کشف یک روش تازه در علم اقتصاد برای کنترل تورم توسط آقای نماینده؛ اعدام!
به گزارش اقتصادنیوز به نقل از عصرایران، «ای مجلس، ای قوه قضائیه و ای دولت؛ آیا وقت آن نرسیده که چهار نفر از انگل هایی که در فضای اقتصادی خون مردم را در شیشه می کنند در ملأ عام و در اسرع وقت به دار مجازات بیاویزیم؟ به خدا اگر چنین کنیم و مفسدین اصلی اقتصادی را همانند محاربین اغتشاشات به دار مجازات بیاویزیم امید و اعتماد جدید در دل مردم ایجاد خواهد شد و فضای دزدی و سوداگری اقتصادی فروکش کرده و تورم کنترل خواهد شد.»
جملات بالا بخشی از نطق میان دستور محمدتقی نقدعلی در مجلس است.
می‌بینید یک روش تازه در اقتصاد برای کنترل تورم پیدا شده است و آنهم «اعدام» است. واقعا باید به این نماینده مجلس تبریک گفت که فصل تازه‌ای را در علم اقتصاد گشود.
تذکر یک نماینده مجلس به دولت: در تیم اقتصادی تجدیدنظر شود
دیر نباشد که دوستان مدعی شوند دیگر کشورها در دیدارهای دو جانبه و چندجانبه خواستار فراگیری این روش اقتصادی خشن هستند.
اما به حجت الاسلام نقد علی باید گفت، در سال 97 سلطان سکه اعدام شد. آن زمان سکه سه و نیم میلیون تومان قیمت داشت و حالا چهار سال بعد همان سکه از مرز 20 میلیون تومان گذشته است. اگر اعدام برای مسائل اقتصادی جواب می‌داد که الان سکه یک میلیون تومان بود و دلار به زیر 3 هزار تومان رسیده بود.
عجیب است که برخی از نمایندگان مجلس به جای ارائه راه‌حل‌های علمی و اتخاذ سیاست‌های غیرتنش‌زا برای کنترل تورم و اقتصاد کشور چنین نسخه‌هایی می‌پیچند. اعدام کدام مشکل اقتصاد را درست کرده است که تورم دومی آن باشد.
در این سال‌ها، چندین متهم اقتصادی اعدام شدند، اختلاس به پایان رسید؟ یا ارقام به جایی رسید که هوش از عقل مردم برد.
در ماه‌های پایانی سال هستیم، دولت هنوز بودجه سال آینده را به مجلس تحویل نداده است، دلار هر روز رکورد می‌شکند و سکه دست نیافتنی شده است و با تمام این معضلات شاهد سخنان شاذ و شاخدار برخی مسئولان هستیم.
البته بر این نماینده مجلس حرجی نیست وقتی رئیس جمهور مدام در حال دستور دادن است و فکر می‌کند با دستورات او، مشکلات اقتصاد حل و تورم کاهش پیدا می‌کند.
اقتصاد طوفان زده ایران، احتیاج به تدبیر داخلی و آرامش در سیاست خارجی دارد. تا این دو فراهم نشود، آش همین آش است و کاسه همین کاسه. هر چه اعدام کنید و یا مدام امضا پای کاغذ بیندازید و دستور دهید، اقتصاد ایران به سامان نخواهد شد.
بازار و معیشت مردم، تصمیمات درست و عقلانی می‌خواهد و با حلوا حلوا کردن، دهن مردم شیرین نمی‌شود.
