"عقد آریایی" دیگه چه صیغه ایه؟/ "اوروس خانم" وکیلم؟!
به گزارش اقتصادنیوز روزنامه همشهری نوشت:
هشتگ یا کلیدواژه عقد آریایی را در شبکههای مجازی و آگهیهای مجازی مختلف جستوجو میکنیم. خیلی زود به چند آگهی ویژه اجرای این نوع عقد برمیخوریم. با شماره ثبتشده در یکی از آگهیها تماس میگیریم تا از کم و کیف برگزاری مراسم عقد آریایی، پدیدهای که همچنان ترند است، مطلع شویم.
در نخستین تماس، خانم جوانی از آن سوی خط ارتباط تلفنی با صدایی به طرز عجیب کشدار، توضیح میدهد: «شرکت ما، هم خدمات تشریفات مانند سالن عقد آریایی یا لوکیشن کنار دریا دارد و هم با توجه به بودجه شما فقط عاقد به محل مراسمتان اعزام میکند تا خطبه عقد آریایی را جاری کند. هزینهها هم از یک میلیون ویژه عاقد تا چندصدمیلیون تومان برای اجاره سالن عقد در نوسان است.»
با شماره یکی دیگر از آگهیها تماس میگیریم. این بار خود عاقد یا همان پیمانبان، برایمان از خدمات لوکس عقد آریایی میگوید: «اگر خودتان سالنی را درنظر گرفته باشید، ما فقط پکیج پیماننامه شامل خطبهخوانی پیمانبان، گروه موسیقی چنگ و رقص آریایی را پیشنهاد میکنیم که آن نیز قیمت پایهاش 10میلیون تومان است. اگر هم سفارش سفره عقد آریایی داشته باشید که آن هم هزینهاش جداست. سند پیماننامه و گیفت آریایی نیز هدیه ما به شما زوج خوشبخت خواهد بود.»
خوشصحبت است، برای همین فرصت را مغتنم میشماریم و در ادامه از اعتبار و قانونیبودن عقد آریایی از او میپرسیم که چنین پاسخ میدهد: «ببینید؛ عقد آریایی بیشتر جنبه تشریفاتی و تمدندوستی دارد. تشریفاتی از آن حیث که در هر دورهای یک چیزی مُد میشود، مثل حالا که عروس و دامادها دوست دارند در مراسمشان خطبه عقد متفاوتی جاری شود. تمدندوستی هم که به فرهنگ دوران باستان سرزمینمان بازمیگردد. آن دوران که دختران و پسران عاشق با این شیوه محرم یکدیگر میشدند.»
بیدرنگ میپرسیم: «یعنی متن عقد و خطبه آریایی، سند تاریخی هم دارد؟» اینبار اما دیگر حوصله پاسخدادن ندارد. شاید چون کنجکاویمان، کسبوکارش را زیر سؤال میبرد. کوتاه میگوید: «ما دیگر ضامن اعتبار سند تاریخی آن که نیستیم! فقط اجرا میکنیم، آنهم به خواست مردم! اصلا برای همین است که در آگهیمان ثبت کردهایم عقد آریایی صوری.»
مُد است دیگر...
