سورپرایز اوباما برای جمهوری خواهان و لابی صهیونیسم
به گزارش اقتصادنیوز به نقل از واشنگتن پست ، قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل علیه اسرائیل در حالی تصویب شد که آمریکا از حق وتو خود استفاده نکرد. در 36 سال گذشته این نخستین بار است که آمریکا قطعنامه ایی که علیه رژیم صهیونیستی مطرح می شود را وتو نمی کند. نماینده آمریکا در سازمان ملل به این قطعنامه رای ممتنع داد. 14 عضو دیگر شورای امنیت به اتفاق آراء به این قطعنامه رای مثبت داده و شهرک سازی در بیت المقدس شرقی را محکوم کردند.
علاوه بر نیوزیلند و سنگال، مالزی و ونزوئلا نیز از پیشنهاددهندگان این قطعنامه به شورای امنیت بودند. این قطعنامه ابتدا از سوی مصر مطرح شد اما با فشار تیم ترامپ، مصر از این موضوع عقبنشینی کرد. این انتظار وجود داشت که تا پایان دوره اوباما دیگر این موضوع مطرح نشود اما با اصرار نیوزیلند و سنگال بر مطرح شدن قطعنامه در شورای امنیت، مجددا در دستور کار قرار گرفت و ایالاتمتحده نیز برای اولینبار چند دهه اخیر قطعنامه ضداسرائیلی را وتو نکرد.
در روزهای گذشته بنیامین نتانیاهو و دونالد ترامپ، رئیسجمهوری آینده آمریکا خواستار وتوی قطعنامه از سوی آمریکا شده بودند. بعد از تصویب این قعطنامه، ترامپ در توییتر نوشت: «در مورد سازمان ملل: بعد از ۲۰ ژانویه اوضاع متفاوت خواهد شد.»
این در حالی است که عدم وتوی قطعنامه تنها با انتقاد دونالد ترامپ مواجه نشده است. رهبران ارشد جمهوریخواه نیز از این اقدام واشنگتن به شدت انتقاد کردهاند.
آمریکا بر خلاف روال سابق خود از وتو صرفنظر و با دادن رای ممتنع راه را برای تصویب این قطعنامه هموار کرد. بنیامین نتانیاهو، نخستوزیر اسرائیل اعلام کرد، اقدامات دیپلماتیک علیه پیشنهاددهندگان این قطعنامه انجام خواهد داد.
اما رهبری فلسطینیان از تصویب این قطعنامه بسیار خشنود شد و آن را «پیروزی تاریخی» خواند. سخنگوی محمود عباس، رئیس تشکیلات خودگردان فلسطین گفت: تصویب این قطعنامه «سیلی محکمی بهصورت اسرائیل و سیاست شهرکسازی آن است.
او افزود: این اقدام اثباتکننده حمایت جامعه بینالمللی از راهحل دو کشور برای استقرار صلح در خاورمیانه است. صائب عریقات، مذاکرهکننده ارشد سابق فلسطینی هم تصمیم شورای امنیت را یک «پیروزی تاریخی برای امید و صلح» نامید. بانکیمون، دبیرکل سازمان ملل متحد از یک «قدم مهم» سخن گفت که با برداشتن آن بالاترین ارگان سازمان ملل متحد تاکید کرده که «دورنمای تشکیل دو کشور هنوز هم قابل دستیابی» است.