چین چگونه آمریکای لاتین را گروگان گرفته است؟

به گزارش اقتصادنیوز، چین در حال حاضر بزرگترین شریک تجاری برزیل، شیلی، پرو و اروگوئه و دومین شریک تجاری بزرگ برای بسیاری از کشورهاست و نزدیک به 20 درصد از کل تجارت آمریکای لاتین را به خود اختصاص داده است. پکن همچنین به یک بانکدار مهم در منطقه تبدیل شده است. چین اکنون یکی از تنها منابع مالی خارجی است که در اختیار آرژانتین، اکوادور و ونزوئلا قرار دارد. پکن از سال 2020 وام‌های بین‌المللی خود را کاهش داده اما هنوز در مواقع اضطراری از پس آن بر می‌آید: تنها در سال 2023، چین دو بار وارد عمل شد تا برای کمک به آرژانتین در پرداخت بازپرداخت‌های صندوق بین‌المللی پول در طول فصل انتخابات پرنوسان، سوآپ ارزی را ارائه کند.

از زمان قدرت گرفتن جو بایدن، رئیس جمهور ایالات متحده در اوایل سال 2021، دولت او تلاش کرده تا تهدیدی را که سلطه زنجیره تامین چین برای ایالات متحده ایجاد می کند، کاهش دهد. در 100 روز اول، بایدن دستور داد تا تجزیه و تحلیل گسترده ای از زنجیره تامین برای چهار حوزه حیاتی امنیت و ثبات اقتصادی ایالات متحده انجام شود: مواد معدنی حیاتی، باتری های با ظرفیت بالا، نیمه هادی ها و داروها. این بررسی نشان داد که مواد معدنی که تلفن‌های همراه و رایانه آمریکایی‌ها را تامین می‌کنند، بیشتر از چین می‌آیند، و همچنین بخشی از مواد فعال که در 120 داروی اساسی وجود دارد. این تجزیه و تحلیل نشان داد که وسایل نقلیه الکتریکی ایالات متحده، پنل های خورشیدی و صنایع توربین بادی چقدر به کارخانه های چینی وابسته هستند.در همین راستا نشریه فارن افرز مقاله منتشر کرده و به فرصت های از دست رفته واشنگتن به واسطه این سیاست پرداخته است. اقتصادنیوز این یادداشت را به سه بخش ترجمه کرده که بخش نخست تحت عنوان «چین چگونه امریکا را دور زد/ خیز پکن در آمریکای لاتین برای واشنگتن چه معنایی دارد؟» منتشر شد و بخش دوم با عنوان«چرا ایالات متحده منطقه کارائیب را نادیده گرفت؟» انتشار یافت. در ادامه بخش سوم و نهایی آمده است.

هزینه فرصت از دست رفته

چین از طریق طرح «کمربند و جاده» و دیگر اقدامات تجاری خود به سرمایه‌گذار و سازنده بزرگ زیرساخت‌های آمریکای لاتین تبدیل شده است. بانک‌های آن شرکت‌های چینی را تأمین مالی می‌کنند که اکنون در بیش از 20 کشور بزرگراه، بنادر، سدهای برق آبی، نیروگاه‌های خورشیدی و شبکه‌های برق می‌سازند. این کشور پروژه های انرژی و معدنی در سراسر منطقه از جمله یک نیروگاه هسته ای 8 میلیارد دلاری در آرژانتین و یک معدن مس 10 میلیارد دلاری در پرو را تامین مالی می کند. در طول دو دهه اول قرن بیست و یکم، این روابط رو به رشد تجاری، مالی و زیرساختی خزانه بسیاری از دولت های آمریکای لاتین را پر کرد.

با این حال، نقش رو به رشد چین در منطقه، خوب نبوده است. با افزایش تجارت آمریکای لاتین با چین، بسیاری از اقتصادهای آمریکای لاتین به طور همزمان تنوع کمتر، پیچیده تر و کمتر برابر شدند. فعالیت اقتصادی چین در قاره آمریکا بی‌طرف است: بین سال‌های 2015 تا 2019، تنها پنج کالا - سنگ آهن، سنگ مس، مس تصفیه‌شده، سویا و نفت خام - تقریباً 70 درصد از صادرات آمریکای لاتین به چین را تشکیل می‌دادند. سرمایه‌گذاری‌های چینی داستان مبهم مشابهی را روایت می‌کنند. سرمایه گذاری مستقیم خارجی پکن در این قاره تا حدودی محدود است و تنها شش درصد از سرمایه خارجی که در 20 سال گذشته به این منطقه سرازیر شده است. این سرمایه گذاری عمدتاً در منابع طبیعی، انرژی و معدن متمرکز شده بود.وام هایی که چین ارائه می کند اغلب مبهم و طاقت فرسا هستند. اگر چین یا شرکت‌هایش احساس نادیده‌انگاری کنند، می‌توانند نرخ‌های بهره را بالا ببرند. این وام ها اغلب با منابع طبیعی به عنوان وثیقه با نرخ های ثابت و زیان آور تضمین می شوند: بین سال های 2009 تا 2021، زمانی که اکوادور مجبور بود بیش از یک میلیارد بشکه نفت به چین بفرستد تا حدود 20 میلیارد دلار وام ارائه کند، تقریباً 5 میلیارد دلار را قربانی کرد. بسیاری از وام دهندگان چینی به آمریکای لاتین، سایر طلبکاران را با تقاضای دریافت مبالغ در صورت نکول، تحت سلطه خود قرار می دهند و راه حل های چند جانبه برای بارهای ناپایدار بدهی های دولتی را متوقف می کنند.