تعداد آگهیها محدود است. برای همین سعی میکنیم با اکثر آنها تماس بگیریم. در یکی از تماسها فردی که خود را مسئول تشریفات شرکتی اسم و رسمدار در زمینه اجرای مراسمهای سوپر لوکس معرفی میکند، میگوید: «برای لوکسشدن مراسم عقد آریاییتان، منوی ساقدوشان و گلریزان آریایی هم داریم. یک جور شبیهسازی فضا به فضای ایران باستان(!) البته با رعایت استایل روز که مینیمالیسم است. اینطوری، مهمانهایتان حسابی غافلگیر میشوند. البته در جریان هستید که این عقد، سفره خاصی ندارد. بیشتر دکور است و سکویی گلآرایی شده که عروس و داماد روی آن مقابل هم میایستند.» جمله تبلیغاتی یکی از آگهیها این است: «رویاییترین شبِ زندگیتان را با ما آریایی تجربه کنید». پاسخگوی تلفن این شرکت تشریفات نیز چنین میگوید: «من اطلاع دقیقی ندارم که خطبه عقد آریایی، معتبر است یا نه. البته فرقی هم نمیکند، چون این نوع عقد بهصورت فرمالیته برگزار میشود و قبلش حتما باید عروس و داماد عقد شرعی و اسلامی انجام داده باشند. عقد آریایی یک فانتزی مدرن است که اگر غیر از این بود، دفاتر ازدواج و طلاق حتما اجازه برگزاریاش را داشتند.» مکثی میکند و ادامه میدهد: «مُد است دیگر.» میپرسیم: «حالا برای این مُد باید چقدر پرداخت کنیم؟» بلافاصله پاسخ میدهد: «بستگی دارد! سالن معمولی میخواهید یا ویآیپی مانند سالن روی آب! پیمانبان بهصورت انفرادی میخواهید یا همراه با گروه موسیقی و آواز؟ به این پکیج، منوهای فیلم، عکس و پذیرایی هم اضافه میشود. حداقل 3میلیون و حداکثر بیش از 100میلیون تومان هزینه عقد آریایی است.»
خطبهای که شعر نو از آب درآمد!
با نسرین از طریق کامنتهایی که برای یکی از شرکتهای تشریفات گذاشته بود، آشنا میشویم. او و همسرش سال گذشته از خدمات عقد آریایی این شرکت استفاده کرده بودند. نسرین میگوید: «مدتی بعد از مراسم ازدواجمان تازه متوجه شدیم که خطبه عقد آریایی اصلا ارتباطی به ایران باستان یا قوم آریایی ندارد. متن این خطبه متعلق به یکی از اشعار شاعر معروف فریدون مشیری است!
راستش آن زمان که میخواستیم مراسممان را برگزار کنیم، خیلی هیجانزده بودم و فقط بهدنبال شیوهای برای خاصبودن و لاکچری جلوهکردن بودم! حالا اما احساس خوبی ندارم چون بیشتر از اینکه احساس خاصبودن داشته باشم، بهرغم تحصیلات عالی، احساس بیسواد بودن میکنم. خیلی از همکارانمان هم بعد از اینکه ماجرای شعر فریدون مشیری و خطبه عقد آریایی را فهمیدند، کلی متلک و کنایه بارمان کردند!» با مریم، که همراه دوستش در شهر کتاب یکی از محلهها وقت میگذراند، وارد گفتوگو میشویم. او نیز در اینباره میگوید: «عقد آریایی را دوست دارم چون برایم مهم است که به زبان فارسی به عقد همسرم درآیم و از رمانتیکبودن متنش هم خوشم میآید. البته شنیدهام که خطبه عقد اسلامی را هم میتوان به زبان فارسی بیان کرد.»
فرشته، همان دوستِ مریم است که وارد بحث میشود و میگوید: «صرفِ دوست داشتن که دلیل نمیشود آدم، کاری را انجام دهد. اولا که آن کار باید قانونی و رسمی باشد. به هر حال، ما در جامعهای زندگی میکنیم که برای خودش و برای راحتی جمعی قوانینی دارد. ما هم بهعنوان شهروندانش ملزم به رعایت آن قوانین هستیم. دوما؛ اصلا بیایید بررسی کنید ببینید آن کاری که میگویید دوستش دارید، پایه علمی و عقلی دارد! من همین چند سال پیش که عقد آریایی خیلی پرطرفدار بود، در یکی از سایتهای خبری به نقل از مسئولان اقلیت زرتشتیان خواندم که این عقد مرسوم شده با نام آریایی، ریشه تاریخی ندارد و اصلا با مراسم و آیین عقد و ازدواج آنها، منطبق نیست!» حالا مریم لبخندی به فرشته تحویل میدهد و تکمیل میکند: «حرفهایت را قبول دارم ولی انصافا، عقد آریایی خیلی جذاب و شیک است. بهنظرت متفاوت نیست؟»