گزینه های اصلی ترامپ برای فدرال رزرو + عکس
به گزارش اقتصادنیوز ، پاول که از سال ۲۰۱۲ عضو شورای سیاستگذاران این نهاد بانکی است، در زمین بازی انقباضیها و انبساطیها، میانهدار است و ریاست او به معنای گذار تدریجی از دوران انبساطی پسابحران به دوره جدید انقباضی است. فلز زرد نیز با سلطه پاول آیندهای کمتر تاریک خواهد داشت. جان تیلور که آخرین برگ رو شده ترامپ بود، همچنان یکی از دو گزینه اصلی وی محسوب میشود.
کارشناسان اقتصادی گذشته علمی او را تحسین میکنند اما اعتقاد شدیدا ضدتورمی و انقباضی او را برای اقتصاد کنونی آمریکا مناسب نمیدانند. فدرالرزرو با حکمرانی تیلور نرخ بهره را بیش از پیش افزایش میدهد و بازار اونس طلا را با حمایت از دلار (کاهش تورم معنای تقویتی برای دلار به همراه دارد) به عقبگرد شدیدی رهنمون خواهد کرد. تحلیلگران، سناریوی فدرالرزرو را تاثیرگذارترین فاکتور هفته لقب داده و هفته آینده را برای طلا با احتمال کاهش نسبی پیشبینی کردهاند.
حذف تدریجی نامزدها
دوره ۴ساله ریاست جنت یلن بر فدرالرزرو آمریکا اول فوریه (بهمن ماه) ۲۰۱۸ میلادی به پایان خواهد رسید. با نزدیک شدن به پایان سال ۲۰۱۷، اخبار مربوط به گزینههای ترامپ بازارهای جهانی را به شدت تحتتاثیر قرار داده است. دونالد ترامپ در اولین اظهاراتش درخصوص نامزد مورد علاقهاش برای ریاست فدرالرزرو، از کوین وارش نام میبرد اما انتقادات شدید هر دو جناح از کاندیداتوری وارش، به علت سابقه نامعتبر علمی و سیاست پولی ضعیف، باعث شد ترامپ تمرکزش را از روی وارش بردارد. نامزد دیگری که از لیست ابتدایی ترامپ کنار رفته، گری کوهن است. کوهن نیز همانند وارش منتقدان زیادی داشت و خود دونالد ترامپ هم رضایت چندانی از معرفی او به کمیته بانکی سنا بروز نداده بود. با این تفاسیر، تنها سه گزینه برای قبول مسوولیت در مهمترین بانک مرکزی دنیا باقی ماندند که یکی دیگر از آنان نیز در خطر دوری از این قلمرو قرار گرفته است.
یلن از ابقا تا حذف
جنت یلن، رئیس فعلی فدرالرزرو آمریکا، طبق آخرین اظهارات دونالد ترامپ در میان سه نامزد اصلی وی حاضر بود، اما نامه سه عضو فعال حزب جمهوریخواه به ترامپ احتمال ابقای یلن را به شدت کاهش داد. روز پنجشنبه خبرگزاری سیانبیسی نامه وارن دیویدسون، تد باد و الکس مونی را خطاب به ترامپ منتشر کرد. در متن این نامه که بیشتر به یک درخواست رسمی شباهت دارد آمده است: «همانطور که بیاعتمادی به دولت و موسسات عمومی در حال افزایش است، ما معتقدیم که انتخاب یک رئیس جدید برای فدرالرزرو به احیای شهرت این نهاد به عنوان یک موسسه پولی پیشتاز، به جای یک تنظیمکننده رشد اقتصادی آهسته، کمک خواهد کرد.» در این نامه رسمی، از عبارت «یک رئیس جدید» استفاده شده است، بنابراین میتوان تمایل نمایندگان جمهوریخواه به تعویض یلن را برداشت کرد. خبرگزاریها و کارشناسان مسائل اقتصادی ضمن ارجاع به این درخواستنامه از کاهش شانس جنت یلن گزارش میدهند. در حالتی که یلن جایگاه خود را در این نهاد بانکی از دست بدهد، به اولین رئیس فدرالرزرو آمریکا (به استثنای ویلیام میلر که دوره یک ساله ریاست فدرالرزرو را از سال ۱۹۷۸ تا ۱۹۷۹ تجربه کرد و با انتصاب وی به عنوان رئیس خزانهداری نتوانست یک دوره کامل را در این نهاد سپری کند.) پس از سال ۱۹۵۱ میلادی تبدیل میشود که ریاست تکدورهای داشته است. علامت دیگری که مورد استقبال خبرگزاریها قرار گرفته، به انتقادهای دوطرفه ترامپ و یلن از سیاستهای یکدیگر مربوط میشود. تحلیلگران با اشاره به تلاش رئیسجمهوری آمریکا در همراستا کردن سیاستهای پولی فدرالرزرو با سیاستهای اقتصادی وی، شانس یلن را برای معرفی به کمیته بانکی سنا کمتر از دو رقیب دیگر او میدانند.
