سنگ محک فدراسیون وزنه برداری در بازیکن سالاری
در عالم وزنه برداری، البته کمتر اتفاق می افتد که یک قهرمان المپیک در رقابت های قاره ای شرکت کند، هر چند با توجه به کسب مدال طلای بازی های المپیک ریو توسط کیانوش رستمی وزنه بردار دسته 85 کیلوگرم ایران، به نظر می رسد خود او نیز چندان اشتیاق و انگیزه ای برای حضور در رقابت های قهرمانی آسیا نداشته باشد.
او که اهداف بلندتری در سر دارد، پیشتر تاکید کرده بود قصد دارد ناکامی پیکارهای قهرمانی سال 2015 جهان را در آمریکا که در یک قدمی مدال طلا بود، اما به دلیل یک اشتباه به نقره تبدیل شد را در رقابت های سال 2017 جهان در همین کشور جبران کند.
ماجرای «رستمی» پس از آن برای چندمین بار در یک سال اخیر بر سر زبان افتاد که «سجاد انوشیروانی» در اوایل بهمن ماه جاری از ملی پوشان المپیکی ایران برای شرکت در اردوی آماده سازی تیم ملی در رقابت های قهرمانی آسیا و بازی های کشورهای اسلامی در باکو در اردیبهشت ماه دعوت کرد. همه المپیکی ها دعوت «سجاد» را اجابت کرده و خود را به اردو رساندند، اما «کیانوش» بار دیگر ناسازگار شد و به اردو نرفت.
نرفتن او به اردو به رغم دعوت از سوی کادر فنی سبب شد تا سرمربی تیم ملی وزنه برداری ایران روز یکشنبه گذشته اعلام کند که از رستمی در رقابت های قهرمانی آسیا در اردیبهشت ماه سال آینده استفاده نخواهد کرد.
کیانوش رستمی بعد از کسب مدال طلای بازی های المپیک 2016 ریو گفته بود که این مدال را با تمرینات و برنامه ریزی شخصی کسب کرده و تمرینات خود را بعد از این نیز به صورت شخصی دنبال می کند و قصد ندارد در آینده نیز زیر نظر سجاد انوشیروانی تمرین کند.
در اینکه کسب مدال های آسیایی، جهانی و المپیک برای یک رشته ورزشی و کشور بسیار حیاتی است، شکی نیست، اما باید توجه داشت که کسب همین مدال ها برای ورزشکار نیز بسیار مهم است. در حقیقت در همه جای دنیا، یک ورزشکار وقتی می تواند اعتبار کسب مدال های رنگارنگ را بدست آورد که به ساختارهای آن نیز پایبند باشد و خود را بخشی از یک تیم ورزشی بداند نه آنکه فرض کند تافته جدابافته ای است و می تواند هر کاری انجام دهد.
کیانوش رستمی پس از انتخاب سجاد انوشیروانی در ابتدای سال جاری به عنوان سرمربی تیم ملی بزرگسالان ساز جدایی کوک کرد و فدراسیون وزنه برداری نیز با این استدلال که او یکی از شانس های مسلم ایران در بازی های المپیک است، سیاست سکوت پیشه کرد تا یک مدال المپیک از دست نرود.
به نظر می رسد فدراسیون وزنه برداری کماکان بر این سیاست سکوت استوار است و قصد دارد همچنان با طلایی ایران در المپیک مماشات کند.
البته «علی مرادی» رئیس فدراسیون وزنه برداری در نشست خبری روز یکشنبه گذشته به ورزشکاران درمورد رعایت نکردن مقررات اردوی تیم ملی هشدار داد و گفت: کیانوش رستمی هنوز فرصت حضور در جمع ملی پوشان را دارد. او ورزشکار حرفه ای است و لازم است به درک متقابل با فدراسیون وزنه برداری دست یابد، ضمن آنکه حفظ حرمت سرمربی تیم ملی واجب است.
