به سرقت میبرند و از کشور خارج میکنند، آنوقت چگونه ممکن است از محتوای قرارداد با چین خبر نداشته باشند؟ اصلاً مگر چین بدون نظارت آمریکا با ما قرارداد میبندد!؟ آیا فقط ملت نباید واقعیت این قرارداد را بداند!؟»
احمدینژاد البته چندان دلِ خوشی از قرارداد با روسیه هم ندارد و ابایی ندارد که سکوتش درباره دولت رئیسی را بشکند و تلاش این دولت را به خاطر بستن چنین قراردادی مورد نقد قرار داده است؛ «من به آنهایی که فکر کردهاند ایران در موضع ضعف قرار گرفته و میشود یک امتیاز تاریخی از ایرانیها بگیرند، اعلام میکنم تا بشنوند؛ ملت ایران آن چیزی را که در جریان آن نباشد، نمیپذیرد. اگر نظر ملت گرفته نشود و معلوم نباشد که ملت با آن موافق است، اعتباری ندارد و نباید از اینکه ملت بعداً زیر آن بزند، گلایه کنند!»
احمدینژاد حامیان دولت رئیسی و قرارداد با چین و روسیه را هم بینصیب نگذاشته و با گریزی به بحثهای این روزها درباره شعار «نه شرقی نه غربی» گفته است؛ «آن زمان که میگفتیم چرا برجام را بدون اطلاع ملت امضاء میکنید و به اذعان آمریکاییها، اینقدر به آنها امتیاز میدهید، میگفتند شما گرایش به شرق یعنی چین و روسیه پیدا کردهاید! حالا میگوییم چرا با اینها دارید قرارداد پنهانی امضاء میکنید، میگویند شما به غرب تمایل دارید! این اخلاق متعلق به زمان قاجار است که میخواستند مملکت را بفروشند و با اتهامات بیاساسی از این دست، اعتراضات را خفه میکردند!»
وی تأکید کرده است «آنها اگر یک تومان بیاورند میخواهند ده تومان ببرند. به جای دادن اینگونه امتیازها از کیسه ملت، مدیریت خودتان را درست کنید، به مردم هم احترام بگذارید و آنها را به کار بگیرید. خودتان را با مدیریت ضعیف، در نقطه منفی قرار دادهاید و بعد برای فرار از این وضعیت، میخواهید خطای بزرگتری را مرتکب شوید! این غلط است. اینها مشکل کشاورز، دامدار، صنعتگر، تاجر و باغدار را حل نمیکند، باید اجازه دهید مردم مطلع شوند و 85 میلیون نیز نظر بدهند.»
احمدینژاد سوار بر موج انتقادات از روسیه و چین
نقدهای صریح این روزهای احمدینژاد به تصمیمات دولت رئیسی در بستن قرارداد با روسیه و پیگیری اجرای قرارداد با دولت چین درحالی مطرح میشود که او طی چند ماه اخیر که رئیسی پا به پاستور گذاشته است تلاشش بر دوری از نقد و حاشیهسازی برای دولت رئیسی بوده؛ دولتی که بهخاطر حضور پرتعداد وزرا و معاونان دولتهای نهم و دهم به دولت شبه احمدینژادی نیز معروف شده و برخی مدعی هستند که احمدینژاد ازطریق همین مدیران رده بالا یا میانی نفوذی در دولت سیزدهم دارد اما گویا این سکوت مصلحتی درحال شکسته شدن است و احمدینژاد چندان سر سازگاری با این رئیسجمهور و این دولت هم بهمثابه دولت روحانی ندارد.
این نقدهای احمدینژاد درحالی مطرح میشود که سیاست خارجی دولت او نیز گرایشی افراطگرایانه به سمت شرق و کشورهای آمریکای جنوبی و مرکزی داشت و نگاه تند دستگاه دیپلماسی آن دولت به غرب برای ایران بارها و بارها دردسرساز شده بود.
برخی تحلیلگران نیز نقدهای احمدینژاد به دولت رئیسی را به نقد مجلسیها به دولت فعلی شبیهسازی میکنند؛ نقدهایی که بهنظر میرسد نوعی ظاهرسازی برای همراه نشان دادن خود با افکارِعمومی است تا نقدی جدی و مطالبهگرایانه.
برهمیناساس، این روزها که نقدهایی ازسوی افکارِعمومی درباره این دو قرارداد بالا گرفته، بعید بهنظر نمیرسد احمدینژاد تلاش دارد سوار بر این موج شده و از این مسیر نامش را دوباره بر سر زبانها بیندازد.
همچنین در اکوایران ببینید : حرکات رونالدینیویی دولت در بورس؟