جایگاه شفافیت مالی در آستانه بازگشت بانک ها به بورس
به گزارش تسنیم ، بازگشت بانک ها به تالار شیشهای ؛ موضوعی که این روزها بیش از پیش سهامداران بورسی انتظارش را میکشند، چه برای آن دسته از معاملهگرانی که به واسطه توقف بانکها، حجم بالایی از نقدینگی خود را حبس شده و غیرقابل دسترسی میبینند و چه دسته دیگری که، سهامدار بانکیها نیستند اما نگران بازگشایی بانکها و تاثیر منفی این رخداد بر کلیت بازارند.
بر این اساس باید گفت توقف طولانی مدت نمادها در بورس مشکل امروز و دیروز بازار سهام در کشور نیست و هر چند در دیگر کشورها توقف نمادها از چند ساعت تا چند روز فزونی نمییابد، در مقابل در کشور ما متولیان بازار سرمایه اصراری بر شفافسازی زودتر بنگاهها برای ارائه اطلاعات ندارند و توقف نمادها در بورس از یک اتفاق و رخداد، به خاطره تبدیل شده است.
از این رو افزایش ریسک نقدشوندگی حالا دیگر به یکی از مشکلات معمول و پیش پا افتاده فعالان بازار سهام تبدل شده است که البته پس از توقف حدود شش ماهه، این روزها رفته رفته زمزمههایی مبنی بر بازگشت بانکها با تالار شیشهای و در پی آن آزادسازی نقدینگی حبس شده سهامداران و نیز افزایش نقدشوندگی بورس پیدار و به گوش میرسد.
بدین منظور برخی کارشناسان معتقدند هر چند در بورسهای مطرح دنیا به منظور حفظ نقدشوندگی بازار زمان توقف تا بازگشایی نمادها کوتاه و عمدتا یک ساعته است اما در بورس ما این توقف به این دلیل طولانیتر میباشد که با توجه به شرایط بنگاهها و شرکتها، سازمان بورس و اوراق بهادار تهران مجبور با اتخاذ سیاست سختگیرانهتر نسبت به موضوع شفافیت شرکتهاست و از این رو بحث توقف نماها در بورس ما به درازا میانجامد.
به همین دلیل است که از تیرماه امسال همزمان با برگزاری مجمع عمومی شرکتها، آنچه بانک مرکزی به عنوان "لزوم رعایت استانداردهای حسابداری بینالمللی و اخذ ذخایر مالی مناسب در صورت های مالی" مطرح کرده، به عنوان پیش شرط برگزاری مجامع عادی سالانه سهامداران بانکها بیان شده است و به همین دلیل نماد شرکتهای این گروه کماکان در بازار متوقف هستند.
البته شاید بتوان نشانههای بروز چنین مشکلی را در وضعیت نامناسب گروه بانکی در زمان برگزاری مجمع عمومی سالانه آنها در تابستان سال گذشته جستجو کرد که در آن زمان بانک مرکزی در نخستین اقدام خود مانع تقسیم سود بالا توسط بانکها شد. به همین منظور شاید زودتر از اینها باید دود عدم شفافیت داراییهای بانکی و شناسایی سود غیرواقعی آنها به چشم سهامداران بازار سهام میرفت.
با همه این تفاسیر با ارائه گزارش پیش بینی سود هر سهم بر اساس عملکرد 6 ماهه توسط بانک ملت و نیز روی «کدال» رفتن گزارش پیش بینی درآمد هر سهم منتهی به اسفند 95 بانک تجارت در چند روز گذشته، حال رفته رفته زمزمه بازگشت بانکها به تالار شیشهای پس از 6 ماه، امروز بیش از دیروز شنیده میشود و این روزها معاملهگران بورسی به این موضوع میاندیشند که این بازگشایی چه اثراتی بر کلیت بازار سهام خواهد داشت.
بر این اساس برخی کارشناسان بر این باورند که اگر چه افت سودآوری بانکها نسبت به پیش بینیها به مقدار فراوانی تعدیل شده، اما همچنان احتمال فشار فروش از سوی سهامداران در زمان بازگشایی بالا است که این موضوع میتواند فضای عمومی بازار را در روزهای نخست بازگشایی تحت تاثیر قرار دهد.
در مقابل اما برخی معتقدند با توجه به اینکه بیش از شش ماه از توقف نمادها معاملاتی گروه بانکی در بازار می گذرد، دست کم به لحاظ روانی بخش عمدهای از آثار منفی ناشی از بازگشایی نمادشان در بازار تخلیه شده و در بازگشایی نماد بانکها، قیمت سهام افت وسیع و مدتدار نخواهد داشت. بعلاوه این که در این میان انتظار میرود حقوقیها نیز در راستای کاهش التهاب بازار اقدام به حمایت از گروه بانکی کنند.
همچنین با توجه به فاصله طولانی بین توقف این نمادها از تیرماه تاکنون بخشی از هیجان منفی مربوط به بازگشایی بانکها در بازار پیشخور شده است و از طرفی دیگر بدلیل این که بیشتر معاملهگران نمادهای بانکی حقوقیها هستند، نگاه سفتهبازانه در آنها کمتر دیده میشود و استراتژی معاملهگران حقوقی در گروه بانکی، مانع ایجاد یک هیجان منفی دامنهدار در بازار پس از بازگشایی نماد بانکی خواهد شد.
از این رو باید گفت چه نماد گروه بانکی امروز در تالار شیشهای بازگشایی شوند یا فردا، و چه در زمان بازگشت کلیت بازار سهام منفی باشد یا متعادل؛ در حالی این روزها شمارش معکوس برای بازگشت نماد شرکتهای گروه بانکی به تالار شیشهای آغاز شده که "شفافیت" همچنان حلقه مفقوده بازار سرمایه است و بانکها از استانداردهای بینالمللی دور هستند.
مهدی حاجیوند