مرگ هنر در فوتبال امروز
همیشه دیدن بازیکنانی که از خود چیزهای به شدت متفاوتی را نشان میدهند، علاقه به فوتبال را درون ما رشد میدهد. در آلن شیرر قدرت و جسارت خاصی وجود داشت. مایکل اوون همیشه پر جنب و جوش و پرتحرک بود. دیون دوبلین در هوا چالاکی بیرحمانهای داشت اما بالاتر از همه اینها، بازیکنانی بودند که با دریبل های خود جادو میکردند؛ بازیکنانی مانند گئورگی کینکلادزه و مت لهتیسیه. بالهای زیرکی که میتوانستند در تمام زمین فوتبال به آسانی و نرمی حرکت کنند یا هافبکهای پرتلاشی که دقیقا از مرکز زمین به خواسته خود میرسیدند. روزی از این دست بازیکنان فراوان بود اما حالا از این جنس بازیکنان دیگر کمتر ساخته میشود.
بازیکنانی امروزی اینگونه نیستند که نتوانند با توپ حرکت کنند و مدافع مقابل خود را شکست دهند بلکه آنها خودشان را در مواجه با ریسکی قرار نمیدهند که نیاز به انجام آن نیست. در یک گستره وسیعتر، فوتبال ممتاز امروز یک بازی کنترل شده و سلطه گراست. احاطه داشتن بر مالکیت توپ و میدان در مقابله با تیمهایی که برای بهدست آوردن سخت مبارزه میکنند و آنقدر استعداد دارند که بتوانند شما را در زمین به دویدن بیش از اندازه وادار کنند، یک هنر جسورانه است. در سالهای اخیر کارایی این روش برتری خود را بر سرگرمی فوتبال نشان داده و در این بین دریبلزنی بهای این اتفاق را پرداخته است.
با این حال برای بازیکنانی چون لیونل مسی، نیمار و ادن هازارد که تنها ثروت باقیمانده از هنر در فوتبال هستند، بازی کردن با حریفان هنوز بخش مهمی از اسلحه پنهانشان است. هنوز در بسیاری از صحنهها دریبل بهترین راه ممکن است که انجامش وضعیت بهتری را برای تیم بهوجود میآورد. آنها با توپ در اطراف زمین مانور داده و دیگر بازیکنانی طوری بازی میکنند که موقعیتهای تک به تک برایشان مهندسی شود. آنها خودشان را با این سبک بازی تطبیق میدهند و اثربخشی چنین بازیکنانی را بالا میبرند.
در این بین انقلابی که کریستیانو رونالدو بهوجود آورد برای دنبال کردن در نوع خودش است. در اولین روزهای حضورش در یونایتد او محبوبترین ویدیوها را در شبکههای اجتماعی مانند یوتیوب داشت. او کسی است که استعداد خاصی برای بازی در مناطق شلوغ دارد و بیشتر تمایل دارد بازی پیچیده شود تا اینکه آن را ساده بگیرد. با این حال در طول زمان غریزه او در این نوع سبک بازی دچار تغییراتی گردید و از بازیکنی که با همه حریفانش حتی به قیمت خراب کرد توپ تسویه حساب میکرد، به یک ماشین گلزنی تبدیل شد.
رونالدو اکنون تمام تمرکز خود را روی این گذاشته است که در موقعیت مناسب برای گلزنی قرار داشته باشد. به طوری که وقتی موسسه رصد فوتبال CIES 100 دریبلزن برتر 5 لیگ معتبر اروپایی را معرفی کرد، ستاره رئالمادرید در آن جایی نداشت. برای بسیاری این یک شگفتی بود اما این بیشتر نشانگر آن بود که چگونه بازی او از هنر فوتبال تهی شده و به طرز چشمگیری پافشاری او برای دریبلزنی در بالاترین سطح فوتبال کاهش یافته است.
این مطالعه نشان میدهد که آدام ترائوره از میدلزبورو با 194 اقدام برای دریبلزنی و 70 درصد موفقیت بهترین دریبلزن دنیاست. همان قدر که تماشای این بازیکن میتواند به طور باورنکردنی هیجان انگیز باشد، وقتی به مسیرهای کور میرود و در میان بازیکنان حریف خودش را سرگردان میکند، روی اعصاب میرود. با وجود همه این رفتارهای دیوانهوار، در فصل گذشته او برای تیمی که به دسته پایینتر سقوط کرد، او نتوانست هیچ گلی بزند و تنها یک پاس گل داد. ترائوره به خوبی نشان میدهد که چرا بازیکنان، دیگر علاقهای به حرکت با توپ ندارند.
در میان این 100 بازیکن 32 نفر در لیگ برتر بازی میکنند. همچنین در میان 8 نفر اول 5 بازیکن در این لیگ حضور دارند تا از این حیث لیگ جزیره بهترین باشد. در حالی که مالکیت توپ و میدان در فرهنگهای فوتبالی دیگر کشورها از جمله اسپانیا و آلمان اثر بزرگی دارد، در انگلستان همچنان فوتبال مستقیم و محرک، یک طرز فکر پایدار است. شاید بعضیها درباره آن اظهار تاسف کنند اما در این لیگ بیشتر از کارایی، زندگی کردن با فوتبال اهمیت دارد. برای آنها هیجان بر هر چیزی اولویت دارد.