سعید عزت اللهی: استقلال؟ فعلا به تیم های ایرانی فکر نمی‌کنم
* با ملوان تمرین می‌کنم تا آماده باشم
سعید که حالا به ایران آمده، در گفتگو با خبرنگار ما دوره قرنطینه و زندگی در بلژیک را اینطور توضیح می‌دهد: «مدت کرونا خیلی سخت گذشت؛ زمانی که در بلژیک بودیم و تمرینات تعطیل شد و به دور از خانواده و دوستان شرایط سخت بود. خودم سعی می‌کردم سرم را گرم کنم. الان ایران هستیم و خداراشکر شرایط بهتر است و در ملوان تمرین می‌کنیم تا بدنم را در شرایط ایده آل نگه دارم. تمرینات جداگانه هم دارم و باید ببینیم انشالله در فصل جدید چه اتفاقی می‌افتد.
* میخواهم یک سال خوب را رقم بزنم
سوال بعدی این است که برنامه عزت اللهی 24 ساله برای آینده چیست؟ او می‌گوید: «من مهر ماه 24 سالم خواهد شد، برنامه های زیادی دارم و امیدوارم که سال خوب فوتبالی به دور از هرگونه مشکل و مصدومیت داشته باشم. امیدوارم خدا کمک کند این امر میسر شود و در فضایی خوب با آرامش کامل یک فصل خوب فوتبالی داشته باشم و بعد در کنار آن نتایج خوب با تیم ملی بگیرم که باعث خوشحالی مردم ایران شود.
* رستوف می‌داند دوست ندارم برایشان بازی کنم
از عزت اللهی می‌پرسیم که آیا قرار است در رستوف بماند یا به صورت قرضی راهی تیم دیگری خواهد شد؟ وی پاسخ می‌دهد: «من یک سال دیگر با رستوف قرارداد دارم و صحبت هایی شده و باشگاه رستوف هم می‌داند که من راغب به بازی در این تیم نیستم. امکان دارد انشالله از این باشگاه جدا شوم و اگر پیشنهاد خوبی بیاید، فضایی باشد که بتوانم در باشگاهی با فضای آرام و به دور از مشغله ذهنی بازی کنم و این بازی نکردن و مصدومیت و... که گریبان گیرم شد را جبران کنم.»
* بازی در بلژیک عقلانی و درست بود
انتقال به تیم بلژیکی اتفاقی جالب و شاید عجیب در رزومه این هافبک ایرانی است؛ چرا این اتفاق رخ داد؟ عزت اللهی توضیح می‌دهد: «انتقال به بلژیک در آن برهه انتخابی عقلانی بود. چون پس از مصدومیت در انگلیس، کمتر باشگاهی می‌آید قرارداد ببندد و از بازیکن استفاده کند چرا که یک ریسک برای هر باشگاهی است. اما باشگاه اوپن چون از من شناخت داشت و بعداز جام جهانی هم پیشنهاد داده بود، به من گفت و من هم باتوجه به پیشنهاداتی که در دست داشتم سعی کردم باشگاهی که شرایطش برایم بهتر بود را انتخاب کنم. اما شرایط طوری بود که نشد از این انتخابم خیلی راضی باشم ولی فوتبال و زندگی همچنان ادامه دارد و امیدوارم این ها همه برایم تجربه شود.»
* در اوپن بی برنامگی موج می‌زد
حضور دو بازیکن ایرانی هم پست یعنی عزت اللهی و ابراهیمی در یک تیم خارجی اتفاقی عجیب بود؛ سعید در این باره می‌گوید: «هم پست بودنم با امید اتفاق جالبی برای هر دوی ما بود و یک خرده هم فکر کنم بی برنامگی باشگاه اوپن را می‌رساند. این باشگاه زیر نظر قطری ها بود و یک خرده ناهماهنگی وجود داشت و نمی‌دانستند هدف این باشگاه چیست و حتی یک سری بازیکنان بودند که با نظر مربی جذب نمی‌شدند. یک سری داستان ها بود که حالا گذشت و گفتنش جالب نیست. امید باتوجه به قراردادی که با باشگاه قطری داشت، تصمیم گرفته شد که بیاید آنجا و قرض داده شد و من هم قرضی آنجا بودم. در حالی که خیلی چیزهای دیگر بود که می‌شد در آن باشگاه حس کرد که ما بعدها این را فهمیدیم. اما به هر حال گذشت و من هم خوشحالم که امید آنجا بود چون با آن سیستم باشگاه داری اگر تنها بودم خیلی به من فشار می‌آمد.»
