میراث آبه در سرزمین آفتاب تابان

به گزارش اقتصادنیوز؛ هفته‌نامه اکونومیست در شماره جدید خود نوشت: آبه شینزو پس از گذراندن طولانی‌ترین دوره مداوم در میان نخست وزیران ژاپن (و همچنین طولانی‌ترین زمان کل حضور در کار)، استعفای خود را در تاریخ 28 آگوست اعلام کرد.

اکونومیست در ادامه آورده است:

«آبه شینزو در اواخر ماه اوت رکورد طولانی‌ترین نخست‌وزیری در ژاپن را شکست و تنها چهار روز بعد استعفای خود را اعلام کرد.

میراث آبه شینزو چشمگیرتر از آن است که خروج خاموش او نشان می دهد؛ او نه تنها شکل اقتصاد و روابط خارجی را تغییر داد - بلکه زمینه را برای اصلاحات آینده هموار کرد.

آقای آبه بخاطر تصمیم ناگهانی مورد انتقاد قرار گرفته است اما بیش از یک سال قبل از اینکه قوانین حزب لیبرال دموکرات (ldp) وی را مجبور به کناره گیری کند، او از یک بیماری گوارشی قدیمی رنج می‌برد. اما بسیاری عزیمت وی ​​را اعتراف به شکست دانسته‌اند. اقتصادی که او پس از دهه ها بی رمقی به سختی برای احیای آن تلاش کرده بود، به دلیل تبعات شیوع کووید-۱۹ دوباره در حال بازگشت است. 

کارزار وی برای بازنگری در قانون اساسی صلح طلبانه ژاپن برای تأمین یک زیربنای قانونی مناسب به نیروهای مسلح، راه به جایی نبرد.

 المپیک توکیو بعنوان بانگ خداحافظی که او برنامه‌ریزی کرده بود تابستان امسال برگزار شود، ممکن است هرگز اتفاق نیفتد. وضعیت مقبولیت وی نیز وخیم است.

این لحظه‌ای غم انگیز است. جانشین آقای آبه ، که در 14 سپتامبر توسط مقامات حزب لیبرال دموکرات انتخاب می‌شود، با تبعات ناشی از کروناویروس، رشد روزافزون چین و جمعیت در حال کاهش و سالخورده ژاپن چه خواهد کرد؟ اما همه این مشکلات با هشت سال نخست‌وزیری آبه قابل مدیریت‌تر شده است.

نخست‌وزیر مستعفی کارهای بسیار بهتری از آنچه معمولاً گفته می‌شود انجام داده است. قبل از حمله کرونا «Abenomics» (آبه Abe + اقتصاد Economics) در حال احیای اقتصاد بود، هرچند به آرامی.

ژاپن که از زمان جنگ جهانی دوم به عنوان گل سر سبد در امور جهانی شناخته می‌شد ، در آسیا و سراسر جهان نقشی برجسته و سازنده داشت. و آقای آبه در حال انجام اصلاحات دشواری بود که نخست‌وزیران پیش از وی با عمر کوتاه‌تر و مهارت کمتر از آن برای دهه‌ها شانه خالی کرده بودند. او میراث بسیار چشمگیرتری از آنچه که خروج خاموشش نشان می‌دهد بر جای گذاشته است.»