نحوه مواجهه با چالش کیانوش رستمی در وزنه برداری

مرادی که سال گذشته در انتخابات ریاست فدراسیون وزنه برداری و در نبود حسین رضازاده که حضوردر شورای شهر تهران را به ریاست این فدراسیون ترجیح داد، بار دیگر آرای لازم را برای یک دوره ریاست چهار ساله بدست آورد. سکانداری «مرادی»، این فدراسیون را با تنش های مختلفی روبه رو کرده است و جامعه وزنه برداری را ملتهب کرده است. 

کنار گذاشتن ناگهانی حسین توکلی سرمربی سابق تیم ملی وزنه برداری ایران که نشات گرفته از عدم حمایت او از نامزد انتخابی فدراسیون وزنه برداری در انتخابات هیات وزنه برداری استان مازندران، آن هم در آستانه اعزام تیم ملی وزنه برداری ایران به بازی های المپیک ریو عنوان شده است، برکناری حسین مقامی دبیر فدراسیون وزنه برداری که نقش بسیاری در رایزنی با روسای هیات های وزنه برداری استان ها برای حمایت از مرادی در انتخابات فدراسیون وزنه برداری داشت، حمایت تمام قد رئیس فدراسیون وزنه برداری از کیانوش رستمی به منظور انجام تمرینات فردی و عدم شرکت او در اردوهای آمادگی تیم ملی و توهین برخی از اعضای غیر خانواده وزنه برداری عضو شورای عالی فنی فدراسیون وزنه برداری به پیشکسوتان این رشته ورزشی از جمله تنش هایی بود که در این سال ها فدراسیون وزنه برداری با آن روبه رو بوده است.

این چالش ها در شرایطی مطرح شد که رئیس فدراسیون وزنه برداری از برنامه هایش برای تصدی پست ریاست فدراسیون بین المللی وزنه برداری در آینده ای نزدیک سخن گفته است. اوج این چالش ها با تهدید کیانوش رستمی وزنه بردار دسته 85 کیلوگرم ایران برای وزنه زدن برای کشور دیگری نمایان شده است. تهدیدی که بازتاب بسیاری در ابعاد داخلی و خارجی داشته است. 

دارنده مدال های طلا و نقره بازی های المپیک ریو و لندن که اختلافاتش با سجاد انوشیروانی سرمربی تیم ملی وزنه برداری بر همگان روشن است، دعوت سرمربی تیم ملی را برای حضور در اردوی تیم ملی به منظور شرکت در رقابت های آسیایی در دوشنبه پایتخت ترکمنستان و بازی های همبستگی کشورهای اسلامی در جمهوری آذربایجان نپذیرفت که این امر با واکنش انوشیروانی و مسئولان فدراسیون وزنه برداری روبه رو شد.

حذف رستمی از شرکت در این دو مسابقه برون مرزی که پیش درآمدی برای شرکت در رقابت های جهانی آمریکا است، واکنشی بود که سرمربی تیم ملی و مسئولان فدراسیون وزنه برداری به عدم حضور رستمی در اردوی آمادگی تیم ملی از خود نشان دادند.

در پی این واکنش، رستمی در سخنانی از پیشنهاد سه کشور برای ترک تابعیت ایران و پذیرش تابعیت آن کشور سخن گفت که بازتاب بسیاری در محافل مختلف داشت.

تغییر تابعیت یک ورزشکار در ورزش ایران موضوع جدیدی نیست که رستمی به آن اشاره کرده باشد، چرا که پیش از این و در رشته هایی چون کشتی و تکواندو شاهد چنین مواردی بوده ایم، ولی به لب آوردن چنین سخنانی آن هم از سوی ورزشکاری که در ویترین افتخاراتش دو مدال بازی های المپیک و چندین مدال جهانی مشاهده می شود، زنگ خطری است که انتظار است متولیان ورزش کشور به آن سریعا واکنش نشان دهند.

گره ای که با رایزنی دست اندرکاران این رشته ورزشی و پیشکسوتان آن، می توانست پس از بازگشت تیم ملی وزنه برداری ایران از بازی های المپیک ریو به راحتی گشوده شود، اکنون به گره ای کور تبدیل شده است که مساعدت مسئولان ورزش کشور را مطالبه می کند.

در این برهه زمانی که اختلافات انوشیروانی و رستمی به تهدیدی برای وزنه برداری ایران مبدل شده است، میانجیگران را وا می دارد با اتخاذ تصمیمی شان و منزلت سرمربی تیم ملی وزنه برداری ایران را حفظ کنند و بستر مناسب را برای امید اول وزنه برداری کشورمان برای کسب افتخارات بیشتر از میادین مختلف، برای تمریناتش فراهم کنند.

با اینکه برخی، ورود میانجیگران برای رفع اختلافات انوشیروانی و رستمی را موجب رشد ورزشکار سالاری در رشته وزنه برداری عنوان می کنند که همگان با آن مخالف هستند، حذف یک ورزشکار که از بهترین های این رشته ورزشی در جهان محسوب می شود نیز کاری غیر عقلانی می باشد.

خسرو کفیلی

منبع : ایرنا