این کارتن خواب کارفرما شده است!
گزارش خبرنگار حوزه شهری گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان؛«اعتیاد» معضلی که ریشه باور و اعتماد افراد به یکدیگر را می سوزاند و نقاط امید را یکی یکی کور می کند.
کارتن خوابی ایستگاه آخر بلای خانمان سوز اعتیاد است و اگر اعتماد دوباره به فردی که در نتیجه مصرف مواد مخدر به کارتن خوابی رسیده است را در حد و اندازه وقوع «معجزه» تلقی کنیم راه دوری را نرفته باشیم؛ زیرا نگاه به زندگی کارتن خوابی، هنوز در میان مردم نگاه خوشبینانه ای نیست و این امر ناشی از خساراتی است که فرد مصرف کننده در دوران مصرف مواد مخدر به اطرافیان و نزدیکان خود وارد می کند. اما ماجرای پر هیاهوی زندگی به اینجا ختم نمی شود و باید بخشنده بود و چشم ها را شست و طور دیگری به زندگی نگاه کرد؛ زندگی ای که حق تمام بندگان خدا است و گاهی بواسطه یک دستگیری و همراهی ساده نور امیدی دوباره در زندگی تیره فردی ناامید، درخشیدن می گیرد؛ حکایت تولد دوباره مصطفی، از آن دست داستان های واقعی است که است که رنگ روشن امید در لحظه لحظه بهبودی اش موج می زند و بواسطه اعتمادی دوباره، مردی از ایستگاه آخر به زندگی پاک و عاری از مواد بازگشته است.
از روزگار خماری تا تاسیس پیک مهر
مصطفی مرد میانسالی است که بیش از یکسال از رهایی و پاکی او از روزگار خماری و نشئگی اش می گذرد؛ او به همت باور و اعتماد دوباره فردی خیّر، پس از ۳۶ سال اعتیاد و ۶ سال کارتن خوابی، دوباره به زندگی بازگشته است؛ او به تازگی جواز فعالیت یک واحد پیک موتوری را کسب کرده است و به همراه چند تن از همدردان بهبود یافته خود مشغول به کار است.
مصطفی از سختی شب و روزهای کارتن خوابی خود اینطور می گوید: زمانی که از شدت اعتیاد و افزایش مصرف مواد مخدر، به کارتن خوابی رسیدم خانواده ام مرا طرد کردند و همسرم از من جدا شد؛ من نیز پس از وقوع این اتفاقات تلخ، آواره و سرگردان کوچه پس کوچه های پایتخت شدم؛ بیش از ۶ سال به صورت کارتن خواب زندگی کردم؛ در یکی از سه شنبه شب های حدود ۲ سال پیش، پیام مهربانی مردمی را که برای کارتن خواب ها غذا آورده بودند را دریافت کردم و همراه آن ها برای ترک به کمپ رفتم و به لطف خدا اعتیادم را ترک کردم.
او راز ثبات پاکی و بهبود خود را، در همراهی و محبت درمانگران کمپی می داند که در آن بستری بوده است و می گوید: فرد معتاد وقتی تصمیم به ترک می گیرد، بیشتر از هر نیاز دیگری به محبت احتیاج دارد و اینکه دیگران در رفتار و عملکرد خود نشان دهند که دوباره به او اعتماد می کنند، موضوع قابل اهمیتی است. امروز پس از پشت سر گذاشتن ۳۶ سال مصرف کنندگی، دیگر حنای مواد مخدر و دام به ظاهر خوش رنگ و لعاب اعتیاد، برایم مفهومی ندارد؛ زیرا عجز و ناتوانی این معضل تلخ را با تمام وجود حس کردم.
مصطفی آرزوی آینده خود را تاسیس یک آژانس حمل و نقل هوایی، دریایی و زمینی بر می شمرد و می گوید: در حال حاضر با چند تن از همدردان بهبود یافته ام، کارهای پیک موتوری تازه تاسیسم را پیگیری می کنم و در نظر دارم کارم را توسعه بدهم.
خوشبینی و اعتماد دوباره به معتادان، ضامن ثبات پاکی بهبود یافتگان
روانشناسان پیرامون موضوع حمایت از افراد بهبود یافته که معضل خانمان سوز اعتیاد را پشت سر گذاشته اند معتقدند: در حالت کلی حمایت از آسیب دیدگان اعتیاد، باید فرد بهبود یافته را در ابعاد مختلف روانی و اجتماعی مورد حمایت قرار داد.
بهناز عطاری روانشناس گفت: ایجاد فرصت در جهت شکل گیری یک باور مثبت و سازنده و فراهم ساختن شرایطی که فرد بهبود یافته، احساس مفید بودن داشته باشد و حفظ شأن و شخصیت وی در شرایط فعلی، از دیگر مواردی است که می تواند در تسریع و ثبات روند بهبودی فرد معتاد موثر واقع شود.
وی افزود: فردی که در اثر گرفتار شدن در گرداب اعتیاد همه دارایی خود را از دست داده است و افراد اجتماع، به ویژه خانواده نسبت به پذیرش او رغبتی نشان نمیدهند، به فرصتی دوباره نیاز دارد؛ اگر اطرافیان فرد معتاد در اعتماد به او خوشبینانه رفتار کنند، و فرد مذکور در بستری کاملا تخصصی و برنامه ریزی شده، می تواند خود را از بند اسارت معضل اعتیاد رهایی ببخشد.
این روانشناس اظهار داشت: پس از تامین نیازهای عاطفی و روانی فرد بهبود یافته، مبحث کارآفرینی، نیازمند چشم اندازی عمیق و قابل تامل است تا معضل بیکاری، سبب گرایش مجدد وی منجر به جایگزینی و انتخاب تسکین موقت مواد مخدر نشود.
کارشناسان آسیب های اجتماعی نیز با تاکید بر از بین بردن ریشه ای آسیب ها و در پیش گرفتن راهبردهای هدفمند کاهش عوامل معضلی چون بیکاری و افزایش امید به زندگی در میان اشخاصی که اقدام به ترک مواد مخدر می کنند، معتقدند: در مبحث ترک اعتیاد، باید از حضور روانشناسان، جامعه شناسان و درمانگران اعتیاد با حمایت از کارآفرینانی که در حوزه اشتغالزایی بهبود یافتگان اعتیاد مشغول به کار هستند، این راه دشوار را هموار کرد.
با تاملی کوتاه در زندگی مصطفی و سایر همدردان او درمی یابیم که اعتماد دوباره معجزه می کند.
بذر امید وقتی جوانه می دهد و شکوفه های اعتماد که دوباره به بار می نشینند عطر خوش زندگی از کوچه پس کوچه های شهر به مشام می رسد؛ عطری که ماندگار می شود اگر طعم دلچسب و خوشایند اعتماد را به آن هایی در نتیجه ندانم کاری در دوران مصرف مواد مخدر زمین خورده اند بچشانیم و فرصتی برای بازگشت دوباره به زندگی را به آن ها هدیه کنیم؛ کم نیستندافرادی چون مصطفی که به عقیده خیلی ها به ته خط رسیده اند و با محبت و دلگرمی و حمایتی که از اطرافیان خود دریافت می کنند دوباره بر می خیزند و مردانه و فارغ از تلقین دروغین مواد مخدر زندگی می کنند.