برای خطای مدیرکل ارشاد که آبروی نظام را برده ستارالعیوبید و برای فلان دختر بی حجاب،نه؟

البته که دولت سیزدهم هم از کنار رسوایی بزرگ سوت‌زنان گذشت. این اتفاق در لائیک‌ترین دولت‌های جهان هم رخ داده بود لااقل به‌خاطر حفظ ظاهر و شعار پاسداشت خانواده هم که شده به صورت گسترده تقبیح می‌شد و برای نگاهداشت آبروی خود از آن تبری می‌جستند.

باری، از قرار معلوم دغدغه این رسانه‌ها و افراد همسو با آن نه دین است و نه مردم دیندار، وگرنه و در حالت برابر و بنا بر منطق این بزرگواران، که وجود یک فرد بدون حجاب در یک مجموعه باید که به تعطیلی و پلمب کل مجموعه منجر شود، رسوایی مدیر ارشد دولت باید کل دولت را ساقط می‌کرد.

حال پرسش اصلی این است که اگر در برابر این اتفاق به هر دلیلی سکوت و مراعات خانواده فرد خاطی را کردید و ستارالعیوب شدید، چطور همین رویه را برای دیگر افراد جامعه که از لحاظ فقهی هم خطایشان هزاران برابر کوچکتر است انجام نمی‌دهید؟ چطور فیلم دستگیری زنی که با اسم و رسم مشخص در شبکه‌های اجتماعی درست و غلط چیزی نوشته را چنان منتشر می‌کنید که گویی باند مخوف اسیدپاشان دستگیر شده‌اند و به میانجی ترس دختری می‌خواهید خود را نشان دهید؟ چطور به دلیل رفتار یک کارمند، کل یک مجموعه را تعلیق و پلمب می‌کنید، مورد هجمه قرار می‌دهید و می‌خواهید که رسوای خاص و عام‌شان کنید؟

 اگر ستارالعیوبی خوب است بهتر است که برای همه باشد. عوام‌الناسی که نه سر سفره بیت‌المال نشسته و نه تصمیم‌گیر برای دیگران است به طریق اولی بیشتر باید مشمول تساهل شوند تا مدیری که بندبند وجود مادیش با نظام گره خورده است.

  ما هم با همین رویه همدلیم. وقتی می‌توان از خطای آن مدیر گذشت می‌توان به نفع امنیت ملی هم با تسامح بیشتری با افرادی که نسبت به حجاب رویکردی متفاوت دارند، رفتار کرد. اگر هم که قرار است رویه چنین باشد، بسم‌الله، اول از مدیری که قرار بود استانی را ارشاد کند شروع کنید. اگر تاوان چند توئیت آن عملیات بازداشت و ایجاد وحشت است، مردم منتظرند که ببینند تاوان بازی با آبروی نظام اسلامی چیست؟