* نتایج ویلموس طرز فکر او را نشان داد
عزت الهی که در دوره کارلوس کی‌روش فیکس بود، درباره این دوره می‌گوید: «زمان آقای کی‌روش هم او می‌دانست که از بازی من چه می‌خواهند و هم من می‌دانستم که سیستم آقای کی‌روش و تاکتیک تیم او چیست و ایشان هم همیشه به من لطف داشتند و من جزو کسانی بودم که همیشه بازی می‌کردم. در جام ملت ها برای من مصدومیتی پیش آمد و نتوانستم بازی کنم. بعد از ایشان آقای ویلموتس طرز فکر خاصی داشتند و نتایج هم بیانگر این طرز فکر بود. اما آقای اسکوچیچ را می‌دانم مربی باهوشی هستند و در ملوان با ایشان کار کردم و می‌دانیم که چه کار سختی داریم. اما مطمئنم ایشان توانایی دارند که تیم ما را از این بحران خارج کنند و به آینده با اسکوچیچ خوش بین هستم. امیدوارم هرچه زودتر زیر نظر ایشان استارت بزنیم و هرچه در توان داریم با ایشان بگذاریم و یک بار دیگر طعم صعود به جام جهانی را تجربه کنیم.»
* پشت پرده باعث شد که در باشگاهی بازی نکنم
هافبک سابق ملوان در این سال ها در تیم باشگاهی حضور کمرنگی داشته اما خودش با این گزاره مخالف است و توضیح می‌دهد: «این که بگویید کمرنگ بودم درست نیست. من هر ساله در تیم باشگاهی تلاش می‌کردم اما در تیم ملی سه چهار برابر تلاش می‌کردم و هرچه داشتم می‌گذاشتم. در تیم باشگاهی چند فاکتور وجود دارد که باعث بازی می‌شود؛ این که یکی همه جوره از من حمایت کند و اعتماد به نفس را بدهد وجود نداشت، در روسیه که یک مشکلی بود و باشگاه و مربی گاها از یک بازیکن حمایت می‌کردند و این را در سیاست خود داشتند. این ها باعث شد که آنطور که در تیم ملی بازی می‌کردم در باشگاهی بازی نکنم و دست های پشت پرده علت آن بود. خیلی زمان ها این را به زبان نمی‌آوردم و همه فکر می‌کردند یک سری مشکلات هست؛ این مشکلات را کسانی که در فوتبال هستند می‌فهمند.»
* در انگلیس فضای بازی فراهم بود
وی افزود: «اما در تیم ملی اینطور نبود و من همیشه تمام تلاشم را می‌کردم و نه تنها من، بلکه بقیه هم تلاش می‌کردند و حتی کسانی که باشگاه نداشتند عملکرد خوبی را نشان می‌دادند. اول از همه یک مربی باتجربه و کاردرست بود و جایی بود که بچه ها می‌توانستند توانایی خود را نشان دهند و این یک تو دهنی به کسانی بود که این بستر را در باشگاه درست نمی‌کردند. فکر کنم رفتم انگلستان این بستر فراهم شد و در 4-5 هفته ای که بازی کردم جزو بهترین ها بودم اما مصدومیت بد موقع یک مقدار من را عقب انداخت و این زنجیره پاره شد. اما امیدوارم امسال جایی بروم که این بستر فراهم شود و قول می‌دهم که امسال بازیکنی موثر در باشگاه و تیم ملی باشم.»
* تیم ملی به مدیریت درست نیاز دارد
عزت الهی در مورد بازی با عراق و بحرین اینطور می‌گوید: «صددرصد نتیجه می‌گیریم. آن دو تیم محترم هستند اما فکر کنم آن ها هم باور نمی‌کردند که ایران را شکست دهند. اما متاسفانه یک سری داستان ها و اتفاقات چه از لحاظ مربیگری و نبود مربی در اردو و.. دست به دست هم دادند تا این نتایج رقم بخورند. اما ما هنوز فرصت داریم هردو تیم را شکست دهیم و هنوز هیچ چیز تمام نشده اما همه این ها به یک مدیریت درست نیاز دارد و امیدوارم این مدیریت با ورود آقای نبی و اسکوچیچ و کادر ایشان رقم بخورد و از این چند بازی حداکثر امتیازات را کسب کنیم.»
