یادداشت وزیر احمدی نژاد در شرق؛ از ماجرای آبله در دوره پهلوی دوم تا کرونای سیستان و بلوچستان

به گزارش اقتصادنیوز در این یادداشت آمده است: ایران به دلیل قرارگرفتن در چهارراه ارتباطی جهانی و داشتن مرز مشترک با 15 کشور یکی از طولانی‌ترین مرزها را در غرب آسیا دارد.

مسیر مرزی ایران در زمین و دریا بیش از هشت‌هزارو 700 کیلومتر و استان‌های مرزی به 16 استان می‌رسد. هرچند این مزیت نسبی می‌توانست در توسعه تجارت و رونق اقتصادی اثرگذار باشد اما متأسفانه این مزیت در برخی مواقع منجر به حوادث تلخی برای کشورمان شده است. یکی از وقایع تلخ تاریخی انتشار بیماری آبله در کشور ما و سپس سایر نقاط جهان در سال‌های 1349 تا 1351 بود. روایت این همه‌گیری تلخ در کتاب بیوتروریسم استاد ارجمند جناب آقای دکتر حاتمی و نیز اسناد سازمان بهداشت جهانی به تفصیل آورده شده است. به طور خلاصه در مهرماه 1349 یک خانواده شش‌نفره افغان به قصد عزیمت به مکه مکرمه از حوالی کابل به سمت مشهد مقدس حرکت کرده و در طی مسیر از مناطق آندمیک آبله در افغانستان عبور می‌کنند و پس از پنج روز به مشهد می‌رسند. در مشهد مقدس یکی از فرزندان خانواده علائم بیماری بثوری را نشان می‌دهد اما در مراجعه به پزشک تأخیر داشتند و هرچند توسط پزشکان مشهد، بیماری آبله تشخیص داده می‌شود ولی قبل از تشخیص، این خانواده با عده زیادی از زائران تماس داشته‌اند. اولین موج همه‌گیری به فاصله کوتاهی در شش استان و سپس در تهران رخ می‌دهد. در تهران بستری‌شدن بیماران در بیمارستان‌ها دامنه بیماری را گسترده‌تر می‌کند و مناطق پرجمعیت تهران و شهرها و روستاهای اطراف پایتخت به‌سرعت درگیر می‌شوند.