هر چند فدراسیون وزنه برداری و سرمربی تیم ملی وزنه برداری با خط زدن کیانوش رستمی از جمع ملی پوشان برای حضور در رقابت های قهرمانی آسیا در شهر دوشنبه و بازی های کشورهای اسلامی در باکو، برای مدت کوتاهی جواب منتقدان و رسانه ها را داد، اما به نظر می رسد که کیانوش رستمی بعد از رقابت های قهرمانی آسیا به رویه خود ادامه دهد و فدراسیون نشینان نیز همچنان در انتظار باشند.
کارشناسان معتقد هستند که فدراسیون وزنه برداری بهتر است چالشی که قرار است دوباره در چند ماه آینده سرباز کند را از هم اکنون درمان کند.
آنها معتقد هستند راهکار اصلی پایان دادن به این وضعیت ، برخورد جدی با بازیکن سالاری است. ضمن آنکه به اعتقاد کارشناسان چنانچه فدراسیون وزنه برداری عزم جدی برای برخورد با این رویه داشته باشد،کسب مدال های رنگارنگ و افتخارات بین المللی برای یک ورزشکار موضوعی نیست که «کیانوش» بخواهد به راحتی از کنار آن گذر کند و در نهایت مجبور خواهد شد و باید به ساختارهای پذیرفته شده جهانی احترام بگذارد.
اردوهای تیم ملی وزنه برداری برای حضور در پیکارهای جهانی از خرداد ماه سال آینده وارد مراحل حساس تری خواهد شد و چنانچه حاشیه های حضور نیافتن رستمی در تمرینات تیم ملی زیر نظر سرمربی برطرف نشود شاید، دود آن در مجموع به چشم وزنه برداری ایران برود.
هنوز حواشی بعد از المپیک 2012 لندن را از خاطر نبرده ایم که پنج المپیکی آن دوران از جمله رستمی به دلیل آنچه رفتار سرمربی وقت تیم ملی نامیده شد ،در اردوها حاضر نشده و بهترین سال های دوران قهرمانی خود را از دست دادند. فدراسیون آن زمان نیز البته ابتدا مماشات کرد ولی در نهایت «کوروش باقری» سرمربی وقت تیم ملی را کنار گذاشت.
بهداد سلیمی، کیانوش رستمی، نواب نصیر شلال، سعید محمدپور و سجاد انوشیروانی ورزشکاران المپیکی 2012 لندن بودند که حاضر به حضور در اردوهای تیم ملی در آن زمان نشدند.
از آن جمع پنج نفره «بهداد سلیمی»، «کیانوش رستمی» و «سعید محمدپور» همچنان وزنه می زنند، «انوشیروانی» سرمربی شد و «نصیر شلال» نیز لباس مشاورت پوشید.
بهداد سلیمی البته اکنون بسیار باتجربه تر از سال 2012 است. او پس از سال ها حضور در اردوهای تیم ملی به صاحبنظری توانمند در وزنه برداری تبدیل شده و روش های تمرین را به درستی آموخته است. اگر فرض بر آن باشد که مرد مازنی وزنه برداری ایران نیز ساز جدایی کوک کند، آینده وزنه برداری ایران به کجا خواهد رسید؟
به طور حتم زمانی فرا می رسد که کیانوش رستمی، پولاد سرد را برای همیشه کنار بگذارد و او نیز مانند سایر قهرمانان وارد عرصه مربیگری شود و شاید چرخ روزگار به گونه ای رقم بخورد که او سرمربی تیم ملی شود، واقعا اگر شاگردش چنین رفتاری کند، واکنش او چه خواهد بود؟
اکنون مسئولیت مرد نخست وزنه برداری ایران بسیار پیچیده و سنگین است. او البته در پیدایش پدیده بازیکن سالاری در وزنه بردای کشور بی تقصیر نیست و درصورت نداشتن راهکاری برای رفع این معضل، آینده این رشته پر امید ایران در میادین بین المللی به خطر خواهد افتاد. بازیکن سالاری در وزنه برداری ایران اگر امروز درمان نشود فردا دیر خواهد شد.
رضا رمضانی
منبع : ایرنا