شانس پایین اسرائیل برای حمله نظامی به ایران

در همین زمینه، دیوید سنگر، رانن برگمن و هلن کوپر روزنامه‌نگاران نیویورک‌تایمز گزارش داده‌اند که «درخواست اسرائیل درباره هواپیماهایی که می‌توانند برای حمله به ایران کلیدی باشند، برگشت خورد» و می‌افزایند: «درحالیکه بین واشنگتن و تل‌آویو تنش‌هایی بر سر نحوه برخورد با برنامه هسته‌ای ایران وجود دارد، ایالات متحده به اسرائیل گفت بعید است که تانکرهای سوخت‌رسان را قبل از سال 2024 تحویل دهد».

به نوشته این روزنامه، اسرائیل هفته گذشته از دولت بایدن درخواست کرد که تحویل هواپیماهای سوخت گیری را که می‌تواند برای حمله به تاسیسات هسته ای ایران حیاتی باشد، تسریع کند، که به گفته مقامات آمریکایی و اسرائیلی به آنها گفته شد که اگرچه هواپیماها سفارش داده شده، بعید است که اولین هواپیمای آن تا اواخر سال 2024 آماده تحویل باشد.

امتناع از تحویل فوری سفارش‌ها

وزیر دفاع اسرائیل، بنی گانتز، هفته گذشته هنگامی که با وزیر دفاع لوید جی آستین سوم و دیگر مقامات ارشد در واشنگتن دیدار کرد، این درخواست را مطرح کرد. جزئیات پیشتر توسط یدیعوت آحارونوت، روزنامه اسرائیلی گزارش شده بود.

بر اساس این گزارش، در حالی که مقامات آمریکایی به آقای گانتز گفتند که برای کاهش عقب ماندگی تولید تلاش خواهند کرد، زمان تحویل یک موضوع بسیار مهم است: مقامات دولت بایدن نگران هستند که نفتالی بنت، نخست وزیر اسرائیل در تلاش است تا تهدید حمله نظامی علیه اسرائیل را احیا کند. وی پس از این ادعا که دیپلماسی با ایران شکست خورده است مدعی است این کشور بیش از هر زمان دیگری به آستانه هسته‌ای نزدیک شده است.

این درخواست در بحبوحه تنش های جدید بین واشنگتن و تل‌آویو بر سر نحوه برخورد با برنامه هسته ای ایران مطرح شد. از اواسط سال 2018، زمانی که دونالد جی. ترامپ رئیس جمهور آمریکا از توافق هسته ای ایران خارج شد، با وجود عملیات سرویس های اطلاعاتی اسرائیل برای خرابکاری در سایت های غنی سازی اورانیوم و یک کارخانه که سانتریفیوژهای هسته ای تولید کرد، تهران دستاوردهای قابل توجهی در تولید سوخت هسته ای خود به دست آورده است.

اهمیت KC-46

نیویورک تایمز افزود: در ماه مارس، اسرائیل هواپیماهای جدید KC-46 را سفارش داد که برای سوخت رسانی به بمب‌افکن‌هایش در هوا مورد استفاده قرار می گیرد و به آنها اجازه می دهد که درصورت عملیات ادعایی به اهداف خود در ایران برسند و برگردند. انتظار می‌رود بوئینگ هشت فروند از این هواپیماها را به قیمت 2.4 میلیارد دلار تهیه کند و اولین تحویل آن اواخر سال 2024 انجام شود. نیروی هوایی ایالات متحده همچنین خود مشتاق حفظ هواپیماهایی است که برای تلاش جهت تمرکز نیروها در هندوپاسیفیک و ایجاد یک حضور نظامی بزرگتر برای مقابله با چین در منطقه بسیار مهم هستند.

نیویورک‌تایمز در ادامه آورده است: ناوگان تانکرهای هوایی کنونی اسرائیل بیش از 50 سال قدمت دارد و مبتنی بر بوئینگ 707 ساخته شده است. در حالی که آنها هنوز پرواز می کنند، ناوگان جدید تانکرهای KC-46 برد و توانایی بسیار بیشتری به اسرائیل می دهد، زیرا می تواند به جت های جنگنده و بمب افکن ها سوخت رسانی کند و همچنین در حین پرواز خود سوخت دریافت کند.

