تکریم بزرگان

محسن خلیلی عراقی که بوتانش داستان ها دارد. اصغرقندچی که داستانش دل سنگ هم را هم نرم می کند. علی اکبر رفوگران که عطر و قلمش نوستالژی زمانه ماست.ابراهیم عسگریان که پنجره زمانه ما را شیشه کرده است. عزیزالله علاءالدینی که چشم و چراغ ماست.مهدی حریری که معلم اخلاق در تجارت است.علاء میرمحمد صادقی که پیشکسوت ما در اتاق است. حاج اسدالله عسگر اولادی که بزرگ کسب وکار ماست. مرتضی سلطانی که سال هاست مهمان سفره های ماست. و همین طور بزرگانی هم چون محمدمهدی فنایی،غلامعلی سلیمانی،محمد کریم فضلی،عباس موسوی رهپیما،رضا رضایی،امیرمنصور عطایی،علی حاج سید سلیمان،عباس سعیدی نژاد و حسن تهرانی که به راستی قهرمانان کسب وکار و کار و تلاش این مرز و بومند.

همین طور دکتر موسی غنی نژاد که فون میزس زمانه ماست و دکتر علی اصغر سعیدی که فراز و فرود کارآفرینان را به روشنی آب روایت کرده است و دکتر علیرضا بختیاری که همواره پل و تکیه گاهی برای بخش خصوصی ما بوده و با انتشار نشریات ارزشمندی هم چون دنیای اقتصاد و تجارت فردا ،روشنی بخش ذهن های ما بوده است.

بله تکریم بزرگان خوب است.آن هم زمانی که زنده اند و کفش ها آویخته اند.این کار نیکویی بود که امروز اتاق تهران به خوبی انجام داد و از چهره های مطرح کار و کارآفرینی کشور تجلیل کرد.

و باز جای تقدیر دارد که در این مراسم یادی از آیت الله هاشمی شد.سیاستمدار مصلحی که احیاگر بخش خصوصی بود و تا بود،منشأ خیر بود.

امیدوارم این ابتکار زیبا،به سنتی حسنه در بخش خصوصی تبدیل شود و هر سال،محملی باشد برای این که بزرگان این مرز و بوم را تکریم کنیم و یادشان را به مهر نکو داریم.

پ ن 1: ناخوش احوال در منزل مانده بودم که در یکی از کانال ها، خبری مبنی بر از حال رفتن مسعود خوانساری حین سخنرانی در همایش تجلیل از فعالان بخش خصوصی خواندم.خیلی نگران شدم و یک لحظه یاد روزهای پر استرسی افتادم که روزگاری در اتاق ایران داشتم.خوشبختانه چند دقیقه بعد خبری آمد که حال ایشان مساعد است و تنها به دلیل خستگی و فشار کار از حال رفته است.امیدوارم مسعود خوانساری عزیز به سلامت باشد.

پ ن 2: شعر زیبا از مرحوم حسین منزوی