تحول بزرگ در کامپیوتر ها با الگوبرداری از مغز انسان

در این پردازنده‌ها، اینتل در اصل با الهام از سیستم عصبی مغز و الگوبرداری از برخی فعالیت‌های مغزی اتصالات مدارها را می‌سازد این روش میتواند یادگیری را در ماشین متحول کند. این تراشه Loihi نام دارد.

در انسان، در زمان تحلیل‌های احساسی، نورون‌های مغز اطلاعات را در قالب نوسان‌های شدید انتقال می‌دهند. در این تراشه هم سعی شده چنین الگویی شبیه‌سازی شود. با چنین روشی اینتل فکر می‌کند بتواند تراشه‌های جدید را توسعه دهد تا برای ربات‌های آینده و خودروهای بدون راننده مناسب باشند. در صورت توسعه چنین تراشه‌ای کامپیوتر می‌توانند بدون اتصال به اینترنت و فضای ابری به صورت منفرد عمل کنند و خطر اتصال به نت و احتمال هک شدن کاهش می‌یابد.

اگر اینتل در چنین روشی موفق شود می‌تواند با یک هزارم انرژی کنونی چندین برابر امروز پردازش انجام دهد. اینتل با این روش سعی می‌کند تا ماشین‌ها را به درک بهتری از محیط اطراف خود توانا سازد.

شرکت اینتل در چند سال جاری شتاب در زمینه هوش مصنوعی را افزایش داده است. این شرکت در سال گذشته دو استارت آپ را که در زمینه هوش مصنوعی فعالیت می‌کنند تصاحب کرد. این استارت آپ‌ها نروانا و مویدیوس نام داشتند. این شرکت‌ها روی بینایی و یادگیری ماشین کار می‌کنند. در سال جاری هم اینتل توانست کنترل شرکت موبایل‌آی را در دست گیرد. این شرکت در زمینه توسعه دوربین‌های مورد نیاز در خودروهای خودران فعالیت می‌کند.

شرکت اینتل برای هوش مصنوعی با رقیب قدری مانند گوگل و اپل طرف است. در زمینه هوش مصنوعی گوگل پیشرفت چشمگیری داشته بخصوص در زمینه خودروهای خودران فعلا گوگل جلو تر است. روش گوگل البته توسعه شبکه‌های عصبی مصنوعی است.

در سیستم اینتل روش کار یک تغییر بنیادین کرده است در روش‌های فعلی داده‌ها بطور مداوم بین پردازنده و حافظه در جریان است اما در روش آینده اینتل، حافظه و پردازنده یکی شده‌اند بدین ترتیب در زمان و انرژی مورد نیاز برای جابه‌جایی داده‌ها صرفه‌جویی می‌شود. البته شرکت آی بی ام هم در حال فعالیت مشابهی است. این شرکت هم در حال توسعه پردازنده‌های خود با توجه به دانش اعصاب انسان است. آی بی ام این پردازنده‌ها را با کمک پنتاگون توسعه می‌دهد. این تراشه‌ها قرار است در میدان نبرد به کمک هوش مصنوعی و وسایل رزمی‌ آینده بیایند.

شرکت اینتل همچنین در حال کار است تا پردازنده‌های آینده‌اش صد برابر سریع‌تر از نسل‌های کنونی باشد.

ترانزیستورهای لیزی کلید این جهش فناوری خواهند بود. این ترانزیستورها می‌توانند بین دو حالت پایدار یعنی حالت‌های الکترونیک و فوتونیک جابه‌جا شوند. این فناوری، سرعت کامپیوترها را در آینده با این پردازشگرهای جدید به صد برابر سرعت‌های کنونی می‌رساند.

نمونه‌ای از این قطعات الکترونیکی ساخته شده که به آن ترانزیستور دوحالته می‌گویند. این قطعات توانایی جابجایی متناوب بین حالت‌های اپتیکی و الکترونیکی را دارند.

به این روش، داده‌ها در کامپیوترهای آینده می‌توانند از طریق فوتون‌ها هم منتقل شوند. این سرعت بالا به دلیل نبود مشکلات تداخلی است که در ترانزیستورهای الکترونی وجود دارد.

در سامانه‌های کنونی، ریزتراشه‌ها از میلیاردها قطعه کوچک به نام ترانزیستور ساخته شده‌اند. رایانه‌ها، هم‌اکنون بسیار سریع شده‌اند که این عامل سبب افزایش تعداد ترانزیستورها شده است.

بر اساس قانون مور، تعداد ترانزیستورها در مدار مجتمع، هرساله دو برابر خواهد شد. این قانون از سال ۱۹۶۰ که برای اولین بار توسط گوردون مور، بنیان‌گذار اینتل مطرح‌شده است، تاکنون برقرار بوده؛ اما مشکلات فنی گسترده، این قانون را در سال‌های آینده با دشواری روبه‌رو خواهد کرد.

درصورتی‌که راه‌حل تازه‌ای برای پیشرفت ترانزیستورها ارائه نشود، در آینده نزدیک توان پردازش رایانه‌ها ثابت می‌ماند و افزایش چشمگیری نخواهد یافت. ترانزیستورها هم‌اکنون بی‌اندازه کوچک شده‌اند و ادامه کوچک‌سازی آنها در آینده نزدیک ممکن نیست. به همین دلیل مهندسان سعی می‌کنند رایانه‌هایی را بر اساس نور طراحی کنند. فوتون‌ها نسبت به الکترون‌ها دارای سرعت بالاتری هستند و محدودیت‌های کمتری دارند.

البته حذف الکترون در پردازشگرها بسیار سخت است برای همین در پردازشگرهای جدید از ترکیب الکترون و فوتون استفاده خواهد شد. البته این پردازنده‌ها فعلاً در حد آزمایشگاهی هستند اما در صورت ظهور این فناوری، محیط پیرامون ما دچار تحول اساسی می‌شود.

احتمالا اینتل در آینده با الگوبرداری از مغز انسان و همچنین ورود نسل جدید پرازنده‌هایش جهان رایانه را با تحول جدیدی روبه‌رو خواهد کرد.