آیا استخدام طلاب به عنوان معلم، دانش آموزان را دیندار می کند؟
به گزارش اقتصادنیوز روزنامه هم میهن در این باره نوشت: آنطور که اعلام شده انتظار مسئولان آموزش‌وپرورش این است که با حضور طلاب در مدارس، بنیان‌های اعتقادی دانش‌آموزان تقویت شود. اما آیا این انتظار قابل تحقق خواهد بود؟
نگاهی به گذشته پاسخ مثبتی به این سؤال نمی‌دهد؛ چنانکه سال‌هاست دروسی مانند تعلیمات دینی به یکی از کم‌اقبال‌ترین دروس برای دانش‌آموزان تبدیل شده است. این وضع پیش از انقلاب هم بود؛ ولی نه به‌شدت کنونی. علت نیز روشن است. چون آموزش دین با پذیرش و درونی کردن ارزش‌های آن به‌کلی متفاوت است.
پیش از انقلاب هم ترویج دین از طریق نظام آموزشی نبود، بلکه از طریق شبکه گسترده مساجد و با حضور روحانیون در مسجد و هیئات بود.
آموزش دین را افراد بی‌دین هم می‌توانند ارائه کنند ولی جلب توجه به دین و پذیرش آن باید از طریق کسانی باشد که عمیقاً به آن باور دارند و عامل به اخلاقیات آن هستند.
مشکل امروز دانش‌آموزان ما آموزش دین نیست، چراکه مسئله اصلی پذیرش قلبی دین و ایمان به آن است که این مسئله نیز از طریق کلاس درس و امتحان و نمره دادن محقق نمی‌شود. این آقایان یا خانم‌های طلبه اگر در اجرای این هدف و وظیفه اصلی توانایی لازم را داشته باشند، ترجیح دارد که به مساجد اعزام شوند و آنجا را آباد کنند. مساجد را به محلی برای حضور جوانان و دینداری و اخلاق‌مداری تبدیل کنند و در مدرسه کاری از آنان بر نمی‌آید.
می‌توان با قاطعیت گفت که از حیث تاثیر بر دینداری و ایمان اثرات منفی هم خواهند داشت، زیرا مواجه شدن با یک فرد ملبس به لباس روحانیت در کلاس درس دینی که با اجبار باید آن را گذراند، منجر به نوعی بدبینی خواهد شد و حتی به تنش نیز می‌انجامد.
بنابراین، به نظر می‌رسد که چنین طرح و اقدامی بیش از آنکه معطوف به حل مشکلات گوناگون و فزاینده این وزارتخانه باشد، نوعی امتیاز دادن از حساب مردم و آموزش و پرورش به مراکزی است تا از این طریق نقدهای موجود را کاهش دهند یا فروکش نمایند.
ای‌کاش از خود دانش‌آموزان می‌پرسیدید که آیا از این وضعیت استقبال می‌کنند یا خیر؟ تردیدی نیست که این تجربه در پایان سال نتایج منفی خود را نشان خواهد داد. برای ایجاد اشتغال طلاب و افزایش انگیزه به حضور در آن باید فکر دیگری کرد.
