پمپئو لاف نزد، عذرخواهی کند

بر اساس گزارش JNS، این جمهوری خواه اهل کانزاس در سخنان خود تلاش کرد تا از کنار گذاشتن توافق هسته ای ایران توسط دولت ترامپ دفاع کند.

پمپئو به جای لاف زدن،  عذرخواهی کند

درحالی‌که بسیاری از ناظران، کارشناسان و مقامات آمریکایی و اسرائیلی با اتفاق نظر، خروج دونالد ترامپ از برجام را تقبیح کرده‌اند و تحلیلگر برجسته‌ای چون توماس فریدمن آن را «احمقانه‌ترین، نابخردانه‌ترین و مضرترین» تصمیم سیاست خارجی دولت ترامپ خوانده است، مایک پمپئو در اظهاراتی که باعث تعجب و تمسخر بسیاری از مفسران آمریکایی شد، گفت: «در دولت به ما گفته شد که شما نمی توانید به توافق وحشتناک ایران پایان دهید، زیرا احتمال وقوع جنگ و دستیابی ایران به سلاح هسته ای را افزایش می دهد. اما ما به مشارکت خود در آن توافق وحشتناک پایان دادیم. ما حداکثر فشار اقتصادی را به ایران وارد کردیم. و ایران را به زانو درآوردیم.»

استیو بنن نوشت: نه. این چیزی نیست که اتفاق افتاده است.

نخست، توافق ایران "وحشتناک" نبود. یک موفقیت چشمگیر بود که بر سر برنامه پرمناقشه هسته ای ایران حاصل شد و یک سیستم بی سابقه نظارت و راستی آزمایی ایجاد کرد.

حتی زمانی که دونالد ترامپ برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) را رها کرد، تیم سیاست خارجی و امنیت ملی خودش به او گفتند که این توافق دقیقاً همانطور که مقرر شده است، کار می‌کند.

دوم، اظهارت پمپئو آنقدر ضعیف بود که نمی‌توان تصور کرد که آیا او به آن فکر کرده بود یا خیر. همانطور که وزیر سابق در این هفته به خود می بالید، به او و ترامپ به طور خاص هشدار داده شد که خروج از برجام تهدیدات جدیدی برای امنیت ملی غرب ایجاد می کند، در آن زمان دولت جمهوری خواه به هر حال این کار را انجام داد.

آیا این ارزش لاف زدن را دارد؟ چرا؟

و سوم، این ادعای پمپئو درباره "به زانو درآوردن ایران" فارغ از صحت و سقم، کمی قابل بحث‌تر خواهد بود. اما در نهایت شواهد حاکی است آنچه سیاست دولت ترامپ انجام داد این بود که باعث شد ایران به پا خیزد، به سمت تجهیزات خود برود و دوباره پیشروی در غنی‌سازی اورانیوم را آغاز کرد.

به عبارت دیگر، پمپئو فکر می‌کرد ایده خوبی است که این هفته به خاطر شکست و تضعیف امنیت ایالات متحده، دستی به پشت شانه خود بزند. 

هیچ کدام از اینها از چشم جانشین پمپئو دور نماند. آنتونی بلینکن، وزیر امور خارجه، چهارشنبه یک کنفرانس خبری پایان سال برگزار کرد و در رابطه با برنامه هسته‌ای ایران توضیح داد: «ما در شرایطی هستیم که یکی از بدترین تصمیم‌هایی که طی دهه گذشته در سیاست خارجی آمریکا گرفته شده، به ارمغان آورده است؛ و آن خروج از توافق هسته ای ایران، برجام بود، توافقی که برنامه هسته ای ایران را در جعبه قرار داده بود.»

دشواری ترمیم بدترین تصمیم ترامپ

در این لفاظی دیپلماتیک، چیزی نامحسوس نبود. دولت بایدن بیشتر سال را صرف پاکسازی نابسامانی‌های مربوط به تصمیمات ترامپ کرده است و تمایل به مذاکرات هسته‌ای بین‌المللی در این فهرست قرار دارد.

متأسفانه برای همگان، تمیز کردن این آشفتگی خاص بسیار دشوار است. اواخر هفته گذشته، دور هفتم مذاکرات بین شرکت‌کنندگان برجام در وین با حداقل پیشرفت به پایان رسید و روز دوشنبه دور هشتم آغاز می‌شود.

راب مالی، فرستاده ویژه ایالات متحده در امور ایران، به سی ان ان گفت: «در مقطعی در آینده نه چندان دور، ما باید به این نتیجه برسیم که برجام دیگر وجود ندارد و باید درباره یک توافق کاملا جدید مذاکره کنیم چرا که شرایط متفاوت است، و البته ما یک دوره تشدید بحران را پشت سر خواهیم گذاشت».

این بحرانی است که اگر اشتباه ترامپ/پمپئو نبود، وجود نداشت.

توافق هسته‌ای ناقص بود، اما مفید بود

در مورد مخاطبان پمپئو، واشنگتن پست در اوایل این ماه گزارش داد که تعداد فزاینده ای از مقامات امنیتی سابق اسرائیل نه تنها معتقدند که اسرائیل در مخالفت با توافق ایران در سال 2015 اشتباه کرده است، بلکه به بزرگی و شدت این اشتباه ترامپ در سال 2018 نیز اذعان دارند. (محصول مشترک «فشار حداکثری» و «حملات خرابکارانه»)

یوئل گوزانسکی، رئیس اسبق میز ایران در شورای امنیت اسرائیل مدعی شد: سیاست ترامپ به ایران امکان داد مواد شکافت‌پذیر بسیار بیشتری انباشته کند، روی سانتریفیوژهای پیشرفته‌تری کار کند و شاید چیزهای دیگری که ما در مورد آنها نمی دانیم، همه چیزهایی که ایران را بیش از هر زمان دیگری به آستانه هسته ای نزدیک کرده است.

وی افزود: «توافق هسته‌ای ناقص بود، اما مفید بود و دست‌کم جلوی پیشرفت هسته ای ایران را گرفت، چیزی که اکنون نداریم.»

استیو بنن در پایان نوشت: «شاید پمپئو به جای لاف زدن، باید عذرخواهی کند».