باورهای غلط درباره مبتلایان به اوتیسم

به گزارش سلامت نیوز، روزنامه فرهیختگان نوشت: دوم آوریل 2017 نهمین سالگرد روز جهانی آگاهی نسبت به بیماری اوتیسم است و هر ساله جهان این روز را به عنوان روزی خاص و به منظور آگاه‌سازی دنیا نسبت به این بیماری تقریبا شناخته‌نشده جشن می‌گیرند. نماد بیماری اوتیسم در دنیا روبان رنگی و پازل‌مانندی است که به نوعی با این پازل‌های طراحی شده، پیچیدگی طیف‌های این بیماری را نشان می‌دهد. رنگ‌ها و اشکال مختلف این روبان در واقع، تنوع افراد و خانواده‌های درگیر با این بیماری را بیان می‌کند. تمام اقدامات صورت گرفته در این زمینه به منظور بالا بردن آگاهی مردم نسبت به این بیماری است.

با وجود این که تاکنون تلاش‌های زیادی برای بالا بردن دانش جوامع مختلف درباره اوتیسم صورت گرفته، هنوز هم شمار زیادی از افراد این بیماری را نمی‌شناسند و اطلاعات نادرستی درباره آن دارند. به گزارش «هافینگتن‌پست»، بسیاری از کودکان مبتلا به اوتیسم افراد گوشه‌گیری هستند که معمولا به دلیل عدم آگاهی از جامعه طرد می‌شوند و اغلب نگاه‌ها و رفتارهای اطرافیان آنها و خانواده‌هایشان را آزرده‌خاطر می‌کند.

اوتیسم یا اختلال طیف اوتیسم شامل گروهی از اختلالات عصبی تکاملی است که باعث بروز اختلال در مهارت‌های ارتباطی و اجتماعی می‌شود. این بیماری از پیش از 3 سالگی شروع می‌شود و در تمام عمر همراه بیمار است اما شناخت زودهنگام و اقدامات اولیه نقش مهمی در درمان و کاهش روند رشد بیماری دارد. خیره شدن کودک به یک نقطه، عدم برقراری ارتباط چشمی با دیگران، انجام یک کار تکراری و ضعف در برقراری ارتباط اجتماعی از بارزترین علائم این بیماری هستند. معمولا پسرها 5 برابر دختران در معرض ابتلا به اوتیسم قرار دارند. طبق آمارهای ارائه شده ده‌ها میلیون نفر در دنیا از بیماری اوتیسم رنج می‌برند. معمولا درمورد مبتلایان به اوتیسم بدفهمی‌هایی وجود دارد که باعث تغییر رفتار اطرافیان نسبت به آنها می‌شود. «هافینگتن‌پست» برخی از این باورهای غلط را متذکر می‌شود.

مبتلایان به اوتیسم قادر به درک گفته‌های دیگران نیستند: این باور کاملا اشتباه است. بسیاری از مبتلایان به اوتیسم هستند که حرف نمی‌زنند اما کاملا زبان را می‌فهمند و تنها قادر به برقراری رابطه کلامی با دیگران نیستند و نمی‌توانند احساسات خود را درباره کلماتی که می‌شنوند به زبان بیاورند. محققان توصیه می‌کنند بیمارانی را که مانند سایر افراد قادر به حرف زدن نیستند باید درمان کرد.

این افراد تمایلی به برقراری ارتباط با اطرافیان ندارند: مبتلایان به اوتیسم در خواندن نشانه‌های غیرکلامی دیگران، تداوم مکالمه با دیگران یا درک زبان بدن دچار مشکل می‌شوند اما این چالش‌ها به این معنا نیست که آنها علاقه‌ای به برقراری رابطه با اطرافیان ندارند بلکه موارد کمی مشاهده شده است که این بیماران به حفظ و ادامه رابطه دوستی علاقه‌مند نباشند.

این کودکان باهوش نیستند: همه افراد ازجمله مبتلایان به اوتیسم در میزان هوش دچار قدرت و ضعف هستند و منحصر به بیماران اوتیسمی نمی‌شود. برخی از این کودکان در ریاضیات بهتر از دیگران عمل می‌کند و در روخوانی مشکل دارد. یکی از بیماران مبتلا به اوتیسم ممکن است استعداد هنری داشته، درحالی که کودک دیگر در ساخت کامپیوترها یا تعمیر خودرو و ماشین‌آلات تبحر داشته باشد. افراد مبتلا به اوتیسم توانایی آن را دارند که بیش از حد روی یک چیز یا موضوع تمرکز کنند و همین مساله باعث می‌شود به افرادی ماهر در زمینه‌های مورد علاقه تبدیل شوند. به عنوان مثال، برخی نوازندگان پیانو و خوانندگان و هنرمندان دنیا مبتلا به اوتیسم بوده‌اند که توانایی خیره‌کننده‌ای در به یادسپاری موسیقی و نت‌های آن داشته‌اند.

هر مبتلا به اوتیسم یک نابغه در حوزه‌ای خاص است: شاید نقطه مقابل باورهای قبلی، اعتقاد به این فرضیه است که هر شخصی که در طیف اوتیسم قرار می‌گیرد مهارت منحصر به فردی مانند توانایی بالا برای حفظ کردن و به یادسپاری دارند. اوتیسم طیف‌های مختلفی دارد و نمی‌توان دو مورد مشابه در یک نفر مشاهده کرد. اگر یک فرد مبتلا به اوتیسم مهارت ویژه‌ای در یک حوزه دارد به معنای خاص بودن او نیست و باید به او به چشم یک انسان عادی نگاه کرد.

مبتلایان به اوتیسم روابط عاطفی موفقی ندارند: برخی افراد تصور می‌کنند که بیماران مبتلا به اوتیسم قادر نیستند روابط عاطفی طولانی‌مدتی داشته باشند و آن را حفظ کنند یا حتی ازدواج کنند اما محققان مواردی از مبتلایان به اوتیسم را مشاهده کرده‌اند که ازدواج‌های موفقی داشته‌اند. چالش‌هایی بر سر راه ازدواج یک فرد مبتلا به اوتیسم قرار دارد و ممکن است برخی از آنها در رابطه دچار مشکل شوند. با وجود این، دانشمندان معتقدند که برخی بیماران مبتلا به اوتیسم به خوبی با دیگران ارتباط برقرار می‌کنند و روابط نزدیکی با همسر خود دارند.

تزریق واکسن‌ باعث ابتلا به اوتیسم می‌شود: باور اشتباهی در میان برخی جوامع مطرح است با این مضمون که تزریق واکسن در کودکان می‌تواند باعث ابتلا به اوتیسم ‌شود. تحقیقات متعددی در این زمینه صورت گرفته که نشان می‌دهد هیچ ارتباطی بین واکسیناسیون و بروز اختلال طیف اوتیسم وجود ندارد.