سال 2024؛ آزمونی برای دموکراسی/ چگونه دیکتاتورها با تکیه به شبکه‌های اجتماعی فرصت سازی می‌کنند؟

به گزارش اقتصادنیوز، حدود نیمی از جمعیت جهان، یا حدود 4 میلیارد نفر، در آستانه انتخابات قرار دارند. انتخاباتی که آزمونی است برای دموکراسی.بیش از یک دهه است که بیم آن می رود که دموکراسی به عنوان یک آرمان سیاسی بیمار شود و دولت ها به ارزش های لیبرال خیانت و اقتدارگرایی رایج گردد. تا 14 فوریه، زمانی که مردم اندونزی به پای صندوق‌های رای رفتند، تخمین زده شد که کشورهایی در مجموع دارای 770 میلیون نفر در رأی‌گیری شرکت کرده‌اند (یا شهروندان خود را از انجام این کار منع خواهند کرد.

آزمونی دشوار برای دموکراسی

به نوشته اکونومیست، شواهد نشان می دهد، از یک جهت، دموکراسی در حال مدرنیزه شدن است: یک انقلاب تکنولوژیک در حال وقوع است، زیرا ویدئوهای کوتاه و پیام های گروهی مبارزات سیاسی را در سراسر جهان دگرگون می کند (هوش مصنوعی، از جمله «دیپ فیک» در همه جا قابل مشاهده است، اما تاکنون تعیین کننده نیستند). با این حال، از جنبه ای دیگر، دموکراسی به عقب بازگشته است، از پاکستان، جایی که هرج و مرج پس از نظرسنجی مشکوک چند روز پیش هنوز در حال گسترش است، تا السالوادور کوچک. تعداد نگران کننده ای از انتخابات درگیر تداخل و یا حتی تعلیق هستند.

نه کشور انتخابات برگزار کرده یا کارزار را حالت تعلیق درآورده اند. فعلا فنلاندی ها رئیس جمهور جدید خود را انتخاب کردند. هفته گذشته، آذربایجان و السالوادور، مانند پاکستان وزین، نظرسنجی هایی برگزار کردند. بعد اندونزی پرجمعیت است. رای ها ادامه خواهند داشت. در ماه مارس، انتخابات ریاست جمهوری روسیه برگزار می شود (ولادیمیر پوتین با یک نتیجه بسیار شگفت انگیز به پیروزی خواهد رسید). پس از آن احتمالاً در ماه آوریل در هند و سپس در پارلمان اروپا رأی گیری خواهد شد.در میان مشکلات دموکراتیک، نمونه ای که آمریکا در انتخابات نوامبر خود ایجاد می کند، بیش از هر زمان دیگری اهمیت دارد. در واقع، رقابت در آمریکا از اهمیت بالایی برخوردار است: اینکه آیا امسال سال عقب‌نشینی دموکراتیک است، به طور نامتناسبی به این یک رأی و رویدادهای پیرامون آن بستگی دارد. همه نگاه ها به رویارویی احتمالی دونالد ترامپ و جو بایدن دوخته خواهد شد.

بیم ها و امیدها

نتایج انتخابات تاکنون به سه دسته تقسیم می شود: آزاد و منصفانه. شکست‌ها و نتایج نامعلوم. از دسته اول شروع کنید. براساس آرای به دست امده از انتخابات تایوان، ویلیام لای چینگ تی، از حزب دموکراتیک مترقی (dpp) پیروز شد. چین از حزب دموکراتیک خلق خوشش نمی‌آید، زیرا ادعای حاکمیت چین بر تایوان را رد می‌کند، اما علیرغم تهدیدهای چین، رای‌دهندگان مرعوب نشدند. لای در راهپیمایی پیروزی خود اعلام کرد: «تایوان به تمام جهان می‌گوید که بین دموکراسی و استبداد، ما طرف دموکراسی را انتخاب می‌کنیم». یکی دیگر از انتخابات شفاف در فنلاند بود که نتایج آن در 11 فوریه اعلام شد. همانطور که ما این داستان را منتشر کردیم، نامزد پیشتاز در نظرسنجی‌ها برای انتخابات ریاست‌جمهوری، یک لیبرال طرفدار ناتو، الکساندر استاب بود.

دسته دوم شامل ناکامی ها و می شود. پاکستان با بیش از 230 میلیون نفر جمعیت و سابقه مداخلات سیاسی توسط نیروهای مسلح، در صدر این فهرست قرار دارد. محبوب ترین سیاستمدار، یعنی عمران خان، ماه ژانویه به اتهامات ساختگی به سه حبس متوالی محکوم شد. اما امروز حامیان خان به یک پیشتازی شگفت انگیز دست یافته اند. محتمل ترین نتیجه در حال حاضر این است که ارتش از مانورهای قانونی استفاده کند تا اطمینان حاصل کند که نامزد مورد نظر خود، نواز شریف، قدرت را به دست می گیرد. در یکی دیگر از غول های آسیایی، بنگلادش، یک نظرسنجی در 7 ژانویه نشان داد که شیخ حسینه که به مدت 15 سال به طور مداوم در قدرت بود، پس از آن که بسیاری از مخالفان روز انتخابات را در زندان گذراندند، پیروز شد. حزب او 222 کرسی از 299 کرسی مورد رقابت را به دست آورد. مخالفان اصلی انتخابات را تحریم کردند. این کشور اکنون در عمل یک کشور تک حزبی است.

