بایدن به دنبال «برگ برنده» /یارگیری کم سابقه عربستان در شرق

به گزارش اقتصادنیوز، وزیر خارجه عربستان در میانه بن بست حاکم در روابط این کشور با آمریکا در باب تصمیم اوپک پلاس برای کاهش تولید نفت، با چین و هند گفتگو کرد. دو بازیگری که از بزرگ ترین مشتری های نفت پادشاهی قلمداد می شوند.

براساس بیانیه منتشر شده توسط خبرگزاری دولتی عربستان، شاهزاده عبدالعزیز بن سلمان با ژانگ جیان هوا، رئیس اداره ملی انرژی چین، دیداری آنلاین داشت که در جریانش طرفین بر تقویت روابط دوجانبه میان دو کشور در حوزه انرژی توافق کردند.در این بیانیه آمده است که آنها همکاری شان را برای مقابله با خطرها و چالش های نوظهور، تقویت خواهند کرد. پادشاهی همچنان قابل اعتماد ترین شریک و تامین کننده نفت خام چین است.

یارکشی به سبک سعودی 

آنگونه که بلومبرگ در گزارش خود بدان اشاره کرده، همزمان با انتشار این بیانیه، شاهزاده عبدالعزیز به دهلی نو سفر کرد و با چند مقام هندی از جمله هاردیپ سینگ پوری،، وزیر نفت دیدار داشت و به خبرنگاران گفت که اوپک پلاس تصمیم درستی برای تثبیت بازار نفت اتخاذ کرد. با این همه دهلی نو هیچ بیانیه ای در باب این دیدار صادر نکرده است. فعلا آنگونه که اکونومیک تایمز نوشته، وزیر سعودی برای آماده سازی سفر بن سلمان ، ولیعهد به هند در ماه نوامبر، به این کشور سفر داشت.

ریاض از زمانی که کشورهای صادر کننده نفت و شرکایشان در ائتلافی متشکل از 23 کشور به رهبری عربستان سعودی و روسیه در باب کاهش تولید نفت، تصمیم گرفتند، هدف انتقادهای تند کاخ سفید قرار دارند. وزارت امور خارجه آمریکا می گوید که تصمیم اوپک پلاس در 5 اکتبر با توجه به فشارهای تورمی در سراسر جهان، در بدترین لحظه ممکن اتخاذ شد.

جو بایدن هم اعلام کرده که حمایت نظامی ایالات متحده از پادشاهی را مورد ارزیابی قرار خواهد داد. با این حال، کشورهای اروپایی- آسیایی تا حد زیادی از محکوم کردن علنی سعودی ها و سایر اعضای این گروه خودداری کرده اند چرا که بر این باورند که این کاهش برای تعادل دوباره بازار نفت  در میانه شکنندگی اقتصاد جهانی لازم است.

موضع‌گیری بی‌سابقه آنکارا

 اظهارات شاهزاده در هند اندکی پس از آن مطرح شد که ترکیه، یکی دیگر از واردکنندگان نفت عربستان بدون اشاره به ایالات متحده، اعلام کرد که پادشاهی قربانی رفتاری قلدرمنشانه شده است.

مولود چاووش اوغلو، وزیر خارجه ترکیه در این باب گفت که آنکارا از افزایش بهای انرژی راضی نیست اما از زبان تهدید هم استفاده نمی کند.در شرایط کنونی ترکیه در کنار عربستان ایستاده؛ درست زمانی که روابط ریاض و واشنگتن به واسطه تصمیم اوپک پلاس مبنی بر کاهش تولید نفت  در بن بست قرار دارد.

طبیعتا بهای بالای نفت، به تراز تجاری ترکیه؛ یکی از واردکنندگان انرژی به لحاظ تجاری ضربه وارد خواهد کرد و به تورم بالا در این کشور دامن می زند. با این همه شواهد نشان می دهد که آنکارا به حمایت های مالی کشورهای حاشیه خلیج فارس و روسیه برای کاهش هزینه های معیشتی این بازیگر تا پیش از انتخابات سال آینده تکیه دارد و با حفظ موقعیت خود در برابر غرب، به عربستان و سایر کشورهای منطقه نزدیک تر شده است.

