تصمیم سخت یا تصمیم بد؟ مسأله این است!
به عبارت واضحتر، اقتصاد ایران مانند مریضى است که پزشک میگوید باید جراحی شود و گفتن این امر یک تصمیم سخت است چون خانوادهی بیمار از این خبر ناراحت میشوند. تصمیم بد این است که به جای جراحی بیمار، او را به پارک ببریم!
حال سؤال این است که آیا شرایط براى اتخاذ تصمیم سخت مهیاست؟ واقعیت عریان این است که اقتصاد ایران طى سه سال اخیر از مسیر سقوط اقتصادى خارج شده است اما با این حال هنوز با اطمینان نمىتوان گفت که به مسیر رشد پایدار اقتصادى وارد شده است. ترمیم نسبى وضعیت اقتصادى طى چند سال اخیر عمدتا به دلیل دو عامل توقف خونریزى و بهبود انتظارات نسبت به آینده تحقق یافته است که مقدمه جراحى است نه ترخیص بیمار!
اصلاح نظام بانکى همزمان با سیاستگذارى صحیح پولى، اصلاح سیاست مبهم ارزى و چارهجویى کارشناسى براى یارانهها، فورىترین مسایل پیشروى اقتصاد ایران هستند که وقتکشى براى آغاز این اصلاحات چه بسا قابل جبران نباشد.
اجمالا اینکه، دو نکته را نباید فراموش کرد: اول اینکه زمان براى آغاز جراحى به شدت محدود است دوم اینکه عدم جراحى، مجددا اقتصاد ایران را وارد مسیرى خواهد کرد که چند سالى است از آن خارج شده و انتهاى این مسیر را در وضعیت کشورهایى چون ونزوئلا مىتوان دید که همچنان در این جاده مىتازند.