تحلیلی برقیمت بلیت فوتبال در ایران

 دیدن فوتبال در دنیا گران محسوب نمی شود اما به اندازه ایران هم ارزان نیست، در واقع مقایسه قیمت بلیط کنسرت و تئاتر در ایران هم نشان می دهد که بلیط ها گران نیستند.

به گزارش خبرگزاری مهر، شب دیدار استقال با العین امارات یکی از خبرنگاران پرسید که بلیط دیدار استقلال با العین چرا اینقدر گران است؟ منصوریان هم در پاسخ گفت باید با مدیر عامل استقلال صحبت کند تا قیمت را کاهش دهد.

مخالف کاهش قیمت بلیط بازی ها نیستیم و دوست داریم که هواداران فوتبال  راحت تر بتوانند به دیدن مسابقاتی در این سطح بروند. اما مقایسه قیمت بلیط های همین بازی که گران هم بود با بلیط های مسابقات اروپایی و البته حتی تئاترها و کنسرت های داخلی نشان می دهد که فوتبال در ایران ارزان تر از اکثر نقاط دنیا است و ارزان تر از همه سرگرمی های دیگر در خود ایران.

قیمت تئاتر و کنسرت گران تر از فوتبال

یک بلیط کنسرت در همین یک ماه اخیر فروش رسمی سیصد هزار تومانی برای بخش ویژه اش داشت، تئاتر ها هم معمولا کمتر از ۵۰ تا ۱۰۰ هزار تومان نیستند مگر اینکه تئاترهای رو حوضی باشند که البته با جایگاه بازی استقلال و العین قابل مقایسه نیستند. این همه در حالی رخ می دهد که برای برگزاری یک لیگ هم باشگاه ها و هم فدراسیون فوتبال و ... چند صد میلیارد هزینه می کنند و بلیط فروشی همیشه جزو یکی از ارکان اصلی درآمد زایی باشگاه ها محسوب می شود. این همه در حالی رخ می دهد که بلیط دیدار با العین امارات در جایگاه ویژه اش ۴۵ هزار تومان بود و در اطراف طبقه اول ۲۵ هزار تومان و البته طبقه بالا تنها ۵ هزار تومان.

در یک کنسرت یا یک تئاتر هزینه ها گاهی به صد میلیون تومان هم نمی رسند، در بهترین شرایط این سرگرمی ها پانصد میلیون تا یک میلیارد تومان هزینه دارند اما یک تیم فوتبال در حد استقلال بیش از سی میلیارد تومان هزینه می برد.

بلیط اروپا چند برابر قیمت بلیط فوتبال در ایران

قیمت بلیط در اروپا بسیار بالاست. به عنوان مثال بلیط دیدارهای بارسلونا در خود اسپانیا – و نه دیدار های لیگ قهرمانان اروپا- ۱۸ تا ۲۷۵ پوند است. پوند در ایران ۴۲۳۰ تومان است که این یعنی آنکه بدترین جای ورزشگاه ۷۶۱۴۰ تومان قیمت  دارد و البته جایگاه ویژه اش می شود ۱۱۶۳۲۵۰ تومان. حتی تیم هایی مثل لستر سیتی هم قیمت بلیطشان بین ۲۲ تا ۵۰ پوند است که مبلغ بسیار بالاتری از بلیط فوتبال ایران می شود.

با توجه به اینکه در فوتبال ایران از حق پخش تلویزیونی خبری نیست و باشگاه ها هم سهمی کم از سازمان لیگ بابت تبلیغات محیطی می گیرند و کپی رایت هم در ایران وجود ندارد، تنها راه درآمد زایی باشگاه ها می شود همین بلیط فروشی و اسپانسر که کفاف هزینه ها و تنه به تنه زدن به تیم هایی مثل العین و لخویا را نمی دهد.

اگر چه به شدت دوست داریم راهی پیدا شود که هواداران فوتبال بتوانند پیرامون فوتبال باشند اما واقعیت اینست که این مبالغ برای فوتبال مبالغ زیادی محسوب نمی شوند. در واقع بلیط های فوتبال در ایران گران محسوب نمی شود حتی نسبت به تئاتر و کنسرت.

در بازی های لیگ برتر و جام حذفی که حتی همین مبالغ هم بلیط فروشی نمی شوند و قیمت بسیار پایین تر است.

شاید بهتر باشد منصوریان با افتخاری در این رابطه حرف نزند چون برای موفقیت و رشد ساز و کار و جدول تناسبی لازم است که فعلا در این جدول تناسب طرفین معادله چندان درست نیستند و کفه هزینه ها بالاتر از درآمدهاست و اگر رشد در همه مسیر ها را لازم داریم باید این جدول تناسب را درست کنیم چه با حق پخش چه با کپی رایت و یا تک فروشی بلیط!

فراموش نکنید باشگاه ها باد هوا برای زنده ماندن مصرف نمی کنند و هزینه دارند هر چند در یک اقتصاد قدرتمندتر با همین قیمت ها و حتی گران تر از این هم مردم می توانند در همه بازی ها کنار باشگاه خودشان باشند.  فراموش نکنید در همه دنیا باشگاه ها روی شانه های هوادارانشان اوج می گیرند.