انتقاد از توهین رئیس کمیسیون مشترک بررسی طرح صیانت به رسانه‌های منتقد
به گزارش اقتصادنیوز به نقل از انصاف نیوز، غلامرضا بنی‌اسدی، روزنامه‌نگار، در یادداشتی با عنوان «طرح کمیسیون صیانت لغو شد، توهینِ تقی‌پور به رسانه‌ها ماند!» درباره عملکرد اخیر برخی نمایندگان مجلس توضیح داد.
او نوشت: مصوبه طرح صیانت رسما لغو و تصمیم گیری درباره چگونگی بررسی طرح، به بعد از بررسی بودجه موکول شد. این خبری است که به نقل از نمایندگان مجلس، روی خروجی خبرگزاری ها می رود. مجتبی توانگر، نماینده مجلس، در مطلبی در صفحه توییتر خود نوشت: “هیئت رئیسه مجلس نظر کارشناسی(نامه) معاون قوانین درباره مصوبه کمیسیون مشترک طرح حمایت از حقوق کاربران فضای مجازی (صیانت) را تایید کرد.” سید نظام موسوی، دیگر نماینده مجلس هم گفت: “بعد از استماع توضیحات آقای تقی پور و معاونت قوانین و ایرادات مطرح شده، هیئت رئیسه نظر معاونت قوانین را وارد دانست. لذا تصمیم گیری نهایی در مورد این طرح به بعد از تصویب لایحه بودجه موکول شد.”
بله، مستند به این گزاره های خبری و دیگر اخبار، مصوبه کمیسیون، لغو شد فقط ماند، سخنِ لغوی که جناب تقی پور در باره رسانه ها گفت و بدون توجه به حرمت جایگاه رسانه و ضرورت صیانت زبان و کلامِ خویش، آنان را به “خباثت” متهم کرد. اتهامی سنگین و اهانتی زشت که از هیچ بنی بشری پذیرفتنی نیست چه رسد در جایگاهی که می بایست افراد عصاره فضایل ملت باشند اما… بگذریم.
به دیوار رسانه ها کم لگد نزده اند تاکنون و بعد از این هم افراد مختلف بر این ساحت واجب الحرمه پای خواهند کوفت. باکی نیست. فعالانِ جهاد تبیین و کنشگرانِ هوشیار جنگِ روایت ها، بزرگتر از آن هستند که با این صحبت های سبک، بار سنگین تکلیف خود را بر زمین بگذارند. از این لغو گویی هم به کرامت می گذرند که قرآن فرموده است: “وَإِذَا مَرُّوا بِاللَّغْوِ مَرُّوا کِرَامًا”
اما به نمایندگان محترم عرض می کنم که به دغدغه های مردم در این زمینه حتما توجه کنند. فضای جامعه در التهاب منع و محدودیت نشسته است. این احساس بسیار مخرب و ناخوشایندی است که از خود محدودیت پر خطرتر است. درست مثل احساس ناامنی است در مقوله های امنیتی که از خود ناامنی بیشتر زیان به بار می آورد. چون ناامنی ممکن است در یک گوشه از کشور رخ دهد اما احساس ناامنی همه جغرافیای کشور را فرا می گیرد. در این موضوع هم حالِ جامعه چنین است. برایشان درست و دقیق باید توضیح داد.
به یاد داشته باشید همیشه حق با مردم است. حکومت وظیفه ای جز تمشیت زندگی بهتر برای مردم ندارد آن هم به قرائتِ خود مردم. به یاد بیاوریم – همه‌مان – سخنان امام خمینی(ره) با نمایندگان مجلس محترم خبرگان را. آنجا که فرمودند: “اکثریت هر چه گفتند آرای ایشان معتبر است و لو به خلاف، به ضرر خودشان باشد. شما ولیّ آنها نیستید که بگویید که این به ضرر شماست ما نمی خواهیم بکنیم. شما وکیل آنها هستید؛ ولیّ آنها نیستید. بر طبق آن طوری که خود ملت مسیرش هست.”
خواست ملت در این زمینه هم مشخص است. از کلام و قلمِ دوستان اصولگرا هم اگر بخوانید. لطفا به این بیان امام هم توجه بفرمایید؛ “خواهش می کنم از اشخاصی که ممکن است یک وقتی یک چیزی را طرح بکنند که این طرح بر خلاف مسیر ملت است، طرحش نکنند از اوّل، لازم نیست، طرح هر مطلبی لازم نیست. لازم نیست هر مطلب صحیحی را اینجا گفتن. شما آن مسائلی که مربوط به وکالتتان هست و آن مسیری که ملت ما دارد، روی آن مسیر راه را بروید، و لو عقیده تان این است که این مسیری که ملت رفته خلاف صلاحش است.” شهیدِ والامقام، آیت الله مطهری نیز در این زمینه سخنی به غایت هوشیار کننده دارند که؛ “اگر می‌خواهید جامعه‌ای رشید داشته باشید بگذارید تا مردم آزادانه انتخاب کنند ولو اینکه صد بار هم اشتباه انتخاب کنند. زیان تحمیل به مردم بیشتر از انتخاب اشتباه است.”
به این نکته ظریف هم توجه داشته باشیم که ۴۳ سال است که همه امور به دستِ خودمان است. فرهنگ، سیاست، اجتماع و… را خود طراحی و اجرا کرده ایم. اگر وضع را نمی پسندیم باید از خود چرایی اش را بپرسیم. اگر حاصل کار خود را قبول داریم پس به تشخیص مردم احترام بگذاریم. اگر می پنداریم حاصل ۴۳ سال کار فرهنگی و تربیتی ما غیر قابل قبول است – که چنین مباد – از کجا معلوم این طرح هم در شمار کارهایی نباشد که محصول اشتباه دارد؟
