حزب حاکم بریتانیا در کسب اکثریت مطلق پارلمان ناکام ماند

به گزارش خبرگزاری ها ، صبح روز گذشته رای‌گیری به منظور انتخاب ۶۵۰ نماینده مجلس عوام پارلمان بریتانیا آغاز شد و نتایج اولیه در صبح جمعه، ۱۹ خرداد (۹ ژوئنی) حاکی از آن است که به احتمال زیاد حزب حاکم محافظه کار با از دست دادن دست کم ۱۲ کرسی، تنها ۳۱۸ کرسی خود را حفظ خواهد کرد و به این ترتیب، به ۳۲۶ کرسی لازم برای برخورداری از اکثریت مطلق در پارلمان دست نخواهد یافت.

حدود یک ماه‌ونیم پیش نخست‌وزیر انگلیس به میان خبرنگاران آمد و از تصمیمش برای برگزاری انتخابات زودهنگام خبر داد. خانم «می» نیاز به یک پارلمان یکدست و حامی دولت برای حضور قوی در مذاکرات مربوط به خروج از اتحادیه اروپا، موسوم به «برگزیت» را دلیل این تصمیم اعلام کرد.

سیاست در انگلیس به‌طور سنتی در کنترل دو حزب اصلی این کشور یعنی حزب محافظه‌کار و حزب کارگر است. حزبی که بیشترین کرسی‌های پارلمان را به‌دست آورد، تشکیل‌دهنده قدرت خواهد بود. دو حزب محافظه کار و کارگر بیشترین هواداران را دارند و قدرت سیاسی همیشه میان این دو دست به‌دست می‌شود.

محافظه‌کاران همیشه به تفکرات راست سیاسی تمایل داشته‌اند و حزب کارگر که برخاسته از جنبش کارگری است، به تفکرات چپ. در میانه این دو تفکر، حزب لیبرال دمکرات قرار می‌گیرد که در مقایسه با راست‌ها و چپ‌ها طرفداران چندانی ندارد. حزب استقلال بریتانیا بعد از حزب لیبرال دمکرات، قرار می‌گیرد.

ترزا می‌که سال گذشته پس از استعفای کامرون جانشین او شد، اگرچه به بهانه «حضور پرقدرت» در مذاکرات برگزیت، انتخابات زودهنگام را کلید زد اما نیم‌نگاهی هم به‌نظرسنجی‌ها داشت. مخالفان نخست‌وزیر انگلیس معتقدند او به‌خاطر افول حزب کارگر درنظرسنجی‌ها تصمیم گرفت انتخابات را پیش از موعد مقرر برگزار کند تا بتواند علاوه بر کرسی‌های تحت کنترل محافظه‌کاران، تعدادی از کرسی‌های حزب کارگر را هم به‌دست آورد و نقش این حزب را در پارلمان کم‌رنگ کند.

برگزیت، خدمات بهداشتی، اشتغال و امنیت، 4موضوع محوری در مباحث انتخاباتی انگلیس طی هفته‌های اخیر بوده است. طی این مدت درحالی‌که ترزا می، رهبر محافظه‌کاران، بیشتر روی مسائل مربوط به برگزیت متمرکز شده بود، جرمی کوربین با انتشار یک مانیفست جدید وعده‌های معیشتی بسیاری به مردم انگلیس داد؛ اقدامی که رشد بی‌سابقه و ناگهانی او و حزبش درنظرسنجی‌ها را به‌دنبال داشت.

وعده‌های کوربین که بسیاری از تحلیلگران آنها را وعده‌های پوپولیستی خوانده‌اند باعث شد تا فاصله 20درصدی 45روز پیش حزب کارگر با حزب محافظه‌کار درنظرسنجی‌ها، به 5درصد در روز آخر تبلیغات کاهش پیدا کند. این وضعیت حتی احتمال کاهش تعداد کرسی‌های متعلق به محافظه‌کاران در پارلمان را مطرح کرده است.