فرصت های سیاسی و اقتصادی ایران در شرایط بسته شدن مرزهای عربی به روی قطر
یکی از مهمترین دلایل این 4 کشور برای اقدام علیه قطر موضوع ایران است. آنها قطر را به حمایت از ایران و پیگیری سیاست های ایران و حمایت از مخالفان و فعالان براندازی در این کشورها و فعالیت علیه امنیت ملی 4 کشور می دانند.
در وضعیت فعلی، فرصت طلایی برای ایران فراهم شده است تا با باز کردن مرزهای دریایی و هوایی و امکانات خود در برابر قطر، مانع از تکمیل محاصره قطر شود و راه را برای مقاومت قطر در برابر سه همسایه خود باز کند.
محاصره قطر، فرصت بزرگ برای ایران
با این اقدام زمان مقاومت قطر در برابر 4 کشور نیز بیشتر خواهد شد. ادامه تنش در شورای همکاری خلیج فارس به سود ایران است.
قطر دیر یا زود تسلیم عربستان سعودی خواهد شد و قدرت مقاومت در برابر فشارهای همه جانبه 4 کشور مصر عربستان سعودی قطر و بحرین و به ویژه 2 کشور همسایه یعنی سعودی و امارات ندارد.
به عنوان مثال ایران می تواند تعداد پروازهای هواپیمایی از تهران، شیراز، لار ، بوشهر، بندرعباس به دوحه قطر و همزمان حرکت کشتی های باری و مسافری از بنادرجنوبی ایران به قطر را افزایش دهد. در حال حاضر شمار زیادی از شهروندان قطری و خارجی برای سفر به قطر با مشکل بزرگی روبه رو هستند که کلید حل آن در دستان ایران است.
این اقدامات می تواند باعث رونق و سود بزرگ بنادر و فرودگاه های استان های جنوبی ایران شود.
این اتفاقات فرصت طلایی در همه زمینه ها برای ایران است.
در زمینه بازرگانی و اقتصادی، ایران می تواند راه را برای خروج قطر از محاصره اقتصادی - ارتباطی فراهم کند. این فرصت بزرگی برای بازرگانان و بنادر و فرودگاه های ایران است که با پذیرش بازرگانان ، کشتی ها و هواپیماهای قطر از این کشور در برابر فشارهای عربستان سعودی و امارات حمایت کند.
ایران با این اقدام می تواند از قطر در مهمترین زمینه یعنی در سوریه امتیاز بگیرد. ایران و قطر در زمینه های مختلف و در راس آنها سوریه و سرنوشت باقی ماندن یا برکناری بشار اسد رئیس جمهوری سوریه اختلاف شدید دارد.
با این حال ایران و قطر در زمینه حمایت از حماس، حزب الله لبنان، حمایت از اخوان المسلمین، مخالفت با سیاست های منطقه عربستان سعودی و حمایت از برجام توافق نظر نسبی دارد.
اتفاقات فعلی درباره قطر فرصت بزرگ سیاسی - اقتصادی برای ایران است که می توان از آن به سود منافع سیاسی - اقتصادی کشور استفاده کرد.
سابقه رفتارهای جمهوری اسلامی ایران هم نشان داده که همیشه با هدف تامین حداکثری منافع ملی به همسایگان در برابر خطرات بزرگ کمک کرده است.
در این زمینه می توان به دو مورد مشخص اشاره کرد.
اول - به هنگام حمله عراق به کویت، ایران با وجود اختلافات زیاد با کویت و حمایت کویت از صدام در جنگ علیه ایران، اما از حمایت و تایید حمله صدام به کویت خودداری کرد اشغال کویت را حمایت نکرد. مرزهای خود را به روی شهروندان کویتی باز کرد و دولت در تبعید کویت مستقر در شهر عرعر عربستان سعودی را به رسمیت شناخت و اجازه داد سفارت کویت در تهران با قدرت به کار خود ادامه دهد و از شهروندان کویتی فراری در ایران حمایت کند.
این اقدامات باعث شد کویت با وجود بروز همه اختلافات همیشه ایران را در صف کشورهای دوست قرار دهد و از مشارکت در اقدامات علیه جمهوری اسلامی خودداری کند.
دوم - ایران در زمان حمله آمریکا به عراق در سال 1991 و در پی جنگ کویت، پیشنهاد دولت صدام برای انتقال هواپیماهای نظامی و غیرنظامی اش به ایران برای در امان ماندن از بمباران آمریکا را پذیرفت.
ایران مرزهای خود را برای ورود هواپیماهای نظامی و مسافربری عراق به ایران برای در امان ماندن از بمباران آمریکا باز کرد. در نتیجه این اقدامات، ایران تعداد زیادی از هواپیماهای نظامی و غیرنظامی عراق را به عنوان امانت پذیرفت. ایران بخشی از این هواپیماها را به دولت فعلی عراق پس داد و برخی دیگر را نیز به عنوان غرامت جنگی نگه داشت. ایران از این هواپیماها برای تعمیر و نگهداری هواپیماهای داخلی استفاده کردو برخی از هواپیماهای عراقی را نیز در خطوط داخلی استفاده کرد.