معمای کوچ پنهان فلسطینی‌ها از کرانه باختری/ نسخه هولناک رادیکال‌های اسرائیل برای سرزمین های اشغالی؛ انتفاضه جدید در راه است؟

به گزارش اقتصادنیوز، از منظر بزالل اسموتریچ، رئیس حزب راست افراطی صهیونیسم اسرائیل، روزهای خوبی پیش روی نیست. در حالی که اسرائیل درگیر جنگ در غزه است، سرنوشت گروگان‌های حماس و حملات حزب‌الله به شمال سرزمین های اشغالی به چالشی جدی برای او تبدیل شده، هرچند باید اذعان کرد که گزاره ها، موجب شده تا اسموتریچ گام هایی را برای تحقق رویای خود جهت الحاق کرانه باختری به سرزمین های اشغالی بردارد. از همین رو به ادعای ناظران، جنگ از بسیاری جهات برنامه های او را تسهیل کرده است.فارین پالسی در این باره یادداشتی نوشته و اقتصادنیوز آن را در دو بخش ترجمه کرده که بخش نخست با عنوان «خواب آشفته رادیکال های اسرائیلی برای کرانه باختری/ متحدان نتانیاهو برای پایان دادن به تشکلات خودگردان خیز برداشتند؟» منتشر شد و در ادامه بخش دوم و نهایی آمده است.

وقتی پلیس سیاسی می شود

مطمئناً اسموتریچ مسئول نظارت بر خشونت شهرک نشینان نیست. مسئولیت آن برعهده همکار راست افراطی او، ایتامار بن گویر، است که عنوان وزیر امنیت ملی را عهده دار شده، پلیس در مورد خشونت شهرک نشینان تحقیق زیادی انجام نداده، اما در زمان بن گویر تظاهر به اجرای قانون کنار گذاشته شده است. بن‌گویر، با درجه‌ای از موفقیت، به دنبال سیاسی کردن پلیس اسرائیل بوده و آن را برای سرکوب معترضان مخالف کابینه تحت فشار قرار می‌دهد و در عین حال خواستار آن است که پلیس در میانه حمله رادیکال ها به کامیون های حاوی کمک به غزه خود را کنار بکشد. تحقیقات اخیر نیویورک تایمز نشان داد که از 32 پرونده ای که از 7 اکتبر در مورد جنایات مختلف از سرقت دام تا تجاوز مورد بررسی قرار گرفته، حتی یک مورد نیز منجر به متهم شدن مظنون نشده است.در مورد ارتش، سربازان مشغول جنگ در غزه و در مرز شمالی سرزمین های اشغالی و همچنین سرکوب فلسطینی ها در کرانه باختری هستند. ارتش می گوید که نیروی انسانی برای متوقف کردن شهرک نشینان را ندارد. اما حقیقت این است که بسیاری از فرماندهان و سربازان در واحدهای نظامی عادی و ذخیره مستقر در کرانه باختری با شهرک نشینان هم صدا هستند. اغلب آنها خود مهاجر هستند. علاوه بر این، پس از حملات حماس در 7 اکتبر، حدود 5500 شهرک نشین برای حفاظت از جوامع خود به وظیفه ذخیره فراخوانده شدند. بسیاری از اسلحه ها و یونیفورم هایی که برای آنها تهیه شده استفاده کرده اند تا فراتر از وظایف رسمی خود برای ایجاد موانع و حمله به فلسطینیان اقدام کنند.