به نوشته بلومبرگ، سازمان کشورهای صادر کننده نفت و متحدانشان قرار است از ماه آینده و در راستای اهداف خود، تولید خود را به میزان 2 میلیون بشکه در روز کاهش دهند. اظهار تند اوغلو تنها چند روز بعد از ان ایراد شد که جیک سالیوان، مشاور امنیت ملی کاخ سفید اعلام کرده بود که ایالات متحده در پاسخ به این تصمیم( کاهش تولید نفت)، تغییراتی را در حمایت های امنیتی و نظامی از ریاض در نظر خواهد گرفت.

تولیدکنندگان نفت خاورمیانه علنا از عربستان حمایت کرده اند و ترکیه به عنوان وزنه سنگین سیاسی منطقه ای به صفوف حامیان پادشاهی پیوسته است.

چاووش اوغلو با اشاره به محدودیت های اعمال شده بر تولیدکنندگان نفت، یعنی ایران و ونزوئلا گفت که اگر می خواهید قیمت ها پایین بیاید، تحریم ها علیه این کشور را بردارید. شما نمی توانید مشکل را با تهدید یک کشور حل کنید.

ایالات متحده گفته است که تصمیم اوپک پلاس به اقتصاد جهانی آسیب می رساند و فشارهای تورمی را افزایش خواهد داد. همزمان جو بایدن که محبوبیتش تحت تاثیر بهای پمپاژ نفت به شکلی منفی تحت تاثیر قرار گرفته اعلام کرد که عربستان با پیامدهای منفی این تصمیم روبه رو خواهد شد. ریاض و سایر تولید کنندگان اوپک پلاس کاهش عرضه را به دلایل سیاسی رد کرده و اعلام کردند که باید بازار نفت خام دوباره متعادل شود چرا که تضعیف اقتصاد جهانی، رشد تقاضای نفت را کند می کند.

ترکیه و عربستان به واسطه قتل جمال خاشقچی، منتقد سعودی و ستون نویس واشنگتن پست از سال سال 2018 درگیر تنش های جدی بودند؛ تنش هایی که با سفر ماه ژوئن بن سلمان به آنکارا در سال جاری پایان یافت.

سناریوی تلافی‌جویانه واشنگتن

امروز گمانه زنی های بسیاری در باب سناریوهای تلافی جویانه واشنگتن مطرح است. مقام های ایالات متحده ممکن است بخواهند سقف قیمتی برای صادرات نفت روسیه بالای 60 دلار به ازای هر بشکه تعیین کنند؛ سطحی بالاتر از آنچه پیشتر از این اعلام شده بود. این سناریو براساس سخنرانی ها و ارجاع به داده های قیمت گذاری ها، تاریخی است؛ رخدادی که مقام ها از آن به عنوان یک راهنمای جزئی استفاده خواهند کرد.

بحث های پیشین درباره این طرح که توسط وزارت خزانه داری آمریکا به عنوان بخشی از واکنش های بین المللی گسترده  به حمله پوتین به اوکراین طراحی شده بود، بر سقف 40 تا 60 دلار متمرکز است. ایالات متحده به دنبال بهایی است که به اندازه کافی بالا باشد تا بدین طریق بتواند هزینه های تولید را پوشش دهد و تولید را تشویق کند. در همین حال پوتین و دیگر مقام های روس گفته اند که به کشورهایی که از سقف تعیین شده حمایت می کنند، انرژی نمی فروشد؛ این سناریویی است که توسط خودی های این صنعت و حتی برخی از متحدان آمریکا به عنوان طرحی غیر قابل اجرا هدف انتقاد است و غیر قابل اجرا.

سقف قیمت اساسا به عنوان یک سوپاپ فرار برای نفت مسدود شده توسط تحریم های اتحادیه اروپا و بریتانیا طراحی شده که شرکت های این حوزه ها را ازحمل، تامین مالی یا بیمه محموله های نفت روسیه در هر نقطه جهان از 5 دسامبر منع می کند. ایالات متحده در هراس است که این محدودیت ها نفت را در داخل روسیه به دام انداخته و قیمت گذاری جهانی را افزایش می دهد. بنابراین وزارت خزانه داری طرحی را دنبال کرده تا در صورت قیمت گذاری محموله در سقف تعریف شده یا کم تر از سقف، امکان دسترسی کشتی ها به این خدمات را فراهم کند.