کارزارهای پرچالش

در 5 فوریه سنگال که مدتها به عنوان ستون قانون اساسی در آفریقا تلقی می شد، انتخابات خود را به حالت تعلیق درآورد و رئیس جمهور آن مکی سال که زمانی به عنوان مدافع ارزش های لیبرال تلقی می شد، به سمت دیکتاتوری حرکت کرد. در ابتدا قرار بود مالی در 4 فوریه انتخابات برگزار کند که این کارزار به حالت تعلیق درآمد. در آن سوی اقیانوس اطلس، در 4 فوریه، «باحال ترین دیکتاتور جهان»، نایب بوکله از السالوادور، دومین دوره ریاست جمهوری خود را می گذراند. پس از سرکوب خشونت‌های گروهی، او محبوبیت زیادی پیدا کرد، اما محدودیت‌های قانون اساسی را برای ایستادگی در نظر گرفت. در انتخابات آذربایجان، الهام علی اف، بیش از 90 درصد آرا را به دست آورد.

دسته سوم شامل نظرسنجی های نامشخص است. اندونزی در این ردیف قرار دارد: شرایط پیرامون انتخابات نشان می‌دهد که شخصیت دموکراتیک این کشور پرحاشیه است. جوکو ویدودو، رئیس‌جمهور مستعفی، تلاش می‌کند پس از تغییر قانون اساسی، کنترل سلسله‌ای را اعمال کند تا پسرش را به عنوان رقیب پیروز احتمالی، پرابوو سوبیانتو، انتخاب کند. پرابوو به خاطر اقدامات سربازانش در زمان ژنرال سوهارتو، دیکتاتوری که در سال 1998 برکنار شد، در جنایات علیه بشریت و جنایات جنگی دست داشته است. شکایت هایی از ارعاب دولت و سایر اشکال مداخله در طول مبارزات انتخاباتی وجود دارد. اندونزی در خطر برداشتن یک گام به عقب از روحیه اصلاح طلبی است که پس از پایان حکومت سوهارتو حاکم شد. با توجه به این شرایط، اگر پرابوو نتواند در دور اول در 14 فوریه پیروز شود، در واقع نشانه سلامت دموکراتیک خواهد بود.

فن آوری در خدمت اقتدارگرایان

ین ایده که دموکراسی در سراسر جهان تحت فشار است، جدید نیست. اما این که چه چیزی می تواند زمینه ساز لغزش بیشتر شود، متغیر است. یک احتمال، فناوری است. یکی از ویژگی‌های بارز اکثر کمپین‌ها، نقش پلت‌فرم‌های فناوری جدیدتر بوده است: TikTok، برنامه ویدیویی فرم کوتاه تحت کنترل چینی، حدود یک میلیارد کاربر در سراسر جهان دارد و بسیار مهم است. پرابوو تصویر خود را با ویدئوهایی بازسازی کرده که محبوب ترین آنها بیش از 20 میلیون بار دیده شده است. در هند، جایی که TikTok ممنوع است، یوتیوب فیس بوک را به عنوان پلتفرم انتخابی جایگزین کرده است، در حالی که ویژگی یادداشت صوتی واتس اپ به افراد بی سواد امکان دریافت تبلیغات را می دهد. این امکان وجود دارد که این تغییرات به نفع قدرتمندان و اقتدارگرایان باشد، زیرا به آنها اجازه می دهد بدون بررسی دقیق ارتباط برقرار کنند. آنها همچنین منابعی برای دستکاری گروه های پیام خصوصی با استفاده از ارتش پروکسی ها و ربات ها برای انتشار اطلاعات جعلی دارند.

در همین حال، بسیاری از اجبارها شامل تاکتیک‌های پیش پا افتاده‌تر است. در گذشته اقتدارگرایان از انتخابات اجتناب می کردند یا صندوق های رای را پر می کردند. امروز آن‌ها دموکراسی مبتنی بر قانون اساسی را حفظ می‌کنند و به جای آن از «قانون» استفاده می‌کنند، برای مثال از طریق دادگاه‌ها که نامزدهای مخالف را رد صلاحیت می‌کنند. در بنگلادش، پاکستان، سنگال و جاهای دیگر، سیاستمداران رقیب توسط دادگاه‌ها به نام حاکمیت قانون از رقابت محروم شده‌اند. پس از سرکوب برنامه‌های انتخاباتی سنگال، آقای سال اعلام کرد که این کشور به «گفت‌وگوی ملی» برای ایجاد «شرایط برای یک انتخابات آزاد، شفاف و فراگیر» نیاز دارد.

دو انتخابات بزرگ، آزمون اسیدی برای وضعیت دموکراسی خواهد بود. در هند، پرجمعیت ترین دموکراسی، نارندرا مودی برای سومین دوره در مسیر نخست وزیری قرار دارد. او یک سیاستمدار محبوب است که بر اقتصاد با رشد سریع نظارت دارد. اما فعلا  روزنامه‌نگاران تعقیب شده‌اند، مسلمانان مورد آزار و اذیت قرار گرفته‌اند و سیاستمداران مخالف در معرض تحقیقات و دستگیری‌ قرار دارند. کشور دیگری که باید تماشا کرد، آمریکاست که چراغ راه آزادی بوده و در مواقعی به طور فعال دموکراسی را در سطح جهانی ترویج کرده است. در حالی که احتمالاً هجوم به ساختمان کنگره در 6 ژانویه 2021 تکرار نخواهد شد، بخش‌هایی از قانون اساسی، به ویژه دادگاه‌ها، تحت فشار قرار خواهند گرفت، زیرا بسیاری از پرونده‌ها علیه ترامپ در بحبوحه مبارزات انتخاباتی شدید مطرح می‌شوند. اگر او پیروز شود، توجه به این موضوع معطوف خواهد شد که آیا نهادهای آمریکا به اندازه کافی قوی هستند که در برابر دومین دوره حکومت او مقاومت کنند یا خیر.