به خاطر اقتصاد سیاسی کتک میخوریم!
روزنامه شرق با این مقدمه نوشت : اینها را مردی گفته است که توانسته سرانجام دوران پسابرجام را در عرصه واقعی اقتصاد ایران نمایش دهد. وزیر نفت ایران که روزهای گذشته زیر فشار زیاد برای پاسخگویی درباره قرار با توتال بوده است، حالا گفته این اعتراضها به توتال محصول اقتصاد سیاسی است. به بیان بیژن زنگنه، اقتصاد سیاسی در کل بهمعنای تأثیر اقتصاد در ساختار قدرت است. آنها به این دلیل بر ما فشار می آورند که نگران هستند اقدامات ما از راه اقتصاد در ساختار سیاسی و اجتماعی و در نتیجه در قدرت تأثیرگذار باشد.
او با بیان اینکه چهره خشن فقر و بیعدالتی برای ما مسئله درست میکند، گفت: چنانکه در یک منطقه فاصله طبقاتی زیاد باشد، برای ما مسئله ایجاد میکند؛ بنابراین این مسائل هم بهدلیل مسائل انسانی و هم از نظر اداره کمهزینه و اقتصادیبودن پروژهها به ما کمک میکند. زنگنه با تأکید بر اینکه باید با محیط اطراف همزیستی مسالمتآمیزی داشته باشیم، گفت: باید از روز اول تعریف یک طرح مسائل اجتماعی نیز دیده و مطالعه شود و با توجه به اینکه امروز ارتباط خوبی نیز با دانشگاهها داریم، باید به این مسائل توجه کرد.
زنگنه با بیان اینکه ما برای زدودن چهره فقر در دو منطقه عملیاتی غرب کارون و پارسجنوبی طبق مطالعاتی که داشتهایم، دو برنامه پنجساله طراحی کردهایم، تصریح کرد: این برنامهها با تأمین منابع مالیای که خواهیم داشت، بهمرور اجرا خواهد شد و به این ترتیب سه درصد ارزش طرحها صرف مسائل «سیاسآر» میشود؛ یعنی اگر ٢٠ میلیارد دلار طرح داشته باشیم، ٦٠٠ میلیون دلار برای مباحث مربوط به مسائل اجتماعی هزینه خواهد شد و این رقم بودجه غیر از پولهایی است که برای اجرای طرح هزینه میشود و فقط برای کاهش فاصلهها و توانمندسازی مردم است که البته غیر از تأثیری است که بر اشتغالزایی دارد.
زنگنه ادامه داد: در انتخابات حرفهای زیادی زده شد، درهرصورت در تمامی انتخاباتها هر چیز کیفی به کمّی تبدیل میشود؛ یعنی آنچه مهم است فقط رأی است. در سکوهای نفتی ٩٩ درصد پرسنل در عسلویه و نخل تقی ٨٧ درصد در پتروشیمیها ٨٥ درصد در پالایشگاهها ٨٦ درصد و در تمامی شهرهای نفتی خوزستان به نسبت شهرهای غیرنفتی اکثریت مردم به روحانی رأی دادند و این آرا نشان میدهد عملکرد نفت باعث دلزدگی مردم نشده است.