آغاز گفتگوی خیابانی اصلاح طلبان با شهروندان
آن روزها نه در لفافه که در عیان می نوشتیم اگر به این روزهای خود نمی‌اندیشید به فرداهای نیامده اندکی بیندیشید که در فضای گرم و آتشین انتخابات، کسی را با کسی تعارف و رفاقتی نیست و وجود ندارد و اما بازهم سکوت و بی توجهی نصیب و بهره این انتقادها بود.
این روزهایی که از آن سخن گفته بودیم بالاخره فرارسید و حالا از همیشه بیشتر آن ضعف هایی که گفته بودیم رونمایی شده است. آن روزها از همین روزها سخن می گفتیم، این روزهایی که شاهدیم این بار ما در مقام بهت و تردیدیم و تیم رسانه ای دولت در مقام سکوت و انفعال که یا پاسخی ندارد یا توانی برای پاسخ دادن.این روزها شاهدیم که بسیاری از چهره‌های اصلاح‌طلب در جای جای این سرزمین از روحانی و ادامه دولتی می گویند که بر مدار خوبی قرار گرفته است و اما این سوال در اذهان شکل گرفته که مگر تا کی می‌توان از این سیاستمدار و آن چهره سابقا مدیر و مسئول برای دفاع از نوع عملکرد یک رئیس جمهور بهره جست.
مسئله دیگر در چینش سخنرانی‌ها و مخاطبان است...
جمعی که حامی روحانی اند، جمعی که وفادار به حزب اصلاحات هستند و گروهی که هیچ زاویه‌ای با دولت ندارند برای سخنرانی دعوت می شوند و رودرروی آنها خطیبی توانمند
قرار می‌گیرد که از محسنات دولت می‌گوید، از توان دولتی ها، از درایت حسن روحانی و از کاربلدی وزرا و کارگزاران دولت! ما از این سخنرانی چه می توانیم انتظار داشته باشیم؟ حامی را
حامی تر کنیم یا همراه راهمراه تر؟
بدنه‌ای که انتخاب کرده‌ایم برای سخنرانی، همان‌هایی هستند که صبح 29 اردیبهشت رای خود را به نفع حسن روحانی در صندوق‌ها خواهند ریخت، برای آنها بودن یا نبودن در فلان میتینگ و پای سخنان بهمان سخنران نیز چندان تفاوتی ندارد زیرا آنها در اصل و اساس اصلاح طلب بودن هیچ تردیدی ندارند آن چه محل تردید است کسانی است که یا حامی بوده‌اند و حالا به مرحله تردید رسیده و یا آنهایی که در مقام انتخاب صالح و اصلح مانده اند.
سخن ما آن است که دچار تکرار و چرخه معیوب نشویم. نکته ما آن است که در حکایت «خود گویی و خود خندی عجب مرد هنرمندی» گرفتار نیاییم و اعتراض ما این است که چه ایده و فکری برای منتقدان و بی‌تفاوت‌ها داریم و حتی مخالفان!؟
این روزها که جامعه گیج و منگ کاندیداهایی است که هر کدام حرفی و ادعایی مطرح می‌کنند، این روزها که جماعت پیگیر انتخابات در به در به دنبال دلیل و منطقی برای حمایت و عدم حمایت می گردند، این روزها که مبارزات چهارسال انتخابات به حساس ترین زمان خود رسیده است بیشتر از همه زمان‌های پیش در حسرت تیمی قوی و حرفه ای هستیم که هیچگاه گرد حسن روحانی جمع نشد و در بهت میتینگ‌هایی هستیم که شعاع اثرگذاری آن از محدودترین‌ها است و اما...
یک امیدواری تازه!
خبری کوتاه با این مضمون:«گفتگوی خیابانی اصلاح طلبان با شهروندان آغاز شد» جانی دوباره به ما می بخشد که درست ترین راه و روش حمایت همین است که به میان مردم برویم و با آنها رودررو شویم و بی هیچ واسطه ای از برنامه ها دفاع کنیم و از انتقاداتی که دارند و می‌شنویم رفع اتهام کنیم فقط دو هفته به انتخابات مانده و این بار نیز که اصلاح طلبان در برابر یک وضعیت خطیر و سرنوشت ساز قرار گرفته‌اند دست به خلاقیتی قابل ستایش می‌زنند و آن اینکه: «درحالی که در فضای آنلاین، نیروهای
اصلاح طلب و آزادیخواه گرم و باانگیزه ظاهر شده‌اند، اما اکنون زمان رفتن به خیابان و میان مردم است تا تردید شهروندان برای حضور در انتخاباتی که با خطر بازگشت دوباره پوپولیست روبرو است، شکسته شود.
در خبرها آمده که گروهی از داوطلبان حامی اصلاح طلبان جمع می‌شوند تا یکی دو ساعت با همشهری‌هایشان در خیابان گفتگو کنند، حرف‌هایشان را بشنوند، اطلاعات و تحلیلشان را از وضعیت حساس انتخابات 29 اردیبهشت با شهروندان در میان بگذارند؛ کاری که در چهارسال گذشته با همراهی و حمایت تیم رسانه‌ای دولت باید انجام می‌شد و نشد، به دلایلی که می دانیم اما هنوز هم دیر نیست!