این گزارش مدعی است، توانایی سوخت گیری بسیار مهم است – در غیر این صورت هواپیماهای اسرائیلی باید به تانکرهای قدیمی وابسته باشند یا در امارات متحده عربی یا عربستان سعودی فرود بیایند. هر دو کشور رقبای ایران هستند، اما هیچ یک نمی خواهند در کمک به حمله نقش داشته باشند.

بودجه برای این پمپ‌سوخت‌‌های هوایی در نهایت از مالیات دهندگان ایالات متحده تامین می شود. هزینه تانکرهای بوئینگ از بسته کمک نظامی سالانه به اسرائیل پرداخت می شود.

امتناع مشابه جورج بوش

بحث بر سر این که چه نوع توانایی به اسرائیل بدهیم - و با چه سرعتی - بحث قدیمی در واشنگتن است. در سال 2008، پرزیدنت جورج دبلیو بوش درخواست های ایهود اولمرت، نخست وزیر، برای بمب‌های مخصوص تخریب سنگر و بمب‌افکن B-2 و اجاره حدود 10 تانکر پرنده را که به گفته آقای اولمرت در هر حمله اسرائیل به ایران مورد نیاز دانسته بود، رد کرد. مجتمع هسته ای اصلی نطنز بخشی از این عملیات شامل استقراض قابلیت‌های سوخت گیری ایالات متحده می شد.

معاون رئیس جمهور دیک چنی در آن زمان استدلال کرد که ایالات متحده باید دقیقاً همان چیزی را که اسرائیل به دنبالش است بدهد، اما مقامات دولت بوش بعداً گفتند که او استدلال خود را پس گرفت.

آقایان بوش و چنی در خاطرات خود به این قسمت اشاره می‌کنند، اما اشاره نمی‌کنند که به اسرائیلی‌ها گفته‌اند که مجوز اقدام مخفیانه برای خرابکاری تلاش‌های ایران با نسل جدیدی از سلاح‌های سایبری را می‌دهند.

نیویورک‌تایمز مدعی است، آن برنامه، با نام رمز بازی‌های المپیک، در نهایت به تلاش مشترک اسرائیل و آمریکا تبدیل شد که کرم بینترنتی استاکس نت را تولید کرد و در نهایت به سانتریفیوژهای ایرانی آسیب رساند.

اسرائیل بعدها قابلیت های دیگری را توسعه داد و برای آنها آموزش دید. به ادعای مقامات اسرائیلی و بر اساس مصاحبه سال 2019 تایمز با نتانیاهو، در چندین نوبت در دوران دولت اوباما، بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر اسرائیل در آستانه صدور دستور حمله ادعایی بود. اما نخست وزیر در آخرین لحظه، از این کار عقب نشینی کرد. بیشتر به دلیل ترس از نقض غیرقابل جبران خواسته واشنگتن است.

اما در سال 2017، زمانی که نیروی هوایی اسرائیل تشخیص داد که باید هواپیماهای سوخت‌رسان خود را جایگزین کند، دولت آقای نتانیاهو دستوری صادر نکرد. احتمالاً به این دلیل که ایران 97 درصد سوخت هسته ای خود را طبق توافق 2015 که از قضا آقای نتانیاهو به شدت با آن مخالفت کرده بود به خارج از کشور منتقل کرد. در آن برهه تمرین برای حمله به ایران کند شد.

به ادعای چندین مقام فعلی و سابق، برنامه‌ریزان اسرائیلی بر این باورند که اگر حمله‌ ادعایی انجام شود که نیازمند بمباران‌های مکرر برخی از تأسیسات است -به‌ویژه فردو، یک مرکز غنی‌سازی سوخت که در اعماق کوهی در یک پایگاه نظامی ایران مدفون است، فارغ از بمب‌افکن‌هایی که برای چنین عملیاتی الزامی است و اسرائیل فاقد آن است، فرصت کوتاه خواهد بود، و بنابراین آنها باید به سرعت سوخت گیری کنند.

علنی‌سازی نمایش آماده‌سازی برای حمله

نیویورک‌تایمز در پایان نوشت: مقامات آمریکایی می گویند که معتقد نیستند حمله‌ای قریب الوقوع است و فکر می کنند که بنت، با علنی‌سازی نمایش آماده سازی برای اقدام نظامی، ممکن است به دنبال شرایط بسیار سخت‌تری در یک توافق نهایی بالقوه بین ایران و غرب باشد.