یلن بهترین، پاول محتملترین
نظرسنجی رویترز نشان میدهد که جروم پاول بیشترین شانس را برای ریاست فدرالرزرو آمریکا دارد. این نظرسنجی که در ماه اکتبر انجام شده، نظرات 40 کارشناس اقتصادی را در رابطه با ریاست این نهاد بانکی ثبت کرده است. نتایج حاکی از آن است که جانت یلن رئیس فعلی فدرالرزرو آمریکا بهترین گزینه برای احراز این پست طی سالهای آینده است، اما به احتمال بالایی جروم پاول از سوی رئیسجمهوری آمریکا به عنوان رئیس جدید فدرالرزرو به سنا معرفی خواهد شد. بیش از نیمی از شرکتکنندگان در نظرسنجی معتقدند ترامپ پیش از ترک این کشور به مقصد آسیا، نام جروم پاول را بر زبان خواهد راند. حدود دوسوم کارشناسان اقتصادی اعلام کردهاند که یلن بهترین گزینه ممکن است و جروم پاول با 7 رای از 37 رای در جایگاه دوم قرار گرفته است. با اینکه آرای بسیاری از اقتصاددانان به سود جنت یلن است اما دلایل زیادی در این روزها بر کنار گذاشته شدن یلن گواهی میدهند. جان تیلور، اقتصاددان مشهور دانشگاه استنفورد، دیگر گزینهای است که زمزمه ریاستش بر فدرالرزرو از چند هفته گذشته به گوش میرسید. این زمزمه در روزهای اخیر شدت بیشتری یافته و به فریاد برخی حامیان سیاست پولی انقباضی تبدیل شده است. دونالد ترامپ نیز واکنشهای مثبتی نسبت به نام تیلور از خود بروز داده تا احتمال جایگزین شدن او و یلن در این روزها افزایش یابد.
دو برگ نهایی ترامپ
برگهای متنوع ترامپ که احتمال رو شدن هر کدام از آنها با واکنش جدی بازارهای جهانی روبهرو خواهد شد تا روز یکشنبه با درخشش بیشتر دو برگ همراه بود. جان تیلور و جروم پاول نامهای نوشته شده بر این برگهها هستند. لیست نامعمول و بلندبالای گزینههای ترامپ برای کرسی فدرالرزرو باعث شده، قطعیت خاصی برای آتیه این بانک وجود نداشته باشد. بنابر سبقه پیشبینیناپذیر ترامپ، نمیتوان هیچیک از گزینههای منتخب وی را بهطور کامل منتفی دانست. رویکرد زیگزاگی رئیسجمهوری آمریکا درخصوص ارائه گزینه نهایی به سنا منجر شده تحلیلگران به اخبار غیررسمی که از منابع نزدیک به ترامپ درز میکنند، اکتفا کنند. آنچه با وجود رفتار مرزی ترامپ قابل بررسی است، آینده احتمالی بازارهای جهانی در حالت ریاست پاول و تیلور است.
