چکش آمریکایی بر میخ روسی

به گزارش آسوشیتدپرس مایک پنس، معاون رئیس‌جمهوری آمریکا روز جمعه برای شرکت در کنفرانس امنیتی مونیخ و دیدار با شماری از رهبران کشورها و مقام‌های بین‌المللی وارد این شهر شد. این نخستین سفر وی به‌عنوان معاون دونالد ترامپ به خارج از آمریکا است. مایک پنس در این سفر خواهد کوشید تا نگرانی‌ها درخصوص تعهدات آمریکا به سازمان پیمان آتلانتیک شمالی، ناتو و اتحادیه اروپا را کاهش دهد. وی همچنین قرار است امروز و فردا به بروکسل سفر کند و با مقام‌های ناتو و اتحادیه اروپا دیدار کند.

این گزارش می‌افزاید: در حالی این سفر صورت می‌گیرد که کشورهای اروپایی نسبت به اقدامات تهاجمی روسیه و همچنین تردیدها درباره سیاست‌های دونالد ترامپ در قبال ولادیمیر پوتین نگرانی‌هایی به‌وجود آورده است. در این راستا مایک پنس روز گذشته در کنفرانس امنیتی مونیخ سخنرانی و سپس با آنگلا مرکل، صدر اعظم آلمان دیدار کرد. معاون اول رئیس‌جمهوری آمریکا همچنین روز گذشته با شمار دیگری از روسای کشورها از جمله روسای جمهوری عراق و افغانستان دیدار کرد. پنجاه و سومین کنفرانس امنیتی مونیخ میزبان مقامات عالی بسیاری از کشورها و سازمان‌های بین‌المللی است و بر موضوعاتی همچون آینده ناتو، نظم جهانی، تروریسم، افراط‌گرایی و جنگ در سوریه و اوکراین تمرکز دارد.

جان مک کین: دولت ترامپ دچار سردرگمی است

در همین حال سناتور جان مک کین، از چهره‌های شاخص حزب جمهوری‌خواه که برای حضور در کنفرانس امنیتی مونیخ در این شهر به سر می‌برد گفته است، شواهد نشان می‌دهد که کاخ سفید دچار سردرگمی است.

به گزارش شبکه خبری فاکس نیوز، سناتور جان مک کین در سخنرانی خود در کنفرانس مونیخ تاکید کرد که کناره‌گیری ژنرال مایکل فلین، مشاور امنیت ملی آمریکا در طول هفته گذشته، نشان می‌دهد که دولت دونالد ترامپ «از بسیاری جهات دچار سردرگمی است» و هنوز کارهای بسیار زیادی برای انجام دارد. مایکل فلین، مشاور امنیت ملی رئیس‌جمهوری آمریکا، هفته‌ها پس از گزارش رسانه‌های آمریکایی مبنی بر تماس‌ها وی با سفیر روسیه در واشنگتن در دوره انتقالی سرانجام روز دوشنبه گذشته از مقام خود استعفا کرد. مایکل فلین متهم شده است در زمانی که دولت باراک اوباما بر سر کار بوده است بدون داشتن مسوولیتی، با سفیر روسیه در واشنگتن دیدار و درباره تحریم‌های آمریکا علیه مسکو و احتمال کاهش آنها با وی گفت‌وگو کرده است. وی همچنین متهم است که اطلاعات نادرستی درباره تماس‌های خود به معاون رئیس‌جمهوری و سایر مقام‌های دولت ترامپ داده است.

مایکل فلین در نامه استعفایش اذعان کرده که در فاصله بین دوره انتقالی دولت ترامپ با دولت گذشته تماس‌های متعددی با سرگئی کیسلیاک سفیر روسیه در آمریکا داشته و در دیدار با مایک پنس، معاون اول رئیس‌جمهوری اطلاعات «ناقصی» درخصوص محتوای این تماس‌ها ارائه کرده است.

پوتین به‌دنبال چیست؟

در شرایطی که معاون اول ترامپ در مونیخ به سر می‌برد تا به مقامات اروپایی اطمینان دهد، آمریکا در برابر خطر روسیه از آنها حمایت خواهد کرد، سی‌ان‌ان در گزارشی نوشت که تحرکات تحریک‌آمیز روسیه در دوران ترامپ افزایش یافته است.

این سایت خبری می‌نویسد: یک کشتی جاسوسی در نزدیکی ساحل کانکتیکات پهلو گرفته است. این کشتی با تجهیزات کهنه جاسوسی در نزدیک سواحل کانکتیکات گشت می‌زند که می‌‌توان آن را در راستای تحرکات تحریک‌‌آمیز روسیه قلمداد کرد.

روسیه در این اواخر از این‌گونه اقدامات تحریک‌آمیز زیاد داشته است. پرواز تحریک‌آمیز جنگنده‌های روسیه در نزدیکی ناو دریایی آمریکا یا پنهان شدن ناو روسی در آب‌های سوئد از دیگر مواردی است که می‌توان آنها را در راستای اقدامات تحریک‌آمیز دانست.

