قرآن کریم اشاره‌‌ای به حرام بودن بی‌حجابی ندارد

بخش‌های مهم این گفت‌وگو را در ادامه می‌خوانید: 

• در قرآن کلمه حجاب نداریم و فقط به «خمر» و «جلابیب» أمده است. در واقع واژه «حرمت» که همان بی حجابی است، درقرآن نیامده است. همچنین آیه «قُل لِّلْمُؤْمِنِینَ یَغُضُّوامِنْ أَبْصَارِهِمْ وَیَحْفَظُوا فُرُوجَهُمْ ذَلِکَ أَزْکَی لَهُمْ إِنَّ اللَّهَ خَبِیرٌبِمَا یَصْنَعُونَ» به معنای این است که هم مرد و هم زن چشم طمع به ناموس مردم نداشته باشند که این را هم نمی‌توان درباره بحث حجاب استفاده کرد؛ بنابراین باید گفت، قرآن کریم اشاره‌ای به حرام بودن بی حجابی ندارد.
• در ایرانِ قبل از اسلام زنان نوعی پوشش داشتند که آنهم بستگی به جفرافیا و شرایط دیگر دارد. به عنوان مثال، در رودبار زنان ۵۰ سال پوشش شان طوری بود که یک وجب بالاتر از پای شان نمایان بود. در کل پوشش زنان به شرایط زمانی و مکانی ربط دارد.
• نکته مهم این است که نمی‌توانیم با چماق، چوب، باتوم، زندان و جریمه زنان را مجبور به با حجاب بودن کنیم. یعنی این روش‌های خشن در هیچ جاری قرآن و اسلام نیست. «لا إکراه فی الدین» اصلاً زنان گناه می‌کنند. مردم را به دلیل بی نمازی جریمه می‌کنید؟ با زور چماق می‌توان مردم را نمازخوان کرد؟ حتماً نه؛ بنابراین بگیر و ببند راه درستی برای محجبه کردن زنان جامعه نیست.
• من به عنوان روحانی ۸۰ ساله که تحصیلاتی که آقایان با آن‌ها خودشان را مرجع می‌دانند،۳۰ سال پیش گذرانده ام و قویاً می‌گویم، فشار به زنان نه تنها آن‌ها را به حجاب خوش بین نمی‌کند، بلکه زنان ایرانی را از دین زده می‌کند.
• این روزها روزهایی است که مردم فشارهای زیادی را تحمل می کنند. گرانی های سرسام آور نه تنها معیشت را، بلکه تاًمین هزینه های بهداشت، درمان، آموزش و ازدواج و ... را برای عده زیادی از مردم دشواتر از هر دشواری کرده است. در چنین حالتی اینکه همه سیستم نظام تصمیم گیری فقط روی حجاب تمرکز کنند، بی شک موجی از ناامیدی و البته بی اعتمادی را در جامعه رواج خواهد داد. با این توضیح که بی اعتمادی به مانند سمی مهلک می تواند کشور را با تهدیدهایی جدی روبرو سازد.