آسیب شناسی بازارگردانی در بورس تهران

به گزارش مهر به نقل از سازمان بورس و اوراق بهادار، آسیب‌شناسی بازارگردانی در بازار سرمایه‌ی ایران که در سه فصل تدوین شده، ابتدا سازوکارهای بازارگردانی در بخش سهام بورس‌های وین، نیویورک و فرانکفورت و همچنین سازوکار بازارگردانی در بورس مشتقات یورکس را مورد بررسی قرار داده است.

آسیب‌شناسی بازارگردانی در بازار سرمایه‌ی ایران که در سه فصل تدوین شده، ابتدا سازوکارهای بازارگردانی در بخش سهام بورس‌های وین، نیویورک و فرانکفورت و همچنین سازوکار بازارگردانی در بورس مشتقات یورکس را مورد بررسی قرار داده است. در این فصل انواع سازوکارهای بازارگردانی، تعهدات و پارامترهای آن‌ها، رویه‌های انتخاب بازارگردان، نحوه‌ی پرداخت مشوق‌های اقتصادی، اقدامات تنبیهی و سایر موضوعات مرتبط با فعالیت بازارگردانی ارایه شده است.

علاوه بر این، انواع مشوق‌ها و مزیت‌های بازارگردانی در بورس‌های آمریکایی نیویورک، نزدک و بتس مورد بررسی قرار گرفته است. جدول زیر نتایج حاصل از این بررسی را به‌صورت خلاصه نشان می‌دهد:

در فصل دوم، با بررسی‌های آماری و محاسبه‌ی متغیرهای مناسب، عملکرد بازارگردان‌های فعال در صنعت صندوق‌های سرمایه‌گذاری قابل معامله (ETF) و همچنین عملکرد صندوق‌های اختصاصی بازارگردانی در قالب جداول و نمودار بررسی شد. نتایج مطالعات بیانگر این مهم است که فعالیت بازارگردانی در بازار سرمایه ایران نتوانسته توفیق چندانی در افزایش نقدشوندگی و مدیریت نوسانات قیمتی کسب کند. در بخش پایانی گزارش، مهمترین مشکلات صنعت بازارگردانی اشاره شده است که حل آن‌ها می‌تواند به رشد و توسعه‌ی صنعت بازارگردانی در بازار سرمایه ایران کمک شایانی کند. این موارد به شرح زیر است:

۱- عدم بکارگیری معاملات الگوریتمی در بازارگردانی سهام

۲- اجرا نکردن کامل مفاد دستورالعمل بازارگردانی مصوب سال ۱۳۸۸

۳- ریزساختارهای ناکارآمد بازار

۴- جدایی کارگزاری از بازارگردانی در بازار

۵- الزامات سخت‌گیرانه‌ی برای اعطای نود معاملاتی

۶- کفایت نامناسب مشوق‌های اقتصادی موجود و پرداخت نکردن مشوق ها بر اساس میزان ایفای تعهدات

۷- نبود پیوند میان الزامات و شرایط سهام موضوع بازارگردانی

۸- تعریف نشدن مناسب جرائم و تنبیهات

۹- نبود رقابت میان بازارگردانان