اوایل این ماه براساس گزارشی که پنتاگون منتشر کرد چهار جت روسی به شکلی خطرناک و غیرحرفه‌ای بر بالای سر ناو آمریکایی در دریای سیاه پرواز کرده‌اند.

برخی می‌گویند حضور ناو لئونوف در نزدیکی سواحل کانکتیکات یک پیام روسی محسوب می‌شود: «اگر شما به حریم دریایی ما نزدیک می‌شوید ما هم می‌توانیم...» این در حالی است که پیش‌تر سرگئی لاوروف، وزیر امور خارجه روسیه به ایالات‌متحده اینچنین هشدار داده بود: «برخی اقدامات آمریکا ممکن است به عواقب ناخواسته‌ای منجر شود.»

روسیه و آمریکا هر دو در سوریه حملات هوایی علیه مواضع تروریست‌ها دارند. این موضوع ممکن است به برخوردهای خطرناکی ختم شود، زیرا این دو کشور مواضع متفاوتی را در سوریه مورد هدف قرار می‌دهند.

سی‌ان‌ان می‌نویسد: این اواخر روسیه از لحاظ نظامی بسیار مطمئن و قوی ظاهر شده است. این موضوع می‌تواند ناشی از ضعف و نامطمئن بودن سیاست‌های آمریکا در چند سال اخیر باشد.

سال 2014، برای ناتو سال تعیین‌کننده‌ای بود، زیرا در این سال اوکراین شاهد اعتراض‌های فراوانی علیه دولت وقت بود و با فروپاشی دولت وقت نیز روسیه کریمه را به خاک خود ملحق کرد.

با این اقدام روسیه این سوال پیش می‌آید که آیا با الحاق کریمه و تداوم حضور روس‌ها در این منطقه، کرملین می‌خواسته به چشمان آنها زل بزند و از آنها نیشگون بگیرد یا اینکه با اهدافی جاه‌طلبانه به دنبال تاسیس «روسیه کبیر» است؟ تیم لیستر در سی‌ان‌ان می‌نویسد: دو سال از این موضوع گذشته اما هنوز نتوانسته‌ام برای آن جوابی پیدا کنم.

برخی کارشناسان می‌گویند: در این شکی نیست که نیروی نظامی روسیه در راستای منویات کرملین در حال قدرت‌نمایی است.

در سال‌های نه چندان دور میخاییل کوفمن، تحلیلگر مسائل امنیتی نیروی نظامی روسیه را به چکش تشبیه کرده و گفته بود هر چکشی به‌دنبال این است که هر میخی دید بر سر آن فرود آید. به گفته این کارشناس، نیروی نظامی روسیه در حال حاضر تبدیل به یک چکش بزرگ شده است که مهار کردن آن هم کار سختی به نظر می‌آید.

در این رابطه برخی می‌گویند حمله کوچک روسیه به گرجستان در سال 2008 تنها نمونه‌ای از حرکت چکشی روسیه به میخی بود که کرملین مدعی بود واشنگتن آن را در آن سرزمین کاشته است.

قدرت‌نمایی ارتش روسیه در چند وقت اخیر نه تنها کاهش پیدا نکرده، بلکه در سال‌های اخیر این ارتش تهاجمی‌تر هم شده است. در این راستا روسیه به تازگی اعلام کرده است در این دهه 700 میلیارد دلار برای به‌روز رسانی و مدرن کردن تجهیزات نظامی‌اش هزینه کرده است. این در حالی است که هنوز بودجه نظامی این کشور بسیار پایین‌تر از ایالات‌متحده است و برخی کشورهای غربی نیز مدعی‌اند با مطالعه عملکرد روسیه در این دهه متوجه شده‌اند که مدرن‌سازی تجهیزات نظامی در روسیه به دلیل فساد موجود با تاخیر روبه‌رو شده است.

با این حال در خاورمیانه، آمریکا با هزینه‌های سرسام‌آور پیروز میدان نبوده و کشورهای غربی از عراق، سوریه و لیبی عایدی کمی داشته‌اند. در واقع این روسیه است که سعی می‌کند در خلأ کشورهای غربی بازی را به سود خود تمام کند.

در این خصوص باید گفت ارتش روسیه بازوی کرملین به حساب می‌آید تا بتواند اهداف خود را در خاورمیانه تامین کند. برای مثال می‌توان گفت که دریاسالار کوزنتسوف به تازگی در سواحل لیبی و سوریه دیده شده است.

مشخص است که پوتین به دنبال احیای روسیه کبیر است. او بارها در سخنرانی‌های‌ خود گفته است که روسیه باید به عظمت گذشته خود بازگردد و حالا قصد کرده است تا این شعار را به واقعیت نزدیک کند.