تجربه متفاوت محمدرضا جلایی پور از زندان
به گزارش اقتصادنیوز در بخشهایی از نامه آمده است:
*روزهای اول تجربه زندان، روزهای شکستنِ اجباری بسیاری از عاداتِ بیرون از زندان و جایگزین شدن عادات جدیدِ زندان است. کسانی که فراتر از عادت، به هر چیزی اعتیاد داشته‌اند (از مخدرات تا حتی بالش‌شان) بزرگترین سختی و حتی شکنجه دوران بازداشت انفرادی‌شان همین ترک اجباری اعتیادهای‌شان است. اگر فعال مدنی و سیاسی هستید تلاش کنید به هیچ چیزی معتاد نشوید تا اگر ناعادلانه بازداشت انفرادی شدید کمتر اذیت شوید.
*شخصا فعالانی را می‌شناسم که انواعی از اعتیاد و عادات قبلی، انفرادی را برای‌شان تحمل‌ناپذیر کرد و منجر به اعتراف دروغ شد.
*شخصا خوشبختانه به چیز یا رفتاری اعتیاد نداشتم اما از حیث عاداتی که در زندان می‌شکنند، تجربه بازداشت‌های انفرادی‌ام در ۸۸ و ۹۸ و ۹۷ با تجربه کنونی اولین زندانِ عمومی‌ام کاملا متفاوت بود.
*در کنار عادات دلپذیری که با زندان می‌شکنند و مهم‌ترین هزینه زندانی شدن‌اند، عادات نامطلوبی هم هستند که زندان می‌شکند. در تجربه کنونی خواستنی‌ترین خرقِ عادتی که با زندان تجربه کردم قطع همهمه بلاوقفه و مدام آنلاین و هیاهوی دیجیتال و ارتباطات و رسانه‌های الکترونیک است و آرامش و تمرکز بیشتری که می‌آورد. به خصوص وقتی توالی تعطیلاتِ رسمی حتی روزنامه کاغذی را هم از منابع خبری زندان حذف می‌کند، سطحی از سکوت و کنترل ذهن ممکن می‌شود که چنان دلپذیر است که حس می‌کنی برای تداومش حتی بعد از آزادی هم بهتر است ساعت اتصال به اینترنت و در معرضِ هیاهوی خبر و اطلاعات و در دسترس تماس دیگران بودن را محدود و کنترل شده نگه داری.
*همهمه آنلاین و هیاهوی رسانه‌های اجتماعی و ماهواره‌ای، اگر کنترل نشود، واقعا برای بهداشت روانی و بهباشی معنوی مضر است و برای دریافت خبر به میزان لازم، محدود‌سازی ساعاتِ مجاز روزانه برای خبرخوانی و اکتفا به دو، سه منبع با کیفیتِ معتبرِ کم هیاهوی خبر، هم تا‌ثیر ملموسی بر افزایش رضایت و تمرکز و آرامش ذهنی‌مان دارد و هم قدرت ذهنی و زمان بیشتری را برای متمرکز شدن بر آنچه به خود و دیگران خیر و لذت بیشتری می‌رساند، آزاد می‌کند.
