انتقاد تند از رفتار دولت رئیسی در اجلاس اخیر حقوق بشر/ سخنران ایرانی حتی یک بار مطلبش را نخوانده بود

به گزارش اقتصادنیوز او به روزنامه فرهیختگان گفت:

*پیش از هرچیز باید گفت هم این قطعنامه حقوق بشری که روز پنجشنبه در ژنو تصویب شد و هم قطعنامه‌ای که هفته پیش در نشست شورای حکام در وین اتفاق افتاد، هردو  در راستای یک تفکر و بینش جلو می‌رود که می‌توان چند عامل را به آن وابسته دانست.

یک، همین مشکلات داخلی است که باعث شده طرف‌های اروپایی و تاحدودی آمریکایی تحت فشار افکار عمومی قرار گیرند که به آن عکس‌العمل نشان دهند. دوم آنکه می‌توان این فشار را عکس‌العملی درمقابل آن دانست که از نظر غربی‌ها دو سال است ایران این توافق را به امضا نرسانده. آنها معتقدند توافق تا مرحله امضا رفته و کار نهایی شده بود که یک‌دفعه از سوی ایران متوقف شد و این فشارشان برای به‌نتیجه رسیدن توافق است. سوم، مساله اوکراین و ادعایی است که غرب درخصوص همکاری نظامی ایران و روسیه دارد. معتقدند ایران وارد یک بازی استراتژیک شده و به این دلیل خیلی عصبانی هستند. می‌خواهند فشار بیاورند تا ایران همکاری با روسیه را متوقف کند. این سه عامل باعث شده که فشارها بر کشورمان بیشتر شود. که بروز آن هم به‌صورت قطعنامه آژانس است و هم به‌صورت قطعنامه حقوق بشری. اگر درباره این سه نکته‌ای که به آن اشاره کردم _که البته عامل اولش داخلی و وابسته به اقدامات خود ماست_ فکری نشود و ایران نتواند با غرب، چه آمریکا و چه اروپا به توافق برسد، این روند ادامه پیدا خواهد کرد. 

* تعداد آن کشورهایی که در این نشست به نفع ایران صحبت کردند محدود بود. روسیه که از شورای حقوق‌بشر اخراج شده است، این چین بود که بیشترین حرف را در حمایت از ایران زد. این وسط ما انتظار نداشتیم که مثلا پاکستان برای دفاع از ایران به میدان بیاید. علت این دور از انتظار بودنش هم آن بود که پاکستانی‌ها باوجود آنکه اکثر اوقات به‌نفع ایران رأی می‌دادند اما باتوجه به نزدیکی شهباز شریف نخست‌وزیر فعلی‌شان به عربستان، حدود یک هفته قبل در جلسه آژانس رأی ممتنع دادند. باوجود این مساله تصور نمی‌شد آنها به میدان آمده و به نفع ایران رأی بدهند. در واقع با این رأی دو کار انجام دادند. می‌خواستند به ایران این پیام را بدهند که رأی هفته گذشته ما در آژانس یک رأی عربی و از سر ناچاری بود. یعنی آن رأی ممتنع پاکستان و قطر در آژانس برآیند یک تفکر عربی بود و چون دولت فعلی پاکستان به امارات و عربستان نزدیک است از او خواسته بودند که اینطور رأی دهد.

* بولیوی ازجمله کشورهایی بود که می‌توانست به نفع ایران رأی دهد اما این اتفاق نیفتاد. 

* در دولت سیزدهم در بسیاری از موارد شاهد بوده‌ایم افرادی که به‌نمایندگی از ایران در سازمان‌های بین‌المللی، منطقه‌ای، اقلیمی و تجاری شرکت کرده‌اند، اشکالاتی داشته‌اند. پارسال، زمانی‌که یکی دو ماه از تشکیل دولت گذشته بود شخصی را به اجلاسی فرستادیم که سطح انگلیسی صحبت کردنش مایه آبروریزی شد. این اتفاق در چند مورد بعد هم رخ داد. درمورد اخیر هم شاهد بودیم شخصی که متن را می‌خواند به‌نظر می‌رسید صفحات خود را یک‌بار هم کنترل نکرده است تا از این اتفاق جلوگیری شود.

*متاسفانه به‌نظر می‌رسد دولت نسبت به این موارد چندان توجهی ندارد. اتفاقات مشابه این در روحیه مردم هم اثر زیادی می‌گذارد. این اتفاقات باید برای دولتمردان تجربه شود. افرادی در این مجموعه‌ها دیده می‌شوند که چند کلامی هم انگلیسی متوجه هستند اما معلوم است تجربه لازم در آنها وجود ندارد. خب اینها اهمیت دارد. ترکیبی از تجربه و زبان مهم است. بالاخره در آن سازمانی که تا این حد اهمیت دارد و مخالفان ایران بیرون تجمع کرده‌اند و منتظر نتیجه‌اند، لازم است تجربه‌ بیشتری به‌خرج داد. این موارد کار را خراب‌تر می‌کند. نباید چنین اشتباهاتی باز تکرار شود.