تیلور و سیاست پولی سیستماتیک
سابقه طولانی جان تیلور در زمینه سیاست پولی او را به یکی از دو گزینه اصلی ترامپ مبدل ساخته است. برای بررسی سابقه پولی تیلور و میزان اثرگذاری او بر سیاست پولی بانکهای مرکزی دنیا، یکی از نظریات مشهور او که معادله خطی برای تعیین نرخ بهره وجوه فدرال ارائه میدهد گزینه مناسبی است. فرمول خطی تیلور علاوه بر بررسی و تشریح معایب و محاسن سیاستهای گذشته فدرالرزرو، روش قاعدهمند و سیستماتیکی برای تصمیمسازی در مورد نرخ بهره وجوه فدرال در آینده ارائه کرد. اقتصاددانان و پژوهشگران بانکهای مرکزی سراسر دنیا این فرمول ساده را مورد بررسی و اصلاح قرار داده و نظرات مختلفی راجع به آن منتشر کردند، اما آنچه اهمیت دارد، اتفاق نظری است که کارشناسان حوزه سیاست پولی در زمینه پراهمیت بودن این فرمول از خود بروز دادهاند. از سال 1992 که تیلور این معادله را معرفی کرد تاکنون، این نظریه ریاضیاتی و ساده مورد استفاده بسیاری از بانکهای مرکزی پیشرو دنیا از جمله خود فدرالرزرو قرار گرفته است. بنبرنانکی، رئیس سابق فدرالرزرو آمریکا، در سال ۲۰۰۴ درخصوص فرمول تیلورچنین گفته است: «معادله خطی جان تیلور به نحو فوقالعادهای به عنوان یک قاعده سرانگشتی (rule-of-thumb) مفید است. » قانون تیلور به لحاظ توانایی ردیابی نرخ بهره وجوه فدرال و به عقیده برخی دیگر از کارشناسان، توانایی پیشبینی آن، اثر چشمگیری بر فدرالرزرو و حتی بر علم اقتصاد پولی داشته است. یکی از اعتقادات مهم جان تیلور که در علم سیاست پولی نیز طرفداران گستردهای دارد، عدم کارآیی کنترل مکانیکی نرخ بهره است. وی معتقد است نرخ بهره نباید به صورت ماشینی اعمال شود بلکه باید با نظارت دقیق بر جریان اقتصاد و انجام محاسبات پیشبینیکننده آنرا به سیاست کارآمدی تبدیل کرد. مهمترین جنبه تیلور که میتواند بازار جهانی را تکان دهد، علاقه او به افزایش نرخ بهره است. بازار طلای جهانی در طول دو ماه اخیر با به میان آمدن نام جان تیلور بارها به لرزه درآمده بود. افزایش نرخ بهره پدال کنترلکننده نرخ تورم است و اگر این پدال ترمزگونه فشار داده شود، تورم پایین خواهد ماند و این کاملا به سود شاخص دلار تمام خواهد شد. تقویت اسکناس آمریکایی، طلای جهانی را به عقبنشینی وا خواهد داشت؛ بنابراین به همراه علاقه تیلور به سیاست انقباضی، اونس طلا نیز با حکمرانی او بر سیاست پولی آمریکا منقبض خواهد شد و به سمت دره خواهد غلتید.
سیطره پاول بر میانه میدان
جروم پاول در چند روز اخیر به عنوان انتخاب نهایی ترامپ معرفی میشود. کارشناسان، انتخاب جروم پاول را به دلیل میانهروی او در زمین بازی انبساطیها و انقباضیها میدانند. مزیت دیگر جروم پاول عضویت او در حزب جمهوریخواه است. انتخاب پاول میتواند تفرقهای که میان جمهوریخواهان حامی ترامپ و سایر اعضای این حزب رخ داده را کمرنگ کند. از طرفی سابقه بانکی پاول نشان از واقعبینی او نسبت به شرایط اقتصادی حاکم دارد. جروم پاول در سال ۲۰۱۲ میلادی توسط باراک اوباما رئیسجمهوری سابق ایالاتمتحده برای پر کردن کرسی خالی هیات سیاستگذاران فدرالرزرو معرفی شد و پس از تایید کمیته بانکی سنا به عضویت این هیات در آمد. یکی از اعتقادات مهم پاول که شباهت زیادی به دیدگاه جنت یلن دارد، نظارت و رصد دقیق فعل و انفعالات اقتصادی و پولی است. مساله مشترک دیگری که همه ناظران بازارهای جهانی را درگیر خود کرده، به تداوم انبساط پولی آمریکا مربوط است. جروم پاول بر خلاف جان تیلور به گذار تدریجی از دوران انبساطی به دوره جدید انقباضی معتقد است. این ویژگی او نوسان کمتری نسبت به سیاست دلخواه تیلور در بازارها ایجاد میکند. کارشناسان بازار فلزات گرانبها معتقدند ریاست جروم پاول نسبت به رقیب انقباضطلب خود، فشار کمتری بر طلای جهانی وارد خواهد کرد. سیاست افزایش تدریجی نرخ بهره که موردتوجه پاول است، به مرور به تقویت دلار منجر خواهد شد و طلای جهانی را از سکته ناگهانی نجات میدهد. اما این موضوع قرار نیست به سود فلز زرد تمام شود؛ چراکه تقویت تدریجی دلار، اونس طلا را به مرور به عقب خواهد راند.