تاکنون چند نفر در جهان به آبله میمونی مبتلا شدند؟

به گزارش اقتصادنیوز به نقل از همشهری آنلاین، ای‌بی‌سی نیوز اعلام کرد، شمار موارد آبله میمونی با ادامه انتشار این بیماری ویروسی نادر کشورهای گوناگون در سراسر جهان در حال افزایش است.

دست کم ۱۲۶۰ مورد آبله میمونی تا روز پنجشنبه در کشورهایی شناسایی شده‌اند که این بیماری در آنها بوم‌گیر یا آندمیک نیست، و اغلب این موارد در کشورهای اروپایی و آمریکای شمالی گزارش شده‌اند.

مقامات سائوپائولو در برزیل روز چهارشنبه نخستین مورد آبله میمونی در برزیل را در یک مرد ۴۰ ساله که اخیرا به اسپانیا مسافرت کرده بود، گزارش کردند.

در آمریکا، ۴۰ مورد عفونت تایید شده یا مشکوک در ۱۴ ایالت و منطقه کلمبیا (شامل واشنگتن پایتخت آمریکا) شناسایی شده است. نیویورک با ۹ مورد بیشترین عفونت‌ها را دارد و فلوریدا با ۴ مورد و ایلینویز و کلرادو هر کدام با سه مورد در رده‌های بعدی قرار دارند.

دکتر تدروس آدهانوم قبریسوس روز چهارشنبه در یک گردهمایی خبری گفت پنجره فرصت برای مهار کردن شیوع آبله میمونی در حال بسته شدن است.

او گفت: «خطری واقعی وجود دارد که آبله میمونی در کشورهایی که تا به حال شیوع بوم‌گیر نداشته است، استقرار پیدا کند. اما می‌توان از این سناریو پیشگیری کرد. سازمان جهانی بهداشت (WHO) از کشورهای مبتلا می‌خواهد که هر تلاشی را که ممکن است برای شناسایی همه موارد انجام دهند.

کارشناسان بهداشت عمومی در حال حاضر انتظار ندارند که این ویروس به یک تهدید عمده بهداشت عمومی بدل شود، اما درباره انتشار گسترده اخیر ویروس بیماری ابراز نگرانی می‌کنند.

دکتر وفا الصدر، استاد اپیدمیولوژی  و پزشکی در دانشکده بهداشت عمومی دانشگاه کلمبیا در نیویورک می‌گوید:‌«این توجه به شیوع با وحشت‌زده شدن متفاوت است، اما به نظر من افزایش مداوم در شمار موارد آبله میمونی و افزایش مداوم در شمار کشورهایی که موارد بیماری را گزارش می‌کنند، یقینا مایه نگرانی است.»

اگر شیوع فعلی آبله میمونی مهار نشود، ویروس بیماری می‌تواند به طور همیشگی در اجتماع استقرار پیدا کند و با میزان‌های پایینی به چرخش ادامه دهد.

آبله میمونی با کرونا متفاوت است

اما دکتر اسکات رابرتز، استادیار و معاون رئیس بخش پیشگیری از عفونت در دانشکده پزشکی ییل می‌گوید او پیش‌بینی نمی‌کندکه شیوع آبله میمونی شبیه به پاندمی کووید-۱۹ شود، زیرا سازوکار انتشار دو ویروس با هم متفاوت است.

کووید-۱۹ عموما از طریق هوا و از طریق قطرک‌های ریز تنفسی منتقل می‌شود و این انتقال می‌تواند در مدت کوتاهی در حد ۱۵ دقیقه مجاورت چهره به چهره با فرد دیگر رخ دهد. اما در شیوع اخیر آبله میمونی، در اغلب موارد انتشار ویروس در نتیجه تماس با ضایعات پوستی عفونی بیماران رخ داده است.

دکتر رابرتز می‌گوید:‌«در مورد آبله میمونی، اینگونه نیست که با سوار شدن در آسانسور با فرد بیمار ویروس به شما منتقل شود. چنین انتقالی بسیار نامحتمل است. در حالیکه در مورد کروناویروس گفته می‌شد دست کم ۱۵ دقیقه قرار داشتن در فاصله حداکثر ۲ متری بیمار برای انتقال ویروس کافی است، در مورد ویروس آبله میمونی تماس با ضایعات پوستی عفونی بیمار لازم است.»

با اینکه بسیاری از موارد گزارش‌شده آبله میمونی یک در همجنسگرایان، دوجنسگرایان و مردان  در رابطه جنسی با مردان گزارش شده است، در حال حاضر هیچ شاهدی وجود ندارد که آبله میمونی یک عفونت منتقل‌شونده از راه جنسی است- و کارشناسان تاکید می‌کنند که هر کسی ممکن است به ویروس بیماری آلوده شود.

این شیوع قابل‌کنترل است

اما به گفته کارشناسان، مهمتر از همه این است که ویروس هنوز به صورت غیرقابل‌کنترلی در حال انتشار نیست.

دکتر مارک دورکین، استاد اپیدمیولوژی در دانشگاه ایلینویز شیکاگو در این باره می‌گوید: «نکته مهمی که باید به آن توجه داشت این است که این شیوع قابل‌ مهار کردن است. شیوع‌های آبله میمونی قبلا نیز رخ داده است و با موفقیت کنترل شده است.»

دورکین به شیوع سال ۲۰۰۳ آبله میمونی در آمریکا اشاره می‌کند که در آن ۴۷ مورد ثابت‌شده و مشکوک بیماری در ۶ ایالت آمریکا گزارش شد که در آن هنگام نخستین موارد عفونت انسانی با این ویروس در خارج از آفریقا بودند.

همه این عفونت‌ها در آن هنگام در نتیجه تماس با جونده‌ای به نام سنجاب دشتی که به عنوان حیوان خانگی نگهداری می‌شود، رخ داده بود. این جوندگان پس از اینکه در یک محل نگهداری در نزدیکی شماری از پستانداران کوچک وارداتی از کشور آفریقایی غنا که دچار عفونت آبله میمونی بودند، به ویروس بیماری آلوده شده بودند.

در حال حاضر دو واکسن آبله (انسانی) تایید شده بوسیله سازمان غذا و داروی آمریکا وجود دارد که می‌تواند در افرادی که در معرض بیماران آبله میمونی بوده‌اند، برای کاهش خطر عفونت به کار رود.

دکتر رابرتز می‌گوید:‌«مسئله مهم این است که دوره پنهانی یا کمون (فاصله میان عفونت تا ظهور علائم) در آبله میمونی بسیار طولانی است. این دوره معمولا یک تا دو هفته است، اما می‌تواندن تا سه هفته میان قرار گرفتن در معرض عفونت تا ظهور علائم فاصله بیفتد.»

بنابراین به گفته رابرتز، «شما پنجره زمانی در اختیار دارید تا افرادی را که در معرض ویروس بوده‌اند، واکسینه کنید تا تقویت پاسخ ایمنی در بدن آنها مانع از تکثیر ویروس و عفونت گسترده شود.»