برای اسموتریچ، فروپاشی تشکیلات خودگردان در اولویت قرار دارد. در اینجا، کار او به عنوان وزیر دارایی مطرح می شود زیرا استراتژی خفه کردن قدرت از نظر مالی مطرح است. اسموتریچ قدرت انجام این کار را دارد زیرا تقریباً 60 درصد از درآمدهایی که تشکیلات خودگردان برای پرداخت حقوق و ارائه خدمات به آن متکی است، از گمرکات و سایر مالیات‌هایی است که اسرائیل به نام تشکیلات خودگردان دریافت می‌کند و هر ماه این پول را به رام الله منتقل می‌کند.مدتی بود که اسرائیل از "درآمدهای ترخیص کالا" پولی را که تشکیلات خودگردان برای حمایت از خانواده‌های فلسطینی‌هایی که در زندان‌های اسرائیل نگهداری می‌شدند، کسر می‌کرد. مدت کوتاهی پس از شروع جنگ در غزه، اسموتریچ کسر ماهانه را سه برابر کرد و به 600 میلیون مثقال - حدود 60 درصد از کل انتقال ماهانه - رساند. در اعتراض، تشکیلات خودگردان از پذیرش هرگونه پولی خودداری کرد و مجبور شد دستمزد کارمندان دولت را تا 70 درصد کاهش دهد.اواخر فوریه، فرمولی برای پس انداز پیدا شد که بر اساس آن نروژ موافقت کرد وجوه نگهداشته شده را در یک حساب امانی قرار دهد، بنابراین بهانه ای به تشکیلات داد تا پول را که هنوز در دسترس است بگیرد. با این حال، اسموتریچ ماه گذشته کمپین فشار خود را تمدید کرد و از نتانیاهو خواست تمام نقل و انتقالات را متوقف و از نروژ خواست وجوه سپرده شده را به اسرائیل بازگرداند. اخیراً، او خواستار اتخاذ اقداماتی علیه رهبران تشکیلات خودگردان شد، از جمله اخراج کسانی که مشخص شده به طور قانونی در کرانه باختری زندگی نمی‌کنند.

رادیکال ها در انزوا

اسموتریچ مصمم است تا مشکلات اقتصاد فلسطینی را تشدید کند. این امر نه تنها از نظر مالی تشکیلات خودگردان را تحت فشار قرار می‌دهد، بلکه ممکن است فلسطینی ها را برای مهاجرت بیشتر ترغیب کند. برای این منظور، او و بن گویر همچنین توانسته‌اند مانع از تلاش‌ها برای بازگشت حدود 150 هزار فلسطینی کرانه باختری شوند؛ همان هایی که قبل از 7 اکتبر در داخل سرزمین های اشغالی کار می‌کردند. طبق استانداردهای فلسطینی، این مشاغل به لحاظ مالی هزینه های این گروه را تامین می کرد، بنابراین کنار گذاشتنش شان تأثیر زیادی بر درآمد خانوار و اقتصاد دارد.اسموتریچ اکنون تهدید کرده که با توقف صدور غرامت نامه های معمولی به بانک های اسرائیلی، ضربه دیگری به اقتصاد فلسطین وارد خواهد کرد. روابط بانکی برای اقتصاد فلسطین حیاتی است و جریان سالانه 10 میلیارد دلار از صادرات و واردات فلسطین را امکان پذیر می کند که همه آنها از طریق اسرائیل انجام می شود. اگر اسموتریچ این گزینه را برگزیند، اقتصاد کرانه باختری را به زانو در خواهد آورد.

به ادعای فارین پالسی تشکیلات دفاعی اسرائیل با اکثر اقدامات اسموتریچ مخالف است و نگران است که او شعله های آتش انتفاضه دیگر یا قیام فلسطینی ها را شعله ور می کند. اما تا زمانی که گروه های سیاسی وارد عمل نشوند، توقف رادیکالیسم غیر ممکن است. حتی اگر نتانیاهو بخواهد اسموتریچ را متوقف کند، برای دست نخورده نگه داشتن ائتلاف تحت رهبری خود به حمایت مداوم او نیاز دارد. حزب اسموتریچ هفت کرسی در پارلمان 120 عضوی را به خود اختصاص داده است. اگر او از ائتلاف خارج شود، کابینه نتانیاهو دیگر اکثریت را نخواهد داشت.بنابراین اسموتریچ دست بازی دارد.اما فاقد ماموریت عمومی برای اجرای برنامه اش است.مخاطب طرح های رادیکال این چهره، جمعیت شهرک نشینان است که بیش از 10 درصد از کل سرزمین های اشغالی را تشکیل نمی دهند. بسیاری از جمعیت مهاجران را افرادی تشکیل می دهند که به دلایل اقتصادی به کرانه باختری نقل مکان کرده اند، از جمله هزاران یهودی افراطی ارتدوکس. تصور نمی شود که آنها با ایده (ادعایی)اسرائیل بزرگ همسو باشند. در میان جمعیت، حمایت از الحاق بسیار زیاد نیست: یک نظرسنجی اخیر توسط دانشگاه تل آویو نشان داد که تنها حدود 38 درصد از یهودیان اسرائیلی از این ایده حمایت می کنند،اما اکثریت با این پروژه مخالفت است.