قربانیان خاموش

از سال 2014، آمریکای لاتین درخشش اقتصادی خود را از دست داده است. رشد این منطقه نسبت به سایر بازارهای نوظهور عقب مانده است: اقتصادهای آمریکای لاتین به طور متوسط کمتر از یک درصد در دهه گذشته رشد کرده اند، بسیار کمتر از آفریقا، اروپای شرقی و آسیای جنوب شرقی. این عملکرد کند محرک‌های بسیاری دارد: احتمالاً کووید-19 شدیدتر از هر منطقه دیگری به آمریکای لاتین ضربه زده و بسیاری از دولت‌ها در آنجا تلاش کرده‌اند تا امنیت اولیه جمعیت خود را تضمین کنند. ده‌ها میلیون نفر از مردمان آمریکایی لاتین جایگاه خود را در طبقه متوسط از دست داده‌اند، زیرا دستاوردهای مبارزه با فقر و نابرابری در نیمه اول قرن بیست و یکم تا حد زیادی معکوس شده است.اما چین نیز در این تغییر اقبال نقش داشته است. اهمیت اقتصادی رو به گسترش چین برای آمریکای لاتین، در واقع، بخشی از این واقعیت است. علاوه بر این، کشورهای آمریکای لاتین به سان کشورهای آفریقایی، از صنعتی‌زدایی زودرس رنج برده‌اند، زیرا بخش‌های تولیدی آنها از نظر اندازه و اهمیت اقتصادی قبل از بلوغ اقتصادشان کاهش یافته است.

​ روابط اقتصادی واشنگتن با آمریکای لاتین در حال حاضر به شدت با روابطی که پکن ایجاد کرده است متفاوت است. صادرات آمریکای لاتین به ایالات متحده متنوع تر است و به سمت محصولات پیچیده تر و با ارزش افزوده تر متمایل است. وقتی شرکت‌های آمریکایی در آمریکای لاتین سرمایه‌گذاری می‌کنند، تمایل دارند پول را در بخش‌های با ارزش افزوده بالاتر مانند تولید، خدمات مالی، و فناوری‌های اطلاعات و خدمات بگذارند. این به ایجاد مشاغل پایدارتر و با درآمد بهتر کمک کرده و از پیشرفت های آموزشی حمایت می کند .رهبران ایالات متحده باید از پتانسیل آمریکای لاتین آگاه شوند. مشارکت آمریکا در ژانویه 2023 برای شکوفایی اقتصادی آغازی بود: 11 کشور آمریکای لاتین و کارائیب ابتکار عمل تحت رهبری ایالات متحده را برای تقویت تجارت، سرمایه گذاری و یکپارچه سازی مقررات در سراسر نیمکره غربی امضا کردند. این ابتکارات گام های مثبتی هستند. اما برای اجرای وعده بزرگ آمریکای لاتین باید کارهای بیشتری انجام داد.دسترسی به منابع مالی تنها یک مانع است. اگر شرکت‌های آمریکایی می‌خواهند با چین بر سر زیرساخت‌ها یا سایر قراردادهای دولتی در آمریکای لاتین رقابت کنند، باید قوانین پایه شفاف‌تری برای آنها فراهم شود. در مجموع، کشورهای آمریکای لاتین از نظر شاخص ادراک فساد سازمان شفافیت بین‌الملل و معیارهای حاکمیت قانون پایین‌تر از همتایان آسیایی و اروپای غربی خود هستند.

امنیت ایالات متحده به ثبات اجتماعی گسترده تر آمریکای لاتین بستگی دارد. جرایم سازمان‌یافته – که نه تنها از طریق قاچاق مواد مخدر بلکه از طریق قاچاق مهاجران، آدم‌ربایی و اخاذی نیز انجام می‌شود – توسعه شکننده دموکراتیک منطقه را تهدید می‌کند و مردم را به وحشت می‌اندازد. اغلب اوقات، دستاوردهای غیرقانونی شبکه های جنایی آمریکای لاتین بدون مانع از طریق سیستم مالی ایالات متحده جریان می یابد. شبکه اجرای جرایم مالی وزارت خزانه داری ایالات متحده به کارکنان بیشتری نیاز دارد و باید توجه خود را فراتر از تمرکز محدود بر ضد تروریسم گسترش دهد. جرایم سازمان یافته نه تنها رشد اقتصادی در آمریکای لاتین را سرکوب می کند. کارتل ها به کشتن ده ها هزار آمریکایی کمک می کنند که هر ساله بر اثر مصرف بیش از حد مواد مخدر جان خود را از دست می دهند. ایالات متحده باید ذهنیت محاصره خود را در مورد مهاجرت کنار بگذارد و آن را به عنوان یک مشکل پیچیده منطقه ای درک کند. اگر دولت‌های نیمکره غربی هماهنگ کار کنند، می‌توانند برنامه‌های کمک‌های بشردوستانه و مسکن، مدارس و خدمات اجتماعی را آسان‌تر گسترش دهند. آنها همچنین بهتر می‌توانند برای تغییر سیاست‌های بزرگ‌تر مانند کمک به کشاورزان در آمریکای مرکزی در کاشت محصولات مقاوم‌تر در برابر آب‌وهوا و تامین سرمایه اولیه برای سرمایه‌گذاری‌های تجاری تحت رهبری مهاجران، هزینه کنند.