افطاری پر سروصدای یک چهره اصولگرا/ پای تشکیل یک جبهه جدید سیاسی در میان است؟
به گزارش اقتصادنیوز به نقل از خبرسراسری، اکبرهاشمی رفسنجانی سال 1360: «عصر به دیدن آقای خامنهای رفتم. مقداری درباره وضع موجود و امور خارجی صحبتکردیم. حالشان بهتر است. دست راستشان را گچ گرفتهاند. دوماه باید در گچ بماند. افطار را با نخست وزیر و روحانیت مبارز، مهمان آقای ناطق نوری بودیم. درباره ریاست جمهوری و کابینه بعدی بحث بود».
ماه رمضان در کنار ماه مهمانی خدا،ماه مهمانیهای سیاسی در پوشش افطاری هم شده است و در سالهای اخیر رسم افطاری دادن در میان چهرههای سیاسی هرساله بیشتر میشود. یک زمان هم شاید مسئله صرفا جمعکردن این چهره ها دور هم و دید و بازدید و صرف افطاری بود اما اکنون چهره ها، مرز بندی ها و جناح هایی که دور هم می نشینند چندان بنظر نمی رسد که مسئله شان صرفا صرف افطاری باشد. اگرچه برخی از چهرههای مهم سیاسی نیز هستند که افطاریهایشان جنبه سیاسی و ایجاد دستهبندی ندارد و صرفا یک رسم هر ساله است از جمله افطاریهای رؤسایجمهور با هنرمندان یا اعضای دولت که در هر دوره تکرار شده است و افطاریها سیاسی نیز به اصلاح طلبان خلاصه نمی شود و تمام جناح های سیاسی این رسم را با هر توجیهی برای خود دارند.
در ماه رمضان امسال یکی از بحث برانگیزترین افطاریها مربوط به محمد مهاجری بود. محمدعلی ابطحی، ابراهیم اصغرزاده، آذری جهرمی، مهدی مطهرنیا، صادق زیباکلام، عباس عبدی، آقامیری، مهدی نصیری، علی ربیعی، حسین علایی، یاشارسلطانی و تعدادی از مهمانان بحث برانگیز این افطاری بود که این ترکیب دقیقا تصویرگر یک دولت ائتلافی از نخبگان سیاسی چپ و راست با تخصصهای مختلف است، نماینده روحانیت، رسانه، سیاست خارجی، دانشگاه، امنیتی و وزرای سابق است که میتواند یک جبههبندی سیاسی جدید یا شاید حلقهای جدید را بیان کند و متأسفانه برخی به جای بحث درباره نفس شکلگیری این ارتباطات صرفا به عدم دعوت زنان توجه کرده و اهمیت این افطاری را به این سو کشاندند.
یکی از چهره های سیاسی که در سالهای گذشته اقدام به برگزاری افطاری می کرد به نقل از ابراهیم یزدی به «خبرسراسری» گفت:« ابراهیم یزدی به ما میگفت شما مثل لولا در هستید و ارتباط ما را با جناح های سیاسی داخل که ارتباطمان با آنها قطع شده است وصل میکنید. من به بچههایمان میگویم حتی به پایگاه های بسیج بروید و گفتوگو داشته باشید. در افطاریهای ما اصغرزاده و ابطحی، صباغیان، ابراهیم یزدی و شیخ احمد منتظری پای ثابت بودند و شکلگیری این ارتباطات خوب بود».