گزارش اقتصادنیوز از بازار امروز طلا و ارز پایتخت؛ بازگشت دلار به کانال 22 هزارتومانی/ایست سکه در کانال یازده میلیون تومان

به گزارش اقتصادنیوز چینن خواستی،  بعضا موجب به کارگیری استراتژی های خاصی از سوی نوسان گیران دلار می شود؛ به عنوان مثال، زمانی که دلار به کانال 26 هزار تومانی برخورد کرد، فروش ها در بازار شدت گرفت. نوسان گیران زمانی که احساس کردند، بازارساز عرضه ارز خود را آغاز کرده است،‌ عقب نشینی کردند و خریدهای خود را بستند. هم زمان بازارساز به جای مدیریت قیمت در یک محدوده خاص و آرام کردن روند کاهشی، عرضه خود را ادامه داد تا ریزش قیمت ادامه دار شود. زمانی که ریزش قیمت متوقف شد، به یکباره سفته بازان وارد بازار شدند و با بالا بردن خریدهای خود ظرف دو روز قیمت ها حداقل به صورت موقت چند کانال بالا بردند. دلار که روز شنبه با 900 تومان افزایش به بهای 22 هزار و 750 تومان رسیده بود، در معاملات آغازین روز یک شنبه حتی تا محدوده 24 هزار و 200 تومان نیز بالا رفت. سپس در ادامه روز ریزشی شد و به انتهای کانال 22 هزار تومانی بازگشت.

 از نگاه فعالان، چنین روندی نشان می دهد که نوسان گیران  برای بازاراساز دامی طراحی کرده بودند که با افزایش عرضه ارز،  قیمت را دچار نزول زیادی کند؛ پس از نزول زیاد، آن ها می توانستند در قیمت های پایین تر اقدام به خرید کنند و بار دیگر با بالا آوردن قیمت، کسب سود کنند.

در روز پرنوسان دلار، سکه تمام بهار آزادی نیز در ابتدای روز از کانال 11 میلیون تومانی عبور کرد به سطح مقاومتی مهم 11 میلیون و 500 هزار تومانی نزدیک شد. با این حال، در ادامه روز هم زمان با ریزش دلار، سکه نیز به کانال 10 میلیونی بازگشت و روی عدد 10 میلیون و 950 هزار تومان قرار گرفت.

پایداری قیمت، مهم تر از ریزش است

آرامش بازار دلار در گرو کاهش نوسانات است؛ در واقع تغییرات شدید چه از نوع افزایش باشد و چه از نوع کاهش، وضعیت بازار را ملتهب می کند. اگر این موضوع را به عنوان یک واقعیت بپذیریم، می توان گفت که ریزش شدید انتهای تیرماه، اشتباهی استراتژیک از سوی بازارساز بوده است.  عده ای از فعالان باور دارند، بازارساز با افزایش عرضه خود و ریزش شدید قیمت ها به دنبال آن بود که فرصت فروش ارز «بالا خرید» را به سفته بازان و نوسان گیران دلار ندهد. از نگاه آنها، این اتفاق موجب می شد که سفته بازان به دلیل داشتن دلارهای بالا خرید، ریال کافی برای ورود به بازار در قیمت های پایین نداشته باشند. چنین تاکتیکی در مهر 97 نیز صورت گرفت و ریزش نامنتظره موجب شد که بسیاری از معامله گران ضرری شوند. با این حال، ریزش قیمت انتهای تیر 99 دو تفاوت با مهر 97 داشت: اول اینکه بخشی از دلالان  بالای مرز 25 هزار تومانی اقدام به فروش کردند و دلاری روی دستشان باقی نماند؛ دوم اینکه، قیمت دلار پس از ریزش انتهای تیرماه توانسته است بار دیگر به مسیر افزایشی بازگردد، حال آنکه در مهرماه، پس از یک ریزش، بازار در مسیر نزول تدریجی قرار گرفت.

در چنین شرایطی می توان گفت در صورتی که بازارساز پس از ریزش قیمتی، توان مدیریت در قیمت های پایین تر را نداشته است، دچار اشتباه استراتژیک شده است،‌ چرا که می توانست در قیمت های بالاتر با عرضه ارز به میزان کمتر نوسانات را مدیریت کند و تغییرات قیمتی را کاهش دهد. هر چقدر تغییرات قیمتی محدودتر شود، جذابیت بازار برای سفته بازان و نوسان گیران کاهش پیدا می کند.

دامنه نوسان هزار تومان شد

عدم مدیریت نوسانات و حساسیت نسبت به سطوح قیمتی موجب ثبت نوسانات زیاد در بازار ارز شده است. به عنوان مثال، روز یک شنبه دلار  معاملات خود را در کانال 24 هزار تومانی آغاز کرد که نشان از بیش از هزار تومان افزایش نسبت به نرخ بسته شده روز شنبه می داد. در ادامه روز این ارز به نقطه 24 هزار و 200 تومانی خورد و راهی مسیر کاهشی شد. ساعت 4 بعدازظهر قیمت دلار در بازار آزاد 22 هزار و 900 تومان بود. به این ترتیب، می توان گفت دامنه نوسان دلار در روز یک شنبه در حدود هزار و 300 تومان بود. به نظر می رسد نوسان گیران به دنبال رشد دلار در وقت های مرده و جوسازی در بازار هستند، حال آنکه بازارساز با عرضه ارز به دنبال ریزش قیمت هاست. همین زورآزمایی دامنه نوسان دلار را بالا برده است. هر چند نوسان قیمتی بیشتر باشد، پیش بینی پذیری بازار برای تحلیل گران و فعالان اقتصادی دشوارتر می شود و جذابیت بازار برای سفته بازان بالا می رود. نوسان قیمتی جریان خون در رگ های سفته بازان را تندتر می کند.