شروط کیهان برای انجام توافق/ انتقاد شریعتمداری از مذاکره‌کنندگان ایران

به گزارش اقتصادنیوز، حسین شریعتمداری در روزنامه کیهان نوشت:

این روزها اخبار و گزارش‌های متفاوتی از سرانجام مذاکرات وین منتشر می‌شود که در تازه‌ترین آنها‌، از پایان مذاکرات وین -و یا گام نهایی آن- خبر می‌رسد. سخن از انجام توافق در میان است ولی متاسفانه از سوی تیم مذاکره‌کننده کشورمان اطلاعات چندانی از چند و چون مذاکرات و آنچه داده‌ایم و آنچه گرفته‌ایم، منتشر نمی‌شود تا آنجا که جای خالی ما در تبیین واقعیات، دست حریف را برای تحریف باز گذاشته و حتی در کمال وقاحت، ایران اسلامی را « طرف سنگ‌انداز»! و عاملبه درازا کشیدن مذاکرات معرفی می‌کند!

درباره مذاکرات وین و ابعاد آن گزارش‌های نسبتاً مفصلی در کیهان داشته‌ایم ولی در این وجیزه در‌خواستی از مسئولان محترم تیم هسته‌ای کشورمان در میان است و آن، اینکه، اگر آنگونه که جسته و‌گریخته اعلام شده است، مذاکرات وین به نتیجه رسیده و توافق نهایی به دست آمده است، اصلی‌ترین امتیازاتی که در این توافق رد و بدل شده و داده‌ایم و گرفته‌ایم چیست؟

 

۱- برادر عزیزمان جناب آقای امیر‌عبداللهیان اعلام کرده بود: «تنها مذاکره‌ای را قبول داریم که به رفع واقعی تحریم‌ها و تامین حقوق حقه ایران بیانجامد... چرا که، لغو همه تحریم‌ها حق قانونی و منطقی ماست» و سؤال این است که آیا در توافق یاد شده این خواسته قانونی و منطقی ما تحقق یافته است؟ و به عنوان مثال، آیا تحریم‌های آیسا، سیسادا، ویزا، کاتسا و ... صدها تحریم دیگر که به بهانه‌های هسته‌ای و غیر‌هسته‌ای علیه کشورمان وضع و اعمال کرده بودند‌، لغو شده است؟!

 

۲- باز هم به عنوان مثال، آمریکا در سال ۲۰۱۹ سپاه پاسداران انقلاب اسلامی را در فهرست «سازمان‌های تروریستی خارجی- FTO » قرار داده بود. برخی خبرها حاکی از آن است که با خروج سپاه از FTO موافقت شده ولی سپاه پاسداران همچنان در تحریم موسوم به برچسب SDGT - که به معنای تحمل تبعات حقوقی مترتب بر گروه‌های تروریستی و حامیان آنهاست- باقی می‌ماند! بر اساس این تحریم که در گزاره تحریمی کاتسا آمده است، آن دسته از شخصیت‌های حقیقی یا حقوقی که مشمول برچسب - SDGT - شده‌اند در فهرست تحریم قرار دارند و هرگونه رابطه اقتصادی و یا سیاسی با آنها ممنوع خواهد بود!

 

برخی از گزارش‌ها -که امید است صحت نداشته باشد- حکایت از آن دارند که آمریکا حاضر نیست سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و یا وزارت دفاع و ... را از شمول تحریم یاد شده خارج کند! که در این صورت و چنانچه به این فرمول تحمیلی تن بدهیم آمریکا به خود حق می‌دهد که ایران را به بهانه پیوند غیرقابل انفکاک جمهوری اسلامی با سپاه، به نقض برچسب SDGT متهم کرده و تحریم‌های تازه‌ای اعمال کند! یعنی بعد از آنهمه مذاکره و بر و بیا، باز هم، نقطه، سرخط!... موارد دیگری نظیر اخذ تضمین معتبر از آمریکا، راستی‌آزمایی لغو تحریم‌ها و ... نیز در میان است که در محدوده این نوشته محدود نمی‌گنجد. 

 

۳- دیروز آقای لاوروف، وزیر خارجه روسیه در مصاحبه‌ای گفت «آمریکا باید تضمین بدهد که روابط اقتصادی و تجاری و سرمایه‌گذاری‌های ایران با روسیه مشمول تحریم‌ها نمی‌شود». اظهارات لاوروف این پرسش را پیش می‌کشد که مگر قرار است تحریم‌های تجاری و اقتصادی باقی بماند که روسیه برای آنکه مشمول آنها نشود از آمریکا تضمین می‌خواهد؟!

 

 

۴-‌ آمریکا به گواهی شواهد غیر قابل انکار، طی 43 سال گذشته تمامی برگ‌ها و اهرم‌های خود را برای مقابله با ایران اسلامی به میدان آورده و نه تنها طرفی نبسته، بلکه شکست‌های فراوانی را متحمل شده است و امروزه از تحریم‌های اقتصادی به عنوان اهرمی برای مقابله با جمهوری اسلامی بهره می‌گیرد و نه اینکه دغدغه برنامه هسته‌ای ایران را داشته باشد. از این روی با جرأت می‌توان گفت که حاضر نیست این اهرم را از دست بدهد.

 

گفتنی است که آمریکا در مقابله با روسیه و چین هم به همین حربه متوسل شده است و این با روال قبلی آمریکا که ادعای ابرقدرتی داشت همخوان نیست و از افول قدرت آن حکایت دارد. بنابر‌این راه کار اصلی و موثر، خنثی کردن تحریم‌هاست که خوشبختانه دولت آقای رئیسی در این زمینه موفقیت‌های چشمگیری داشته است و اگر به این حرکت ادامه بدهیم که مسئولان محترم بر آن تاکید داشته و دارند، آمریکا اصلی‌ترین حربه خود را هم از دست خواهد داد و به شدت از این پیامد وحشت دارد. این فرصت را نباید از دست داد.

 

۵- و بالاخره باید لغو همه تحریم‌ها در توافق آمده باشد و گرنه لغو تحریم‌های هسته‌ای و بازگرداندن همان تحریم‌ها به بهانه‌های دیگر، آب در هاون کوبیدن است. قرار است ما تحریم‌ها را دور زده و خنثی کنیم نه آنکه آمریکا لغو تحریم‌ها را دور بزند!