دفاع رسانه اصلاح طلب از اعدام محسن شکاری! /کسی که از شرق تهران به غرب شهر می رود و در برابر ضابط دادگستری چاقو می کشد، دفاع از خود کرده است؟
به گزارش اقتصادنیوز، منصور مظفری مدیرمسئول روزنامه آفتاب یزد در یادداشتی با عنوان کردن این نکته که خودش حقوقدان و وکیل دادگستری است نوشت:
اجرای حکم اعدام یکی از اغتشاشگران و هجمه‌ای که از سوی خارج نشینان معاند و رسانه‌های لندن‌نشین و برخی فریب خوردگان داخلی صورت می‌گیرد نشان داد قوه قضائیه در اجرای مطالبه مردمی، مسیردرستی را طی می‌کند و این هجمه‌ها گویای این است که قانون سراغ تحریک‌کنندگان و آشوب‌‌طلبان برای مجازات و جبران خسارت به اموال عمومی خواهد رفت.
ماده 272 قانون مجازات اسلامی در تعریف محاربه چنین می‌گوید: «محاربه عبارت از کشیدن سلاح به قصد جان، مال یا ناموس مردم یا ارعاب آنهاست، به نحوی که موجب ناامنی در محیط گردد...»
1-از عبارت «کشیدن سلاح» در ماده 272 مشخص است که نیازی به استفاده عملی از آن نیست و صرف نمایان ساختن آن کفایت می‌کند. لذا رکن اساسی محاربه کشیدن سلاح به قصد جان، مال یا ناموس مردم یا ارعاب آنهاست.
2-منظور از سلاح اعم از اسلحه سرد
یا گرم (بند 1 و 2 تبصره ماده 651 قانون مجازات اسلامی: انواع اسلحه گرم از قبیل تفنگ و نارنجک - انواع اسلحه سرد از قبیل قمه، شمشیر، کارد، چاقو و پنجه بوکس) است.
قاعدتا هر چیزی که در عرف به عنوان وسیله تهدید علیه جان باشد، سلاح محسوب می‌گردد البته در این خصوص قاضی دادگاه رسیدگی‌کننده باید تشخیص دهد.
3-براساس ماده 279 قانون مجازات اسلامی یکی از مواردی که محاربه صدق می‌کند، ارعاب مردم با کشیدن سلاح به نحوی که موجب ناامنی در محیط گردیده است. لذا در فرضی که مردم از کشیدن سلاح دچار رعب و وحشت شده و ناامنی در محیط ایجاد گردد رکن مادی جرم محاربه محقق شده است.
4-گفتنی است؛ جرم محاربه از آن جهت که موجب رعب و وحشت مردم می‌شود، جزو جرائم علیه امنیت و آسایش عمومی است.
5-کسانی که اشاره به مواد 614 و 618 قانون مجازات اسلامی می‌نمایند یکبار دیگر این دو ماده قانونی و ماده 272 و آنچه که موجب رعب و وحشت مردم شده است را مقایسه نمایند.
6-مجازات آشوبگران و کسانی که ایجادکننده رعب و وحشت میان مردم بودند از مطالبات ملی است و تسریع در اجابت از مطالبه مردمی موجب تقدیر است. اینکه چرا عده‌ای نگران اجرای عدالت هستند نمی‌دانیم.
7- استناد برخی دیگر به ماده 157 قانون مجازات اسلامی است. باید پرسید فردی که از شرق تهران برای ایجاد آشوب و راهبندان به غرب تهران می‌رود و سلاح سرد به قصد ارعاب مردم می‌کشد و ضابط دادگستری در جهت مقابله با او برمی‌خیزد آیا اینجا دفاع مشروع رخ داده است؟! مگر ضابط بیش از آنچه که وظیفه‌اش در ایجاد نظم و زدودن هراس و وحشت بین مردم بوده است انجام داده؟
لذا باید به نحوی از مواد قانونی حرف زد که موجب سردرگمی عامه نگردد.
8-نگرانی از نهادهای به اصطلاح حقوق بشری و کشورهای خارجی مدعی حمایت از مردم، برخی را نگران کرده است. دراین‌باره باید گفت این نهادهای بین‌المللی در 43 سال پس از پیروزی انقلاب اسلامی در چه زمانی کنار مردم بوده‌اند؟ از جنگ 8 ساله که کشورهایشان انواع سلاح‌های جنگی و شیمیایی را در اختیار صدام حسین قرار دادند تا سکوتشان در برابر کودک‌کشی‌های رژیم صهیونیستی و داعش و ایضاً ترورهای خونین منافقین در کشور علیه مردم، کدام‌یک از این نهادهای مدعی سکوت خود را شکسته و آن را محکوم کردند؟ لذا بهتر است این افراد در این باب نگران نباشند بلکه در کنار مردم در جهت اجابت مطالبه ملی که همان مجازات سلب‌کنندگان آسایش است قرار گرفته و اگر اعتراض هم وجود دارد از طریق مسالمت‌آمیز بیان شود. لازم است در پایان بیان کنم بنده خود به بسیاری از امور معترض هستم. اما بیان اعتراض و نقد راه و اصول خود را دارد.