اما و اگرهای طرح آمریکایی

تاکنون دولت های عضو گروه هفت و اتحادیه اروپا اصولا این ایده را تایید کرده اند هرچند بسیاری از جزئیات حل نشده باقی مانده از جمله این که سقف چگونه با تحریم هایی که اتحادیه اروپا علیه روسیه اعمال می کند، مطابقت دارد. جنت یلن وزیر خزانه‌داری و والی ادیمو، معاون وزارت مالیه این کشور فاکتورهای اصلی را که باور دارند باید برای تعیین سقف تعیین کنند، بیان کردند.

به عنوان نقطه شروع ادیمو گفته که قیمت باید بالاتر از هزینه نهایی تولید روسیه باشد و حتی به چاه های روسی با کم ترین کارآمدی اجازه دهد تا مقداری سود داشته باشند.

 به گفته رائل بللانک، تحلیلگر، تاریخچه بهای نفت نشان دهنده هزینه تحویل برای تولیدکنندگان حاشیه ای روسیه است. به همین دلیل برای اطمینان از سودآوری تولید کنندگان، شاید باید هزینه های لجستیکی و تحویل را بر عهده فروشنده قرار داد؛ هزینه ای که در حدود 50 دلار به ازای هر بشکه است. مقام های خزانه داری با گذشت زمان اندکی زبان خود را در باب جایی که می خواهند کف بهای سقف احتمالی را کاهش دهند، تغییر داده اند. در اوایل، مقام ها پیشنهاد کردند که قیمت را کمی بالاتر از هزینه تعریف کنند. اخیرا آدیمو در یک مصاحبه تلویزیونی گفت که ایالات متحده می خواهد آن را بسیار بالاتر از قیمت تولید تعریف کند.

براساس داده های آرگوس که نشان دهنده بهای محموله های تحویلی به مراکز پالایش نفت اروپایی در اطراف آگوستای ایتالیا و روتردام هلند است، قیمت نفت خام اورال روسیه در سال جاری کمی بالاتر از 81 دلار در ازای هر بشکه بوده در مقایسه با 69 دلار در سال 2021.خزانه داری به قیمت ها در تاریخ به عنوان راهنمایی برای کاهش هرگونه افزایش قیمت های اخیر ناشی از حمله روسیه به اوکراین که نگرانی های عرضه را افزایش می دهد، نگاه می کند.این مقوله به تعیین قیمتی که روسیه در گذشته پذیرفته، کمک خواهد کرد. موسسه S&P’s LeBlanc گفته که با توجه به این که هدف از کل این است که تولید بشکه ها به سمت بازار جهانی جریان یابد، هر اندازه سقف بالاتر باشد، شانس بیشتری برای آنها خواهد بود.

بایدن به دنبال  برگ برنده

این تصمیم ها در حالی اتخاذ می شود که امروز در آمریکا رقابت میان دو حزب دموکرات و جمهوری خواه در آستانه انتخابات میان دوره ای کنگره افزایش یافته؛ کارزاری که حزب دموکرات به واسطه محبوبیت پایین جو بایدن و همچنین افزایش بهای انرژی که زمینه ساز تورم شده، شانس کم تری برای پیروزی و به دست آوردن اکثریت دوباره کنگره را دارد. از همین رو بایدن در تمامی کمپین های حمایتی بر کاهش بهای انرژی تاکید کرده چرا که در صورت تحقق این مقوله، دموکرات ها  و بایدن برگ برنده ای برای پیروزی در رقابت ها در اختیار دارند.

در صورتی که گزینه های دولت آمریکا برای کاهش بهای انرژی اجرایی نشود، در آن صورت می توان پیش بینی کرد که دموکرات ها شانس خود را برای داشتن اکثریت از دست خواهند داد؛ رخدادی که طبیعتا برای اوکراین و ایران چندان خوشایند نیست. چرا پیروزی جمهوری خواهان از منظر اوکراین بعنی پایان ارسال تجهیزات نظامی بیشتر به کی یف و برای ایران به معنای پیچیده تر شدن کلاف رایزنی های هسته ای برای احیای توافق.