معمای بقای امارت اسلامی طالبان/ سردرگمی اپوزسیون؛ تشتت در دیدگاه بدیل

به گزارش اقتصادنیوز، در حالی که طالبان به واسطه مقوله هایی چون جنایات علیه بشریت، صادرات مواد مخدر، اسلحه، و تروریسم قدرتشان را در افغانستان تثبیت کرده اند، مخالفان این گروه تنها با اعلان جنگ قادرند راهی از بن بست حاکم پیدا کنند.در همین راستا، اسماعیل خان، که در اواسط دهه 70 زندگی خود دارد، در گردهمایی دوشنبه، پایتخت تاجیکستان، گفت که دو راه برای آزادی افغانستان وجود دارد: گفت‌وگو یا جنگ. او گفت که مذاکره با طالبان هرگز کارساز نبوده است. پس جنگ تنها گزینه باقیمانده است.

چرایی انزوای منتقدان طالبان

دوشنبه میزبان دومین دوره گفتگوهای امنیتی هرات بود. قرار بود این گردهمایی، بیش از دو سال پس از تسلط مجدد طالبان بر افغانستان، فرصتی برای گروه‌های مخالف مختلف باشد تا طرحی جهت اصلاح مسیر نگران‌کننده این کشور ارائه کنند.در عوض، جنگ داخلی، قوم گرایی، ایده‌های نگران‌کننده‌ای را برای برای آینده ترسیم کرد. فارین پالسی نوشته، این مقوله که چهره های برجسته افغان قادر به فراتر رفتن از کیش های شخصیتی و جاه طلبی های شخصی شان برای آینده کشور ویران شده خود نیستند، غم انگیز است. در نشست‌های منظم، که اغلب توسط اتاق‌های فکر و سازمان‌های دموکراسی برگزار می‌شود، چهره های برجسته افغان رقابت‌های خود را به نمایش می‌گذارند، در حالی که = نتوانستند فضایی برای تغییر نسل ایجاد کنند. رحمت الله نبیل، رئیس سابق سرویس های امنیتی افغانستان در دوران جمهوری، از فقدان شفافیت، بینش و اجماع - در میان اپوزیسیون و در کل جهان انتقاد کرد و گفت که نبود این سه گزاره به طالبان اجازه داده تا قدرت خود را تثبیت کند.

ترکش های بازگشت طالبان به افغانستان

چند صدایی میان مخالفان در حالی است که شواهد وحشی گری طالبان در قبال مردم افغانستان و تهدید آنها برای امنیت جهانی در این دو سال ثبت شده است. چندین آژانس مرتبط با سازمان ملل از نقض مداوم حقوق بشر، تولید و صادرات هروئین و مت آمفتامین و حمایت از گروه‌های تروریستی توسط طالبان در سراسر منطقه و حتی اروپا نوشته اند. دولت مجارستان می گوید که طالبان در قاچاق افراد برای جمع آوری پول جهت ترور دست دارد. نبیل تاکید داشت که در منطقه ای درگیر سلاح هسته ای، طالبان می تواند برای به دست آوردن این سلاح هولناک گام هایی جدی بردارد، اما نه برای استفاده، برای سود. ناظران می گویند عدم توجه بین المللی به تهدید تروریسم در افغانستان، زمینه را برای آنچه هانس یاکوب شیندلر، مدیر ارشد پروژه مبارزه با افراط گرایی مستقر در برلین و نیویورک، از آن تحت عنوان "بازگشت گذشته به آینده" یاد می کند، فراهم کرده است.

برخی از کشورهایی که برای ضربه زدن به آمریکا  از بازگشت طالبان حمایت کردند، خطرها را افزایش داده اند. پاکستان، که از طالبان برای خنثی کردن جاه‌طلبی‌های هند برای رهبری منطقه‌ای حمایت می‌کرد، از حملات تروریستی متعدد توسط گروه وابسته به کابل، بالاخص تحریک طالبان پاکستان، که هدف آن از بین بردن دولت پاکستان بود، آسیب دیده است.تاجیکستان که همیشه محتاط و در عین حال عمل گرا است، تهدید طالبان را درک می کند، زیرا در سال جاری چندین حمله را خنثی کرد و اسلحه، مهمات، مواد و پول نقد را ضبط. طالبان بمب گذاران انتحاری و گروه افراطی ضد تاجیکستانی وابسته به جماعت انصارالله را در مناطق مرزی مشترک خود مستقر کرده است.

انتقادها از «خان»

اما در شرایطی که سازمان‌های بین‌المللی از کار افتاده‌اند، چه گزینه‌هایی وجود دارد؟ شیندلر در گفتگو با فارین پالیسی گفت که سازمان ملل متحد با محدودیت مواجه است: از یک سو، این سازمان گروگان مجازی است و برای امنیت کارمندان خود در افغانستان به طالبان وابسته است و در عین حال در جستجوی راهی برای کاهش بحران انسانی است، "اما چالش‌های واقعی پس از بازگشت طالبان وجود دارد. «خودارزیابی» جدید سازمان ملل هیچ آینده جدیدی را برای آینده پس از طالبان ارائه نمی دهد.

پاسخ‌های کمی در دوشنبه ارائه می‌شد. اسماعیل خان در حالی که رهبری یک گروه نظامی در هرات را بر عهده داشت توسط طالبان دستگیر شد و اکنون در ایران زندگی می کند. به غیر از شکارچیان سلفی، بسیاری از حاضران در کنفرانس از حضور خان ناامید شدند و او را تجسم گارد قدیمی شکست خورده می دانستند.یکی از نمایندگان که نخواست نامش فاش شود، گفت: بازگشت اسماعیل خان تفاوتی را ایجاد نخواهد کرد. خان ظاهراً نماینده شورای عالی مقاومت ملی، ائتلافی از جنگ سالاران مانند عبدالرشید دوستم بود. معاون سابق رئیس جمهور، عطا محمد نور؛ و دیگر شخصیت‌های منطقه‌ای و قومی که از حمله رعد آسای طالبان گریخته‌اند و چیزی به غیر از بازپس‌گیری دارایی و اعتبار خود را نمی‌خواهند.

غایب بزرگ

احمد مسعود، رهبر محبوب جبهه مقاومت ملی (NRF)، علیرغم حضورش در دوشنبه در اجلاس غایب بود. دستیارانش گفتند که او مشغول است. بسیاری از جوانان افغان که به او به عنوان رئیس جمهور آینده امید داشتند، اکنون شاهد کیش شخصیتی هستند که آینه پدرش، رهبر سابق ائتلاف شمال، احمد شاه مسعود است. به واسطه رویکرد آمریکا، اکثر دولت های غربی از مقاومت مسلحانه علیه طالبان حمایت نخواهند کرد. شیندلر گفت که بی میلی برای بازگشت به جنگ در افغانستان قابل درک است، اما شما می توانید با گروه های مخالف تماس بگیرید و مطمئن شوید که وقتی آنها گرد هم می آیند، چه کسانی باید در داخل خیمه حضور داشته باشند تا ظهور دیدگاه بدیل برای افغانستان فراتر از مرزها را تسهیل کنند.