*استقلال؟ فعلا به تیم های ایرانی فکر نمی‌کنم
هافبک ملی پوش رستوف به سوال درباره حضور در تیم استقلال که همیشه شایعه حضورش بوده، پاسخ می‌دهد: «شایعه همیشه بوده. دوستان همیشه لطف داشتند و این شایعات کم و بیش رد و بدل شده. این چیز دروغ نیست و هر بازیکنی دوست دارد در تیم پرطرفداری مثل استقلال و پرسپولیس بازی کند. اما خب در حال حاضر من فکر نکنم به لیگ ایران بیایم برای این که یک مقدار اهداف بزرگتر دارم و دنبال جنگیدن هستم که خودم را به فوتبال خارج اثبات کنم. اما همین که این شایعات از تیم های بزرگ ایران می‌آید خودش افتخاری است و دست همه هم درد نکند، در گذشته هم لطف داشتند و پیشنهاد هم دادند و دوستانه صحبت کردیم. اگر قرار باشد روزی به ایران بیایم به این تیم های بزرگ فکر می‌کنم اما در حال حاضر فکر نمی‌کنم و باتوجه به قراردادی که با رستوف دارم فکر نکنم اصلا اجازه حضور در ایران را بدهند.»
* امیدوارم در ایران و خارج قهرمان شوم
عزت اللهی در مورد قهرمانی پدرش با ملوان و این که آیا خودش هم موفق به این کار خواهد شد یا نه، می‌گوید: «پدرم با ملوان قهرمان جام حذفی شد و من هم امیدوارم، امیدوارم اگر یک روزی خواستم در ایران بازی کنم با آن تیمی که قرار است در آن باشم به عنوان قهرمانی برسم و در فوتبال خارجی هم گرفتن جام را خیلی دوست دارم. قطعا جام خیلی در کلکسیون یک فوتبالیست تاثیرگذار است.»
* به بازوبند تیم ملی فکر نمی‌کنم
ستاره سابق ملوان در مورد این موضوع که آیا به بازوبند کاپیتانی تیم ملی فکر می‌کند، اینطور می‌گوید: «بازوبند تیم ملی یک افتخار برای هر بازیکن ایرانی است و هر کسی آرزوی این را دارد که بازوبند تیم ملی را به بازو ببندد، قبلا همشهری ما مرحوم قایقران می‌بستند. از قبل بازوبند در اختیار بزرگان بوده و حالا به آقای شجاعی و دژاگه رسیده، در حال حاضر برای من کاپیتانی اهمیتی ندارد و میخواهم مثل یک سرباز در اختیار تیم ملی باشم و تا جایی که می‌توانم بازی کنم و بقیه به مربی و مدیر برمی‌گردد. اما در حال حاضر انقدر بزرگ در تیم ملی هست که من به این موضوع فکر نمی‌کنم.»
* از اتلتیکو جدا شدم و به چمپیونزلیگ رسیدم
او در پایان مصاحبه به سوال آخر که در مورد قرارداد با اتلتیکو است، اینطور پاسخ می‌دهد: «قرارداد من پنج ساله نه و یک ساله بود و بعد که تمام شد به خاطر این که تیم دوم اتلتیکو به یک دسته پایین تر سقوط کرد یک خرده فضا فضای مناسبی نبود که آنجا ادامه دهم. از آن موقع تا امروز خیلی بازیکن کمی از پایه ها به تیم اصلی رسیده و من هم به همین خاطر قراردادم را تمدید نکردم و به لیگ روسیه آمدم که در سطح اول یک کشور اروپایی بازی کنم. قطعا اگر آنجا می‌ماندم خیلی سخت بود که به تیم اصلی برسم. آن موقع بازیکنان توانمندی با ما بودند اما هنوز خبری از آن ها نیست ولی من با جدایی از اتلتیکو در لیگ قهرمانان و یورو لیگ بازی کردم و گل هم زدم و در جام جهانی هم بودم و شاید اگر آنجا می‌ماندم این اتفاقات نمی‌افتاد. همه این ها لطف خدا بوده و امیدوارم بعد از این هم هوای ما را داشته باشد تا اتفاقات خوب برایمان رقم بخورد.
