اقتصاد افغانستان در حال فروپاشی/نان همچنان ۱۰ افغانی است

به گزارش اقتصادنیوز به نقل از یورونیوز براساس یک گزارش جدید، ۲۳ میلیون شهروند افغانستان در فصل زمستان غذای کافی نخواهند داشت. اتحادیه اروپا از اختصاص یک میلیون یورو کمک بشردوستانه به افغانستان و کشورهای همسایه که پناهجویان را پذیرفته‌اند، اختصاص داده است. با وجود ادامه کمک‌های بشردوستانه جامعه جهانی، زندگی روزمره برای مردم افغانستان سخت و سخت‌تر می‌شود. آنلیز بورجس، خبرنگار یورونیوز بار دیگر به کابل رفته است.

در افغانستان، بسیاری چیزها تغییر کرده و بسیاری چیزها هم با وجود سال‌ها جنگ و حضور نیروهای خارجی، دست نخورده باقی مانده است: یک قرص نان در این کشور از دهه‌ها پیش ۱۰ افغانی (معادل حدود ۱۰ سنت یک یورو) فروخته می‌شود.

یک کمیسیون طالبان، حاکمان به قدرت بازگشته کابل، با انتشار آئین‌نامه‌ای افزایش قیمت را جرم عنوان و تهدید کرده گران‌فروشان را مجازات خواهد کرد.

ما در زمان حضور در کابل تلاش کردیم با اعضای این کمیسیون دیدار کنیم اما از هر یک از اعضای طالبان خواستیم جای این نهاد را به ما نشان دهد، آن را نمی‌شناخت. اما از قرار معلوم صدور دستور جرم‌انگاری افزایش قیمت، دلایل موجهی داشته است.

علاوه بر مشکلاتی که عشق‌الله گفت باید دو برابر شدن قیمت گاز و این واقعیت که بسیاری از مشتریان نان دیگر حقوق نمی‌گیرند را هم افزود.

بصیر محمد، یک مغازه دار دیگر همین داستان عشق‌الله را تعریف می‌کند و از حاکمان جدید برای بحران اقتصادی گله دارد. وقتی از او علت این شکایت را می‌پرسیم می‌گوید: «طالبان آمدند و بسیاری از مردم به آمریکا و آلمان و جاهای دیگر رفتند.»

چهره‌ عریان گرسنگی در آستانه فصل سرد کابل

بازگشت طالبان به قدرت، این کشور جنگ‌زده را در ورطه یک بحران اقتصادی بی‌سابقه فرو برد. افغانستان از سالی ۸ میلیارد یورو کمک خارجی محروم شد. به‌علاوه ۷ میلیارد و ۸۰۰ میلیون یورو دارایی‌های خارجی افغانستان هم به‌ویژه در بانک‌های آمریکا بلوکه شده است و حاکمان جدید امکان دسترسی به این پول‌ها را ندارند. در نتیجه، امارت اسلامی نمی‌تواند حقوق کارمندان را بپردازد یا کالاهای اساسی را وارد کند.

صندوق بین‌المللی پول در آخرین گزارش خود برآورد کرده است که تولید ناخالص داخلی افغانستان در ماه‌های آینده ۳۰ درصد کاهش یابد. سازمان ملل متحد می‌گوید میلیون‌ها نفر گرسنه خواهند ماند. چهره گرسنگی از همین حالا در خیابان‌های کابل دیده می‌شود. یک زن با نشان دادن آذوقه در دستانش می‌گوید: «این‌ها را از مغازه‌های همینجا جمع کردم. با همین‌ها برای خانواده‌ام غذا می‌پزم. از این قصاب‌های مهربان نان و پول خواستم.»

با نزدیک شدن زمستان، امید به بهبود زودهنگام اوضاع در افغانستان کم‌رنگ‌تر می‌شود. به نظر می‌رسد طالبان برنامه‌ای روشن برای مقابله با بحران اقتصادی حاضر ندارند.

جامعه جهانی، مشغول امور دیگری شده است. باوجود وعده و وعیدها، تنها یک سوم منابع مالی کمک‌ها تامین شده است. از قرار معلوم همان کشورهای غربی که عملا اجازه بازگشت طالبان به قدرت را دادند، حالا پا پس کشیده‌اند و ترجیح می‌دهند از دور نظاره‌گر فروپاشی اقتصاد این کشور باشند.